Αντιμέτωποι με τεράστια εμπόδια να ψηφίσουν στις εκλογές παραμένουν οι χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι στον Τουρισμό - Επισιτισμό, νέοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αφού οι κάλπες στήνονται μεσούσης της σεζόν. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση ασυζητητί απέρριψε σχετική τροπολογία του ΚΚΕ στη Βουλή, με την οποία θα μπορούσαν οι εποχικοί εργαζόμενοι να ψηφίσουν σε εκλογικό τμήμα του δήμου όπου εργάζονται. Η ΝΔ επικαλέστηκε τεχνικά και νομικά ζητήματα, που αν το ήθελε πραγματικά θα μπορούσε να τα ρυθμίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, λένε στους χιλιάδες εργαζόμενους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους αν θέλουν να ψηφίσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, τα εναποθέτει όλα στην «απόλυτη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας», που στα χαρτιά προβλέπει άδειες μετ' αποδοχών ανάλογα με τη χιλιομετρική απόσταση από τον τόπο κατοικίας. Προφανώς εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν περάσει «ούτε απέξω» από χώρο δουλειάς στον Τουρισμό, ειδικά κατά τη διάρκεια της σεζόν, όπου η δουλειά «τρέχει» 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα, ενώ ακόμα και η λέξη «ρεπό» είναι απαγορευμένη. 'Η μήπως δεν ξέρουν τι σημαίνει για την τσέπη ενός εργαζόμενου ένα τέτοιο ταξίδι «πήγαινε - έλα» για να ψηφίσει; Εκτός αν θεωρούν ότι η «(αντ)εργατική νομοθεσία», η οποία έχει και τη δική τους σφραγίδα, είναι τίποτα νόμοι που στριμώχνουν την εργοδοσία... Κοροϊδία και υποκρισία, λοιπόν, που πρέπει να πάρει απάντηση από τους εποχικούς εργαζόμενους, φτάνοντας με κάθε τρόπο στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ!
Εννέα διαφορετικά ρεκόρ σημείωσε η ελληνική αγορά Ενέργειας το 2022. Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων εκτοξεύτηκε, όπως και η παραγόμενη από αυτά ηλεκτρική ενέργεια, σε επίπεδα άνω του μέσου όρου της ΕΕ. Για πρώτη φορά το 2022 η ηλεκτρική ενέργεια που παράχθηκε από ανανεώσιμες πηγές και μεγάλα υδροηλεκτρικά (23.667 GWh) ξεπέρασε την παραγωγή από φυσικό αέριο και λιγνίτη μαζί (23.534 GWh), ενώ το δυναμικό των ΑΠΕ (χωρίς τα μεγάλα υδροηλεκτρικά της ΔΕΗ) έσπασε για πρώτη φορά το φράγμα των 10 γιγαβάτ και έφτασε τον Δεκέμβρη τα 10.340 MW. Παράλληλα, η Ελλάδα ξεπέρασε τον στόχο που έθεσε η Kομισιόν για τη μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά σχεδόν 6 μονάδες, ενώ οι εξαγωγές από το ελληνικό σύστημα σχεδόν τετραπλασιάστηκαν. Η «πράσινη μετάβαση» καλπάζει πάνω από τα κουφάρια των λιγνιτικών ΑΗΣ, με τις ΑΠΕ να εγκαθίστανται άναρχα ακόμα και σε εθνικά πάρκα, όπως αυτό της Δαδιάς. Η ενεργειακή φτώχεια (μαζί και η ...τύχη του καλού καιρού) μειώνει την κατανάλωση φυσικού αερίου και έτσι αξιοποιούνται στο έπακρο οι αγωγοί, όπως ο IGB με τη Βουλγαρία, για τις εξαγωγές. Είδε κανείς μετά απ' αυτά τις τιμές να μειώνονται και την Ενέργεια να φτηναίνει; Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει, με τα τιμολόγια να «σταθεροποιούνται» σε πολύ υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με πριν από ενάμιση χρόνο. Οσα ρεκόρ κι αν «σπάσουν», λοιπόν, στο πλαίσιο της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει ως πανάκριβο εμπόρευμα την Ενέργεια. Γιατί οι στόχοι των μονοπωλίων σχεδιάζονται με μοναδικό κριτήριο την κερδοφορία τους, γι' αυτό και είναι ασυμβίβαστοι με τις λαϊκές ανάγκες.
Ο κυνισμός τους δεν «παλεύεται». Αλλά όταν πρόκειται για την ανθρώπινη ζωή, δεν είναι απλά προκλητικός αλλά σε βγάζει από τα ρούχα σου. Να πώς απάντησε ο υπουργός Εργασίας, Κ. Χατζηδάκης, στην ερώτηση αν υπάρχει ενδεχόμενο να αυξηθεί εκ νέου το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης στη χώρα μας: «Οχι, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, όχι γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι και θέλουμε να προλάβουμε λαϊκές αντιδράσεις ή επειδή είμαστε πριν από τις εκλογές, αλλά γιατί με τον κορονοϊό είχαμε μια μείωση του προσδόκιμου της ζωής ακριβώς επειδή είχαμε θανάτους πέραν των κανονικών τάσεων. Επομένως παρότι υπάρχει αυτή η ρύθμιση και προ του νόμου Κατρούγκαλου, από τα πρώτα χρόνια της προηγούμενης δεκαετίας, δεν υπάρχει στον ορίζοντα ένα τέτοιο θέμα». Καταρχάς, και που το λέει ο υπουργός, «κράτα μικρό καλάθι», αφού δεν το 'χουν σε τίποτα, όπως και στο παρελθόν, να ανοίξουν οποιαδήποτε ώρα ζήτημα νέας αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που στην Ελλάδα έχουν χτυπήσει ταβάνι, στα 67. Υπάρχουν άλλωστε και οι σχετικές προβλέψεις του νόμου Κατρούγκαλου, τις οποίες μνημονεύει ο υπουργός. Το λέει όμως επί της ουσίας ο Χατζηδάκης και δεν ντρέπεται απέναντι σε εργαζόμενους και συνταξιούχους: Πως ο μόνος τρόπος για να μην αυξάνονται τα όρια ηλικίας, είναι να πεθαίνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι, και μάλιστα λίγο μετά τη συνταξιοδότηση, ώστε να κατεβαίνει το προσδόκιμο ζωής! Δηλαδή, δυο - τρεις πανδημίες ακόμα να μας βρουν, με 35.000 νεκρούς η καθεμία, το «σώσαμε» το Συνταξιοδοτικό για καμιά 10ετία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου