Για άλλη μια φορά, δεκάδες πύρινα μέτωπα σε όλη τη χώρα καταστρέφουν δασικές εκτάσεις, σπίτια, επιχειρήσεις, καλλιέργειες και απειλούν ανθρώπινες ζωές. Ανθρωποι απεγκλωβίζονταν με βάρκες στη Χίο. Εργαζόμενοι υποχρεώνονταν να δουλέψουν στη Βιομηχανική Περιοχή της Πάτρας, με τη φωτιά να καίει δίπλα τους.
Σε αυτήν την ανεξέλεγκτη κατάσταση οδήγησε το σάπιο αστικό κράτος, η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που με την πολιτική τους αφήνουν απροστάτευτο τον λαό και το περιβάλλον.
Για να κρυφτούν οι εγκληματικές ευθύνες τους, η κυβέρνηση λέει πως δεν είναι ώρα για αντιπαραθέσεις. Οτι τώρα πρωτεύει «να είμαστε όλοι ενωμένοι» απέναντι στη φωτιά και όταν τελειώσει η αντιπυρική περίοδος, «θα κάνουμε τον απολογισμό».
Δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλούν με τέτοιο αισχρό τρόπο τον λαό, στον οποίο κουνάνε διαρκώς το δάκτυλο για την «ατομική ευθύνη» απέναντι στην πυρκαγιά: Να καθαρίσει το οικόπεδο, να ασφαλίσει το σπίτι και την περιουσία του, να εγκαταλείψει μόνος του την περιοχή που καίγεται και όταν σβήσει η φωτιά να προσπαθήσει μόνος του να ξανασταθεί στα πόδια του.
Τώρα είναι λοιπόν η ώρα! Οχι μόνο για να μιλήσουμε για τις ευθύνες κυβέρνησης και κράτους, αλλά και για να τους τις αποδώσει έμπρακτα ο λαός, δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στην πολιτική και το σάπιο σύστημα που τον αφήνει απροστάτευτο, επειδή προστατεύει τα συμφέροντα και τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων.
Τώρα είναι η ώρα να αναδειχτούν οι καταστροφικές συνέπειες από την υποστελέχωση της Πυροσβεστικής, τις 4.000 θέσεις που παραμένουν κενές, τους κακοπληρωμένους πυροσβέστες που κάνουν εξαντλητικές βάρδιες, πολλοί από αυτούς συμβασιούχοι, τους οποίους ξυλοφορτώνουν τα ΜΑΤ όταν διεκδικούν μέτρα, εξοπλισμό, υποδομές και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού...
Τώρα είναι η ώρα να αποδοθούν ευθύνες για την ανύπαρκτη πρόληψη, όταν λείπουν 1.500 δασολόγοι και 10.000 δασεργάτες. Οταν ο σχεδιασμός του κρατικού μηχανισμού επικεντρώνει στην πυρόσβεση και όχι στην πυροπροστασία, όταν η κυβέρνηση στερεί και τα ελάχιστα κονδύλια για μέτρα ουσιαστικής προστασίας του δασικού πλούτου και με το άλλο χέρι τον μετατρέπει σε πεδίο επιχειρηματικής δράσης και εκμετάλλευσης.
Τώρα είναι η ώρα να ζητήσει ο λαός τον λόγο από τους υπεύθυνους για τις βιομηχανίες που λειτουργούν δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, για χρήσεις γης που υπακούουν στους κανόνες της εμπορευματοποίησης και όχι της ασφάλειας και των αναγκών του λαού. Να δείξει αυτός με το δάκτυλο τους ενόχους για τους πολεμικούς προϋπολογισμούς, που δίνουν 30 δισ. για εξοπλισμούς στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ, ενώ απορρίπτουν τα αιτήματα σωματείων και φορέων, των ίδιων των πυροσβεστών, για μέτρα ουσιαστικής πρόληψης και προστασίας από φυσικές καταστροφές.
Τώρα είναι η ώρα να ανέβει η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, την πολιτική της ΕΕ, που μας καίει το καλοκαίρι και μας πνίγει τον χειμώνα. Γιατί απέναντι στη φωτιά δεν είμαστε «όλοι μαζί», όπως θέλει να το παρουσιάσει η κυβέρνηση. Από τη μια είναι αυτοί που θέλουν κάθε χρόνο τον λαό «στο ίδιο έργο θεατή», σιωπηρό παρακολουθητή της πολιτικής που κάνει στάχτη το βιος και τις ανάγκες του παντού: Στη δουλειά, στην Υγεία, στην Παιδεία, στον ελεύθερο χρόνο, στην αναψυχή.
Αυτοί που χρόνο με τον χρόνο ενισχύουν την αποτελεσματικότητα του κράτους για το κεφάλαιο, την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τα κέρδη, και γι' αυτό την επιλεκτική ανικανότητά του να προστατέψει τον λαό.
Από την άλλη, βρίσκεται η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, που κι αυτές τις δύσκολες μέρες παραδίδει μαθήματα αλληλεγγύης μέσα στις φλόγες, επιβεβαιώνοντας ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό. Που κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να σταθεί στο πλευρό των διαλυμένων πυροσβεστών, για να σωθεί ένα παραπάνω στρέμμα δάσους, ένα παραπάνω σπίτι.
Μαζί με όλους αυτούς, στην πρώτη γραμμή, βρίσκονται οι κομμουνιστές. Δίνοντας τώρα τη μάχη της οργάνωσης για να σωθεί το βιος του λαού, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς ενόχους για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα που επαναλαμβάνεται, πρωτοστατώντας για να δυναμώσει η σύγκρουση του λαού με την πολιτική κυβέρνησης - κράτους - ΕΕ, που βάζει φωτιά στα δικαιώματα και στις ανάγκες του. Τώρα είναι η ώρα να πάει αυτός ο αγώνας ένα βήμα πιο μπροστά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου