ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «GUERNICA» !!

Τσόρτσιλ: 

«…Όταν ο στρατηγός Franco ύψωσε τη σημαία της επαναστάσεως είχε την υποστήριξη ολόκληρου του στρατού, αξιωματικών και ανδρών. Η εκκλησία καθώς και όλα σχεδόν τα στοιχεία της Δεξιάς και του Κέντρου προσχώρησαν σ’ αυτόν και ο στρατηγός Franco έγινε αμέσως κύριος αρκετών σημαντικών επαρχιών […] Στη διένεξη αυτή ήμουν ουδέτερος. Φυσικά δεν ήμουν υπέρ των κομμουνιστών. Πώς θα ήταν δυνατόν αυτό;…»

ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «GUERNICA» !!

"Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών'', σημείωνε στο ημερολόγιό του ο Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν αποτυπώσει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα την αγριότητα του πολέμου.

--Δικό σας είναι αυτό το έργο;

--Όχι, δεν το έφτιαξα εγώ. Εσείς το φτιάξατε! 

απαντάει ο Πικάσο στο Γερμανό αξιωματικό των Ναζί στη Διεθνή Έκθεση του 1937 στο Παρίσι, όταν τον ρώτησε αντικρίζοντας την Γκουέρνικα.

Η Γκουερνικα -μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων- που ενώ μαίνεται ο ισπανικός Εμφύλιος, η αεροπορία των ναζί, σε συνεννόηση με τον Φράνκο, σαν σημερα το 1937 την ισοπεδώνει σκοτώνοντας 1650 ανυπεράσπιστους αμάχους.

Ελενη Μαρκακη

Διαβατήρια

«Πιστεύω ότι το διαβατήριο για αυτό που ονομάζουμε "καθαρή έξοδο" από το πρόγραμμα, δεν είναι άλλο από την υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας», είπε την Πέμπτη στις κοινές τους δηλώσεις με τον πρόεδρο της Κομισιόν ο πρωθυπουργός, διευκρινίζοντας λίγο παρακάτω ότι «αποκατάσταση της κανονικότητας σημαίνει ανάκτηση της κυριαρχίας μας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Δεν σημαίνει, όμως, σε καμία περίπτωση, ότι επανερχόμαστε στο παρελθόν». Παίρνοντας την «πάσα», ο πρόεδρος της Κομισιόν συμπλήρωσε ότι «πρέπει οπωσδήποτε να αποκατασταθεί η πρόσβαση της Ελλάδας στις χρηματοδοτήσεις μέσω των αγορών, αλλά θα πρέπει οπωσδήποτε κυρίως να υλοποιηθούν όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί και να ακολουθηθούν οι οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές που έχουν αναληφθεί» και ότι «για τη νέα αυτή Ελλάδα του αύριο, θα πρέπει επίσης να αρθούν και να θεραπευτούν όλες οι παθογένειες που τόσο κόστισαν στη χώρα και την κοινωνία σας». Η μετάφραση βέβαια δεν είναι δύσκολη: Το «διαβατήριο» του κεφαλαίου για έξοδο στις αγορές και φτηνό δανεισμό γράφει πάνω ματωμένα πλεονάσματα για δεκάδες χρόνια, συνέχεια των αντιλαϊκών ανατροπών - «μεταρρυθμίσεων» στο διηνεκές, δημοσιονομικό «κορσέ» για τις λαϊκές ανάγκες και εργατικά δικαιώματα «περασμένα - ξεχασμένα». Τα «διαβατήρια» αυτά τα σφραγίζει το κεφάλαιο και ο προορισμός δεν είναι άλλος από τη θωράκιση της κερδοφορίας του, που έχει ως δεδομένο την ένταση της εκμετάλλευσης και τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Οσο για το λαό, πρέπει να βάλει πλώρη για άλλο προορισμό, την κοινωνία απαλλαγμένη από τους εκμεταλλευτές του, όπου κουμάντο στον πλούτο θα κάνει αυτός κι όπου οι ανάγκες του θα είναι στο επίκεντρο της ανάπτυξης.

ΒΡΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, πώς θα αμυνθεί η πατρίδα αν δεν αγοράζουμε όπλα;

ΒΡΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, πώς θααμυνθεί η πατρίδα αν δεν αγοράζουμε όπλα; 

Από atexnos

Γράφει ο Γιάννης Βεντούρας //

 Όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς, από το 1974 μέχρι σήμερα, οι κομμουνιστές τούς καταψήφισαν, συμπεριλαμβανομένων και των κονδυλίων για την εθνική άμυνα. Όλα αυτά τα χρόνια κατήγγειλαν τις κυβερνήσεις για τις πολεμικές δαπάνες και τα πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα που πραγματοποιούσαν.

Κι έρχεται σήμερα το ΚΚΕ (τουλάχιστον τα δέκα τελευταία χρόνια) και διαλαλεί σε όλους τους τόνους, ότι σε περίπτωση πολέμου, οι κομμουνιστές θα υπερασπίσουν την πατρίδα από κάθε εισβολέα. Καλεί μάλιστα τον λαό να στρέψει τα όπλα ενάντια και στην αστική τάξη που θα μας επιτεθεί, αλλά και στην ελληνική αστική τάξη.

Πώς όμως κύριοι κομμουνιστές θα μπορέσει ο λαός να αμυνθεί (ή ακόμα και να στρέψει τα όπλα ενάντια στην δική του αστική τάξη) αν δεν έχει το Ελληνικό κράτος κάνει τους απαραίτητους εξοπλισμούς;

Πρόγραμμα «τακτικών αξιολογήσεων» για τη «μεταμνημονιακή» περίοδο

Eurokinissi

Η διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους, σε συνδυασμό με το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που παρουσιάζει η κυβέρνηση, το εποπτικό δηλαδή πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής για την «επόμενη μέρα», και βέβαια η «πορεία προόδου» της 4ης «αξιολόγησης», βρίσκονται στην επίσημη ατζέντα του Γιούρογκρουπ που συνεδριάζει σήμερα στη Σόφια της Βουλγαρίας, χωρίς ωστόσο να αναμένονται οι αποφάσεις αναφορικά με το κλείσιμο του «πακέτου». Σύμφωνα με πληροφορίες, τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ επανέρχονται στην Αθήνα μετά την πρώτη βδομάδα του Μάη, με επόμενο αντιλαϊκό ορόσημο τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ που θα ακολουθήσει στις 24 Μάη.

 Την ίδια ώρα, αρχίζει να φωτίζεται το υπό διαμόρφωση εποπτικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018, στο πλαίσιο των «μνημονίων διαρκείας». Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος, μιλώντας στους «Financial Times», εκτίμησε ότι οι αποστολές των κλιμακίων της ΕΕ στο πλαίσιο της «μεταμνημονιακής παρακολούθησης» θα είναι περισσότερο «συχνές» από τις εξαμηνιαίες «αξιολογήσεις» που συνηθίζονται για κράτη και οικονομίες που έχουν βγει από προγράμματα στήριξης. «Πιθανόν να είναι τρεις ή τέσσερις "επισκέψεις" αντί για δύο», επισήμανε χαρακτηριστικά.

Καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι!

Καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι! – του Νίκου Μπογιόπουλου

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

   

Ήταν 27 Απρίλη 1941, σαν σήμερα, όταν τα γερμανικά  στρατιωτικά τμήματα μπαίνουν στην Αθήνα. Ο λαός «υποδέχεται» τους ναζί κατακτητές παραμένοντας  ερμητικά κλεισμένος στα σπίτια του. Η πρωτεύουσα είναι μια έρημη πόλη.

    Τρεις μέρες πριν πέσει η Αθήνα στα χέρια των Γερμανών και επιβληθεί στη χώρα η στυγνή τριπλή (γερμανική, ιταλική, βουλγάρικη) κατοχή, ο Τσολάκογλου είχε υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης. Οι Γερμανοί εκτιμώντας τον «πατριωτισμό» του τον διόρισαν πρώτο «πρωθυπουργό» της κατεχόμενης Ελλάδας.

    Μια μέρα νωρίτερα από την συνθηκολόγηση Τσολάκογλου οι «κεφαλές του έθνους» είχαν φροντίσει να… λακίσουν. Ο βασιλιάς και η κυβέρνηση έφυγαν αρχικά για την Κρήτη, αφήνοντας οπισθοφυλακή τον υφυπουργό Ασφαλείας του μεταξικού καθεστώτος και κατοπινό βουλευτή της ΕΡΕ, τον διαβόητο Κ. Μανιαδάκη.

    Βασική φροντίδα του Μανιαδάκη ήταν να παραδοθούν δέσμιοι στους Γερμανούς οι 2.000 περίπου φυλακισμένοι και εξόριστοι αγωνιστές, κυρίως κομμουνιστές, που από τα κάτεργα της δικτατορίας της 4^ης Αυγούστου περνούσαν (από… τα ελληνικά χέρια) στα χέρια της Γκεστάπο.

Με σημαία την «κοινωνική συναίνεση»

 

Φωτό αρχείου

  Πηγή: Eurokinissi

Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, μαζί με τις ηγεσίες των ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, Επιμελητηρίων και Συλλόγων επιστημόνων, αφού αυτοανακηρύχτηκαν «οι αντιπροσωπευτικότεροι φορείς της κοινωνίας των πολιτών», εμφανίζονται τώρα ως «μια νέα ευρεία κοινωνική συμμαχία», που σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους, επιζητούν «μια άλλη Ελλάδα» και την «"παλινόρθωση" της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας».

Ωστόσο, οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, με όσα διαφορετικά «καπέλα» και αν εμφανιστούν, δεν μπορούν να κρύψουν ότι ήταν και παραμένουν οι βασικοί εκφραστές και στυλοβάτες της γραμμής του κεφαλαίου μέσα στο εργατικό κίνημα.

Η λεγόμενη «συμμαχία» τους είναι η συνέχεια των «κοινωνικών διαλόγων», όπου ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ συμμετείχαν με πολλούς από αυτούς που την απαρτίζουν και παζάρευαν πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων τις ανατροπές σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της.