Κασσάνδρες

«Η περιοχή αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου εφοδιασμού και οι έμποροι ανησυχούν ότι η τελευταία κλιμάκωση θα μπορούσε να πλήξει τις ροές, εάν επιτεθούν σε ενεργειακές εγκαταστάσεις ή μπλοκαριστούν οι οδοί εφοδιασμού. Ενα σημαντικό χτύπημα από το Ισραήλ στην εξαγωγική ικανότητα του Ιράν θα μπορούσε να αφαιρέσει 1,5 εκατομμύριο βαρέλια ημερήσιας προσφοράς από την αγορά». Αυτά γράφουν διεθνείς αναλυτές, συνοψίζοντας τις συνέπειες που θα έχει στην ενεργειακή αγορά και στο παγκόσμιο εμπόριο η γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Μιλάνε για τον πόλεμο σαν να τον κάνει κάποιος άλλος, κι όχι αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των εμπορικών δρόμων στην περιοχή. Το ευρωατλαντικό στρατόπεδο είναι αυτό που αναδιατάσσει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής για να βάλει εμπόδια στα σχέδια της Κίνας, της Ρωσίας και άλλων δυνάμεων, που έχουν ενισχύσει τη δυναμική τους - στρατιωτικά και οικονομικά - τα τελευταία χρόνια στη Μέση Ανατολή. Είναι άλλωστε γνωστό ότι το 90% του ιρανικού πετρελαίου πουλιέται στην Κίνα, ενώ υπάρχει σχέδιο αλλαγής της ροής των εμπορευμάτων από την Ασία στην Ευρώπη με αναβάθμιση του Ισραήλ, ανταγωνιστικά προς τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού» που χαράσσει η Κίνα. Εναν τέτοιο χάρτη παρουσίασε άλλωστε ο ίδιος ο Νετανιάχου στον ΟΗΕ πριν από μερικές μέρες. Να λείπουν επομένως οι διάφορες Κασσάνδρες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, που προαναγγέλλουν τις συνέπειες, φροντίζουν όμως να κρύβονται καλά τόσο οι πραγματικοί φταίχτες, όσο και ότι τον λογαριασμό τον πληρώνουν πάντα οι λαοί.

Ρεκόρ

Εκεί που οι εργαζόμενοι βλέπουν ζούγκλα, η κυβέρνηση βλέπει κοσμογονία και η αρμόδια υπουργός μόνο ...«ρεκόρ». «Ρεκόρ» η «μείωση της ανεργίας», «ρεκόρ» και το «θετικό ισοζύγιο» με 300.000 θέσεις εργασίας στο οχτάμηνο του 2024. Να όμως τα πραγματικά ρεκόρ, εκτός εισαγωγικών, σύμφωνα με την ΕΡΓΑΝΗ: Στο 8μηνο του 2024 έγιναν σχεδόν 2.000.000 απολύσεις μισθωτών, σε έναν πληθυσμό εργαζομένων που με το ζόρι φτάνει τα 2,3 εκατομμύρια. Κάθε μέρα δηλαδή, μέσα σε 8 μήνες, γίνονταν 8.300 απολύσεις, είτε με τη γνωστή ...πατροπαράδοτη μορφή είτε πιο «κομψά», με τη μορφή της «λήξης σύμβασης». Από τη μία, λοιπόν, τα αφηγήματα της κυβέρνησης και, από την άλλη, η σκληρή πραγματικότητα. Αυτή της «ευελιξίας» και της ανασφάλειας, της μισοδουλειάς με ημερομηνία λήξης, που είναι τόσο γενικευμένη, ώστε οι μισές σχεδόν νέες προσλήψεις να γίνονται με τέτοιους όρους σύγχρονης σκλαβιάς. Πάνω στη μισοδουλειά η μεγαλοεργοδοσία «χτίζει» την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της, όπως και τα κάθε λογής «ρεκόρ» για τα οποία έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει η κυβέρνηση.

Ούτε γρανάζι

«Μα καλά, πού αλλού κλείνουν λιμάνια, σταματάνε Μετρό, πού αλλού γίνονται τέτοιες απεργίες, να ταλαιπωρείται η κοινωνία;». Αυτά δεν λένε και ξαναλένε αφρίζοντας τα εργοδοτικά - κυβερνητικά παπαγαλάκια, κάθε φορά που οι εργαζόμενοι παλεύουν για τα δικαιώματά τους; Ας ρίξουν τώρα μια ματιά στις ΗΠΑ, εκεί που 45.000 λιμενεργάτες κατάφεραν να νεκρώσουν για μέρες λιμάνια, μπλοκάροντας τις αμερικανικές εξαγωγές. Μια απεργία που έγραψε ιστορία, αφού παρόμοιά της δεν είχε γίνει από το 1977. Ηταν ένα ακόμα καλό δείγμα της αστείρευτης δύναμης που έχει η εργατική τάξη στα χέρια της, να κινεί ή να καθηλώνει ακόμα και το τελευταίο «γρανάζι» της παραγωγής, σε αντίθεση με τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες. Σημειώνεται ότι τελικά οι λιμενεργάτες επέστρεψαν με το κεφάλι ψηλά στις δουλειές τους, αποσπώντας αυξήσεις κατά 62% στις αποδοχές τους, δίνοντας «πληρωμένη απάντηση» στα κηρύγματα μοιρολατρίας και παραίτησης από την αγωνιστική διεκδίκηση.

Περίφημα

Πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε 1.000 προσλήψεις στα πανεπιστήμια, που δεν καλύπτουν ούτε τις περσινές αποχωρήσεις (ήταν πάνω από 2.300), πόσο μάλλον τις τεράστιες απώλειες από το «πάγωμα» των προσλήψεων την περασμένη δεκαετία. Την ίδια ώρα, οι φοιτητές εκπέμπουν «κραυγή αγωνίας», αντιμέτωποι με το κόστος των σπουδών, την τραγική κατάσταση της φοιτητικής μέριμνας, τα έξοδα που ξεπερνούν τον έναν μισθό και έχουν οδηγήσει το 50% των φοιτητών να εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα. Η επόμενη εικόνα είναι ο θερμός εναγκαλισμός του υπουργού Παιδείας με τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζ. Τσούνις, στην εκδήλωση του ιδρύματος Φουλμπράιτ για τους Αμερικανούς και Ελληνες υποτρόφους. Από εκεί ο Πιερρακάκης δήλωσε ότι «η ανταλλαγή φοιτητών, ερευνητών και εκπαιδευτικών μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ ενισχύει την εξωστρέφεια των δημόσιων πανεπιστημίων μας και ενδυναμώνει περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών». Σε απλή μετάφραση: Μπορεί τα πανεπιστήμια να βογκάνε από την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση, από εξωστρέφεια όμως και ...διαλειτουργικότητα με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συμμάχους τα πάνε περίφημα σε όλα τα επίπεδα.

Ριζοσπάστης