Σπίτι μου... σπιτάκι μου

 

Αλλη μια «πινελιά» στον καμβά της «πράσινης μετάβασης», με ό,τι αυτή σηματοδοτεί για τον λαό, έρχεται να δώσει η Οδηγία της Κομισιόν που αναμένεται την ερχόμενη βδομάδα και αφορά τα «ελάχιστα πρότυπα ενεργειακής απόδοσης» για την ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων. Σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η Οδηγία αυτή θα εξαναγκάσει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά είτε να ξηλωθούν είτε να πέσουν ξανά στα νύχια των τραπεζών και λοιπών «κορακιών» για να διασφαλίσουν ένα «πράσινο» πιστοποιητικό για το σπίτι τους. Είτε ακόμα και να το «ξεφορτωθούν» όσο όσο προκειμένου να γλιτώσουν από «πράσινους» φόρους και τα χαράτσια που έρχονται. Η προοπτική αυτή, μάλιστα, δεν αφορά κάποια «μεμονωμένα» περιστατικά αλλά τη συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτητών, καθώς από τις 4,1 εκατ. κατοικίες στην Ελλάδα - σύμφωνα με την απογραφή του 2011 - σχεδόν 3 εκατ. (71,5%) κατατάσσονται στην κατηγορία «Ε-Η» σε ό,τι αφορά την ενεργειακή τους απόδοση, δηλαδή ...στον πάτο. Τα σπίτια αυτά, αν δεν ανακαινιστούν, με συνολικό κόστος που υπολογίζεται στα 275 δισ. ευρώ (!) σε ετήσια βάση, δεν θα μπορούν ούτε να πωληθούν ούτε να ενοικιαστούν. Που για τους ιδιοκτήτες τους σημαίνει ότι θα χρεωθούν για να τα αναβαθμίσουν ενεργειακά, μετακυλίοντας το κόστος σε μελλοντικούς ενοικιαστές και αγοραστές, ή θα τα πουλήσουν κοψοχρονιά πριν απαξιωθούν εντελώς.

Κάτω απ' αυτό το πρίσμα, ο καθένας μπορεί να καταλάβει την κοροϊδία που σηματοδοτούν προτάσεις όπως αυτές της κυβέρνησης, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ κ.λπ. για «επιδόματα ενοικίου», ή για να γίνει το κράτος «μεγάλος ενοικιαστής» λαϊκών κατοικιών, τις οποίες θα υπενοικιάζει στη συνέχεια σε καλύτερες τιμές. Οπως και στην περίπτωση της ενεργειακής φτώχειας, που γιγαντώνεται όσο προχωρά η στρατηγική της «απελευθέρωσης» και της «πράσινης μετάβασης», τέτοια μέτρα όχι μόνο θα είναι «σταγόνα στον ωκεανό» και απαύγασμα υποκρισίας, αλλά όπως και τα κάθε λογής προγράμματα για ανακαινίσεις τα οποία «τρέχουν», θα αποτελέσουν άλλον ένα δίαυλο για τη διοχέτευση «ζεστού» χρήματος στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο όνομα μάλιστα και της «δίκαιης μετάβασης». Οπως παντού, έτσι και στο ζήτημα της λαϊκής στέγης, οι ανάγκες του λαού για σύγχρονη και φτηνή στέγη δεν γίνεται επ' ουδενί να «συγκατοικήσουν» με το καπιταλιστικό κέρδος.

Αλλο τόσο

Σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας, «η εξαιρετική τήρηση των μέτρων», σε συνδυασμό με τα αυξημένα (σελφ) τεστ, επιτρέπει «να περιορίζουμε σημαντικά τη διασπορά» στα σχολεία. Σύμφωνα με τα πρωτόκολλα υπερμετάδοσης, όμως, που εφαρμόζονται και φέτος στα σχολεία, η διασπορά του ιού απλά δεν καταγράφεται. Οσο λοιπόν κι αν προσπαθεί η υπουργός Παιδείας να πείσει ότι τα κρούσματα κορoνοϊού στα σχολεία έχουν μειωθεί κατά περίπου 1.000 τις τελευταίες δύο βδομάδες, τα στοιχεία του ΕΟΔΥ καταγράφουν κάθε βδομάδα πάνω από 10.000 κρούσματα σε παιδιά, από τα μέσα Οκτώβρη μέχρι τώρα. Με άλλα λόγια, όσο ισχύει ότι ο μέσος όρος των μαθητών ανά τμήμα είναι 17, όπως ισχυρίζεται το υπουργείο Παιδείας, άλλο τόσο ισχύουν και οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης για την πορεία της πανδημίας στα σχολεία.

Τι θυμηθήκαμε...

Την απόφασή του να εφαρμόσει πρόγραμμα «εθελούσιων αποχωρήσεων» στην «Αυγή» ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας μια σειρά από οικονομικά στοιχεία, τα οποία συνδέει με τη συνολικότερη πτώση της κυκλοφορίας των εφημερίδων, τη μείωση της διαφήμισης, τον αποκλεισμό από κρατικές καταχωρήσεις και άλλα. Από τις ανακοινώσεις των εργαζομένων της «Αυγής» που ακολούθησαν προκύπτει ότι δυο φορές μέχρι σήμερα (2014 και 2017) έχουν γίνει περικοπές μισθών, ενώ υπάρχουν και χρωστούμενα δεδουλευμένα ύψους 600.000 ευρώ. Τα προβλήματα στην «Αυγή», που είναι κομματική εφημερίδα, αφορούν βεβαίως το κόμμα της, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Δική του υπόθεση είναι να διαχειριστεί τη σχέση των εργαζομένων με την εφημερίδα και το κόμμα. Σε αυτά τα ζητήματα στεκόμαστε και θα σταθούμε με θέσεις αρχών, οτι τις εφημερίδες των κομμάτων δεν μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε όπως τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με σκοπό το κέρδος. Δεν μπορούμε όμως να μη θυμίσουμε το δηλητήριο που έσταζαν η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν πριν από μερικά χρόνια, στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης ο «Ριζοσπάστης» αναγκάστηκε να κάνει περικοπές στο προσωπικό του και όταν έκλεισε ο «902». Ο αντικομμουνισμός σε όλες του τις εκδοχές περίσσεψε, όχι μόνο από τα αστικά ΜΜΕ ή διάφορα φασιστοειδή, αλλά και από τα Μέσα του ΣΥΡΙΖΑ, με την στήριξη διάφορων άλλων καλοθελητών, που πρωτοστάτησαν στην επίθεση για να συκοφαντηθεί και να χτυπηθεί το ΚΚΕ.

Ριζοσπάστης