Κυριακή 31 Μαΐου 2020

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ



Την έναρξη της περιόδου του εγκλεισμού και των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας σηματοδότησε το πρώτο διάγγελμα του γεμάτου αγωνία πρωθυπουργού, όπως και τη λήξη της η θριαμβολογούσα συνέντευξη του στη Μ. Ζαχαρέα, σε ρόλο δημοσιογράφου που με τις  κατάλληλες ερωτήσεις της φρόντισε  να υποστηρίξει αυτόν τον θρίαμβο. Στα ενδιάμεσα προστέθηκαν κάποια ακόμα διαγγέλματα του Κ. Μητσοτάκη που έχτιζαν τον θρίαμβο της επιτυχίας του και οι καθημερινές ενημερώσεις του Υπουργείου Υγείας με επικεφαλής τον καθηγητή Σ. Τσιόδρα. Ενημερώσεις,  που πολλές φορές, ιδιαίτερα στην αρχή αυτής της περιόδου, με λόγο λυρικό και έντονα συναισθηματικό, όπως και στην τελευταία ενημέρωση, γινόταν προσπάθεια να υπερκεραστούν οι αντιφάσεις στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με τους δημοσιογράφους σε ρόλο κομπάρσου και ερωτήσεις που  δεν ξεδιάλυναν καταστάσεις, μα περισσότερο βοηθούσαν στο χτίσιμο της ιστορίας για την επιτυχία της κυρίαρχης εξουσίας και των παρακλαδιών της.  

Σχέδια


Χαρά για τα πακέτα, άγχος για το «σχέδιο». Ετσι υποδέχτηκαν τα αστικά και κομματικά επιτελεία τα «μαντάτα» για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι μεν εξέφραζαν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση ότι δεν θα κάνει τα «λάθη του παρελθόντος» και ότι θα «πιάσουν τόπο τα κονδύλια». Οι δε την κατηγορούσαν ότι πάει «βλέποντας και κάνοντας» και ότι «δεν έχει σχέδιο» για να φτάσουν τα δισ. εκεί που πρέπει, δηλαδή στα μονοπώλια. Βέβαια, το τι σημαίνει «σχέδιο» για την απορρόφηση των κονδυλίων, το αποκαλύπτει η ίδια η ΕΕ, που στην ουσία περιγράφει ένα μνημόνιο διαρκείας, με διαρκείς μεταρρυθμίσεις, στόχους και αντεργατικά «ορόσημα», προκειμένου να «εκταμιεύονται» σε δόσεις οι επιχορηγήσεις και τα δάνεια. «Το αφεντικό δεν τρελάθηκε» λοιπόν. Αντίθετα, διαμορφώνει «νέα» εργαλεία για ένταση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, αποδεικνύοντας ότι ο λαός πληρώνει τη νύφη, είτε με «επεκτατικές» είτε με «περιοριστικές» συνταγές διαχείρισης. Το γεγονός εξάλλου ότι τα μέτρα στηρίζουν εξίσου η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ευκολία που ψήφισαν μαζί μνημόνιο, δείχνει ότι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν υπάρχουν «στεγανά» ούτε σινικά τείχη στις πολιτικές των κομμάτων του. Οσο για τη συζήτηση σχετικά με την «ύπαρξη» ή όχι «σχεδίου», είναι τόσο ξένη για το λαό, όσο ήταν και το δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στα μνημόνια της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Η στοίχιση επομένως πίσω από σχέδια και ...αντισχέδια ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων μοναδικό θύμα έχει το λαό, αν με την πάλη του δεν τους τα χαλάσει.