Περί όνου... σκιάς

 

Τελικά η Ελλάδα ευνοήθηκε ή αδικήθηκε από τη μοιρασιά των θέσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Αυτό το αγωνιώδες ερώτημα πλανάται αναπάντητο από προχτές, που η φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε τα χαρτοφυλάκια των επιτρόπων. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι ο διορισμός του Τζιτζικώστα στη θέση του επιτρόπου Μεταφορών και Τουρισμού είναι «ψήφος εμπιστοσύνης» στην Ελλάδα ως μεταφορικό κόμβο και τουριστικό προορισμό. Αλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα «ψώνισε» από το ...κάτω ράφι και ότι τα σημαντικά «επιτροπάτα» δόθηκαν στους διορισμένους άλλων κρατών. Ολοι τους πάντως αγωνιούν για το αν θα μπορέσει ο Τζιτζικώστας να προωθήσει καλύτερα τα «ελληνικά συμφέροντα», με δεδομένο τον ρόλο που παίζουν οι Μεταφορές και ο Τουρισμός στην οικονομία της χώρας.

Πρόκειται για συζήτηση «περί όνου σκιάς», που δεν έχει καμία αξία για τον λαό. Αντίθετα, θέλει να τον αποπροσανατολίσει και να τον καταστήσει συνένοχο στην πολιτική που τον τσακίζει. Γιατί κανένας επίτροπος, όπως κι αν λέγεται, δεν καθορίζει την πολιτική της ΕΕ στον τομέα που αναλαμβάνει. «Δουλειά» του είναι να «τρέχει» την αντιλαϊκή στρατηγική στη χώρα του και παντού, φορτώνοντας με νέα δεινά τον λαό. Αυτό θα συνεχίσει να κάνει ο Τζιτζικώστας από αναβαθμισμένη θέση, όπως έκανε και ως περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας. Με άλλα λόγια, το κριτήριο της «επιτυχημένης» θητείας για τον νέο επίτροπο ήταν και παραμένει ένα: Πόσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά θα προωθήσει και στη χώρα μας την πολιτική που οδήγησε στα Τέμπη, που μετατρέπει τη χώρα σε πεδίο άγριων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ως κόμβο Μεταφορών και Ενέργειας και που εξασφαλίζει κάθε χρόνο και νέα ρεκόρ κερδοφορίας και εκμετάλλευσης στους ομίλους του Τουρισμού.

Εντυπωσιασμένοι

«Μιλάμε για ένα εντυπωσιακό χτύπημα». «Είναι αδύνατο να πάρεις τα μάτια σου από τα βιντεάκια με τις εκρήξεις». «Εξαιρετικά προηγμένη επίθεση». Κάτι τέτοια σχόλια ακούγονταν χθες σε αστικά ΜΜΕ σχετικά με τη νέα επίθεση του Ισραήλ, αυτήν τη φορά στον Λίβανο, μέσω των παγιδευμένων συσκευών beeper. Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για μία ακόμα τυφλή, ξεκάθαρα τρομοκρατική επίθεση από το κράτος - δολοφόνο στη Μέση Ανατολή, που βάζει μπουρλότο σε όλη την περιοχή. Μια επίθεση που έγινε «κατά πάντων», με τους «εγκεφάλους» της να αδιαφορούν για το ποιοι μπορεί να πέσουν θύματα. Εξ ου και τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν εκατοντάδες ανυποψίαστοι πολίτες, ανάμεσά τους μικρά παιδιά και γιατροί που έτυχε να βρίσκονται κοντά σε αυτές τις συσκευές. Είναι έγκλημα που αφήνει σύξυλα για μια ακόμα φορά όλα τα παπαγαλάκια, επίσημα και ανεπίσημα «τρολ», τα οποία εδώ και έναν χρόνο λιβανίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», επιστρατεύοντας τα γνωστά περί «τρομοκρατίας» για να δικαιολογήσουν το λουτρό αίματος στη Γάζα. Και τώρα που το ίδιο το κράτος του Ισραήλ αποδεικνύει περίτρανα ότι αποτελεί κράτος - τρομοκράτη, αντί απλά να καταπιούν τη γλώσσα τους, εκφράζουν ντροπαλά ή απροκάλυπτα ακόμα και θαυμασμό για μια «υποδειγματικά σχεδιασμένη επιχείρηση». Πήγαν λοιπόν περίπατο οι «ευαισθησίες» για «τρομοκρατικές επιθέσεις» και οι δήθεν «αποτροπιασμοί» για «τυφλά χτυπήματα». Κι αυτό που απομένει τελικά είναι ο απόλυτος ξεπεσμός των κάθε είδους απολογητών και υποστηρικτών της σφαγής που είναι σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή από το Ισραήλ και τους συμμάχους του.

Στο χέρι τους

Στο «σφυρί» βγαίνει ξανά ο χώρος του «Ερασίνειου», που προοριζόταν για ιδιωτικό ογκολογικό νοσοκομείο στο Κορωπί, 500 μέτρα από τη Βάρης - Κορωπίου. Τα σχέδια του επενδυτή ναυάγησαν «καθ' οδόν» και το έργο έμεινε ημιτελές. Ετσι είναι οι επενδύσεις: «Φυτρώνουν» όπου υπάρχουν προϋποθέσεις για υψηλή κερδοφορία και αποσύρονται όταν αυτές εκλείψουν. Τώρα το κτίριο αποτελεί «ευκαιρία» για τις τράπεζες, που προσπαθούν να το μοσχοπουλήσουν, και για τα «κοράκια» του real estate. Με αυτήν την αφορμή, πάντως, θυμηθήκαμε τα μεγάλα λόγια από βουλευτές και τοπικούς παράγοντες, ειδικά την προεκλογική περίοδο, ότι «ήρθε η ώρα» να φτιαχτεί νοσοκομείο στην περιοχή των Μεσογείων. Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής έχει αναδείξει ότι το «Ερασίνειο» είναι μια σχεδόν έτοιμη δομή, η οποία μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερες από 220 κλίνες, σε έτοιμο κτίριο 55.000 τ.μ. Εκεί θα μπορούσε να στεγαστεί το πολυπόθητο δημόσιο γενικό νοσοκομείο, που αποτελεί χρόνιο αίτημα των κατοίκων αλλά και των εργαζομένων στη βιομηχανική ζώνη της περιοχής. Αντί αυτού το ακίνητο πλειστηριάζεται ξανά από τις τράπεζες, επειδή το κράτος ούτε μπορεί ούτε θέλει να καλύψει τις οξυμένες ανάγκες του λαού της περιοχής με σύγχρονες, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν δομές Υγείας, την οποία αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα και «επενδυτική ευκαιρία» για τους ομίλους. Στο χέρι των κατοίκων και των άλλων βιοπαλαιστών της περιοχής είναι να δυναμώσουν τον οργανωμένο αγώνα, διεκδικώντας εδώ και τώρα να φτιαχτεί νοσοκομείο στα Μεσόγεια, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, είτε στον χώρο του «Ερασίνειου» είτε αλλού.

 Ριζοσπάστης