Βουλευτής
του ΣΥΡΙΖΑ στην «Αυγή», αφού αναμασά τις «αυριανίστικες» και
χρυσαυγίτικες βρωμιές ενάντια στο ΚΚΕ, περί «αντιπολίτευσης απέναντι στη
σημερινή κυβέρνηση και όχι απέναντι στις προηγούμενες», «902» και πάει
λέγοντας, φανερά πικραμένος επειδή το ΚΚΕ δεν συνδράμει τη σιγή
νεκροταφείου που θέλουν απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα, «αποφαίνεται» ότι
το «πρόβλημα εμφανίζεται όταν δεν έχεις στρατηγική στην οποία να μπορείς
να εντάξεις τις τακτικές σου κινήσεις». Κατηγορεί ακόμα το ΚΚΕ ότι «δεν
έχει πολιτικό σχέδιο» και γι' αυτό κάνει... τακτικισμούς! Ενας άλλος,
συντάκτης στην «Εφημερίδα των Συντακτών», «ψυχοπαίδι» των κουκουεδολόγων
της εφημερίδας, ανακάλυψε ότι «η γενική αίσθηση που αποπνέει» η
Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια του Κόμματος, είναι «ότι το
κόμμα είχε λανθασμένη στρατηγική - και κατά συνέπεια πολιτική τακτική -
σε όλη την πορεία του μέχρι τη διάσπαση του 1991» και ότι «73 χρόνια
έκανε όλο λάθη, ενώ τα τελευταία 27 όλα σωστά». Αυτό κατάλαβε ο καημένος
(και οι υποβολείς του...) διαβάζοντας τη Διακήρυξη!
... απ' το πόστο του
Τόσο
πολύ τους πονάει που το ΚΚΕ δεν τα δίπλωσε ποτέ στην 100χρονη Ιστορία
του και χρησιμοποιεί τα πλούσια διδάγματά της, για να διαμορφώσει
σύγχρονη επαναστατική στρατηγική. Και επειδή τίποτα δεν λέγεται τυχαία,
έρχεται το κερασάκι στην τούρτα, με τον πρωθυπουργό να λέει χτες στη
Βουλή ότι το ΚΚΕ «αποδρά στην ασφάλεια της θεωρίας και της νομοτέλειας»,
αντί, όπως εκείνοι, να «λερώνει τα χέρια του» με τις βρωμοδουλειές του
κεφαλαίου. Να πού συναντιούνται όλοι: Στην πολεμική ενάντια στην πρόταση
διεξόδου του ΚΚΕ, τη μοναδική ρεαλιστική απάντηση στη σαπίλα που
υπερασπίζονται και υπηρετούν ο καθένας από το πόστο του και με τη
(γνωστή) διαδρομή του. Αλλά και στην απέχθειά τους για το γεγονός ότι το
ΚΚΕ, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, με την καθημερινή τους
δράση μέσα στις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις για την οργάνωση της πάλης
τους, για την αντίσταση στην αντιλαϊκή επίθεση - που εκείνοι ως
κυβέρνηση διευθύνουν - φωτίζουν την ανάγκη αυτή η διέξοδος να γίνει
υπόθεση της δράσης των ίδιων των εργαζομένων.