Η Υπηρεσία Ανέργων ελέγχει μέχρι και την ερωτική σου ζωή!

 

Ομηρία κι εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

 

«Τα επιδόματα «Χαρτζ 4» είναι μια ανοιχτή φυλακή».

Με τέτοιες φράσεις ο γερμανικός Τύπος συχνά αποδίδει τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους πάνω στους άνεργους και πάμφτωχους (ικανούς προς εργασία) που λαμβάνουν τα προνοιακά επιδόματα.

 

Αρχισαν να εφαρμόζονται την περίοδο 2003 – 2005 από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σρέντερ στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2010», ενός πακέτου μεταρρυθμίσεων με στόχο να μετατρέψει τη Γερμανία από «ασθενή της Ευρώπης» σε «ατμομηχανή της Ευρώπης».

Αφού συρρίκνωσαν τα επιδόματα ανεργίας, αναπηρίας, απορίας, εξοικονομώντας πολλά δισ. ευρώ για το καπιταλιστικό κράτος, λειτουργούν και σαν ένας μηχανισμός ενσωμάτωσης, ομηρίας και εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, αξιοποιώντας τα αδιέξοδα που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί.

Στο διάστημα 2007 – 2017, 18,2 εκατ. άνθρωποι έλαβαν – έστω και για λίγο – παροχές «Χαρτζ 4», από τους οποίους τα 5,47 εκατ. ήταν παιδιά κάτω των 15 ετών, σύμφωνα με επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, που αναδεικνύουν ότι η «επίσημη» φτώχεια αγγίζει μια σημαντική μερίδα του γερμανικού λαού.

Υπογράφτηκε η συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ

  Πηγή: Eurokinissi

Παρουσία των πρωθυπουργών Αλ. Τσίπρα και Ζ. Ζάεφ, υπογράφτηκε λίγο πριν το μεσημέρι σε ειδική τελετή στο χωριό Ψαράδες της Μ. Πρέσπας, από τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας και ΠΓΔΜ, Ν. Κοτζιά και Ν. Ντιμιτρόφ, η συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, παρουσία της ύπατης εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, Φ. Μογκερίνι, καθώς και του επίτροπου διεύρυνσης της ΕΕ, Γ. Χαν.

Νωρίτερα, στους χαιρετισμούς τους οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και ΠΓΔΜ, επιχείρησαν να κρύψουν το πραγματικό περιεχόμενο της συμφωνίας που φέρνει ατόφια τη σφραγίδα των επικίνδυνων ευρωΝΑΤΟικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια, βαφτίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ τα σχέδια αυτά παράγοντα σταθερότητας, ευημερίας και φιλίας για τους λαούς.

Για «αμοιβαία επωφελή συμφωνία, η οποία σέβεται την ιστορία και τις αξίες των δύο λαών»  έκανε λόγο ο Αλ. Τσίπρας, προσθέτοντας απευθυνόμενος προς των πρωθυπουργό της γείτονος ότι «Βρισκόμαστε και οι δυο εδώ για να πράξουμε το πατριωτικό μας καθήκον, δεν ανταμώνουμε για να θρηνήσουμε τις ήττες του παρελθόντος» και ότι «έχουμε ιστορική ευθύνη να μην αφήσουμε αυτό το βήμα που κάνουμε να μείνει μετέωρο».

Η Μπαρμπαρουσιάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κότες

 

17-06-2018

Από όλη την Μπαρμπαρουσιάδα θα βγουν πολλοί κερδισμένοι. Μόνο οι κότες θα βγουν χαμένες από αυτή την υπόθεση, εξαιτίας της ταύτισής τους με τους Χρυσαυγίτες. Αλλά δε φταίνε σε τίποτα τα ζωντανά να συγκρίνονται με ό,τι σιχαμερότερο γέννησε ποτέ η Ιστορία.

2310net

 

Επιτέλους Σαββατοκύριακο και ελεύθερος χρόνος να γράψω ένα κειμενάκι. Όσο το γράφω, ψάχνω τις αντιφασιστικές δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια. Ίσως πάρει λίγο χρόνο. Τέλος πάντων. Ξεκινάμε.

Πέσανε όλοι να φάνε τον Μπαρμπαρούση για αυτό που είπε. Κανείς δεν πρόσεξε όμως την πιο ακραία μπούρδα που ξεστόμισε: Οι ΣΥΡΙΖΑιοι είναι κουμουνιστές. Αυτό, κύριοι, είναι αιτία σύλληψης.

Κυριακή αργία όλων των εργατών, όχι στο ωράριο των πολυεθνικών!

«Εχομεν λοιπόν και ζήτημα αργίας τώρα, της περιβοήτου Κυριακής αργίας. Το να υπάρχει ζήτημα αργίας εις τον τόπον των εκ γενετής και εξ ιδιοσυγκρασίας και εξ ανατροφής αργών, ζήτημα αναπαύσεως εις την χώραν των αργομίσθων και των αργοσχόλων, είναι κάτι το ανάποδον. Δυσκολεύεται να εννοήσει κανείς ποιος εργάζεται εις αυτό το κράτος, ώστε να χρειάζεται και ανάπαυσιν. Και τι άλλο κάμνει όλας τας άλλας ημέρας, ώστε να ζητεί και μίαν ιδιαιτέραν, διά να μη κάμνει τίποτε. (...) Είναι λοιπόν ανάγκη να ζητείται και επίσημος προστασία ενός πράγματος που το έχομεν εκ φύσεως; Να προστατευθεί η αργία διά νόμου! Μα αυτό είναι το κορύφωμα της αναιδείας. Εις όλον τον κόσμον προστατεύεται η εργασία, δεν προστατεύεται η αργία». (εφημερίδα «ΣΚΡΙΠ», 2/11/1909).

 Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα υπήρχαν αντιδραστικές φωνές, που αντιμετώπιζαν τη νεαρή εργατική τάξη ως σκλάβους που θα έπρεπε πρωί και νύχτα, κάθε μέρα και όλες τις ώρες, να είναι στη δούλεψη του εργοδότη.

Σημαντική κατάκτηση, αποτέλεσμα των εργατικών αγώνων εκείνης της περιόδου, ήταν η Κυριακή να χαρακτηριστεί με νόμο αργία. Από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των μεγαλοεπιχειρηματιών η «απελευθέρωσή» της. Μέσα από διάφορες εξαιρέσεις, όπως π.χ. από τους κλιβάνους συνεχούς λειτουργίας, τη μηχανική παρασκευή μεταλλευμάτων, τη φύλαξη χώρων και οργανισμών, αλλά και το τσεκούρωμα της μισθολογικής προσαύξησης κατά 75% για την κυριακάτικη εργασία, την εκχώρηση του δικαιώματος σε Περιφέρειες να αποφασίζουν πότε και πώς θα ανοίγουν τα μαγαζιά, έως και τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για 6 μήνες ανοιχτά μαγαζιά, η Κυριακή αργία «ξηλώνεται» βήμα - βήμα και με σχέδιο.