ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Άθλιες συνθήκες δουλειάς και επικίνδυνη η υποβάθμιση στην υπηρεσία καθαριότητας (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 

 

«Την τριετία 2017 - 2019 (προηγούμενη διοίκηση) είχαμε 195 ατυχήματα, ενώ στη θητεία μας από το 2020 έως σήμερα 153», υποστήριξε κυνικά η δημοτική αρχή Θεσσαλονίκης, κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 18 Ιούλη, σχετικά με τα οξυνόμενα προβλήματα στην υπηρεσία καθαριότητας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του δήμου Θεσσαλονίκης, την 3ετία 2020 - 2022 σημειώθηκαν 120 εργατικά «ατυχήματα», δηλαδή περίπου 1 ανά 9 μέρες. Μάλιστα, έχουν σημειωθεί περιστατικά όπου το φταίξιμο έπεσε στα θύματα των «ατυχημάτων», αφού εργαζόμενοι δέχθηκαν και «αυστηρή επίπληξη», όπως οι δύο εργαζόμενες που τραυματίστηκαν σε απορριμματοφόρο τον περασμένο Φλεβάρη, από τον προϊστάμενο του τμήματος καθαριότητας δυτικού τομέα, προκειμένου να «ακολουθούν πιστά τις οδηγίες για την προσωπική τους ασφάλεια». Ωστόσο, στις εργαζόμενες δεν είχαν διατεθεί καν τα απαιτούμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) και, μάλιστα, όπως κατήγγειλε η ΔΑΣ, μία μέρα πριν από το ατύχημα, όταν ο αντιδήμαρχος καθαριότητας ρωτήθηκε πότε επιτέλους θα τους χορηγηθούν αυτά, η απάντησή του ήταν «αγοράστε από τον μισθό σας»!

Παράλληλα με το ζήτημα των εργατικών «ατυχημάτων», η αποκομιδή των σκουπιδιών στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης γίνεται όλο και πιο ...βρώμικη δουλειά, καθώς τα σκουπίδια συσσωρεύονται.

Ο «Ριζοσπάστης» και ο 902.gr πραγματοποίησαν ρεπορτάζ στους χώρους δουλειάς και μίλησαν με εργαζόμενους στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου.

Ο δασικός πλούτος θυσία στον βωμό της δράσης των επιχειρηματικών ομίλων

 

Αναδημοσίευση της παρέμβασης του Μιχάλη Σκαρβέλη, Δρ Δασολόγου - Τεχνολόγου ξύλου, στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την «Πυρασφάλεια και Δασοπροστασία» που πραγματοποιήθηκε τον Μάη του 2018. Περιλαμβάνεται στην ομώνυμη έκδοση που κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή»

 

Είναι γνωστό ότι ο ρόλος του δάσους είναι πολυσχιδής. Εχει χαρακτηριστεί η «ραχοκοκαλιά» του φυσικού περιβάλλοντος, ο «πνεύμονας» του πλανήτη, αφού είναι πηγή οξυγόνου, το οικοσύστημα - παραγωγός φυσικών προϊόντων, με πιο σημαντικό το ξύλο. Επιδρά καθοριστικά στη διαχείριση των υδάτων, την αντιπλημμυρική και αντιδιαβρωτική προστασία, τη δημιουργία γόνιμου εδάφους, τη θηραματοπονία, την αναψυχή, τη βιοποικιλότητα. Είναι με άλλα λόγια ρυθμιστής του περιβάλλοντος, με αξία που δεν είναι δυνατό να αποτιμηθεί με τρέχοντες οικονομικούς υπολογισμούς. Αποτιμάται άραγε σε χρήμα η ίδια η ύπαρξη της ζωής;

Με κριτήριο το κέρδος και την ελαχιστοποίηση του κόστους

Σήμερα δεν ζούμε στην εποχή της άγνοιας. Οι βάσεις για την οικολογική διαχείριση των δασών έχουν τεθεί ήδη από τον 18ο αιώνα. Σε παγκόσμιο επίπεδο ωστόσο η δράση των επιχειρηματικών ομίλων και των κρατών που ελέγχουν στοχεύει στην εξασφάλιση με το ελάχιστο δυνατό κόστος της εκμετάλλευσης όλων των φυσικών πόρων και των δασών, ως πρώτης ύλης και ως γης για κερδοφόρες επενδύσεις όπου μπορούν, με απευθείας ληστρική εκμετάλλευσή τους, αλλού με πρόσχημα την προστασία των δασών και τη λεγόμενη κλιματική αλλαγή, την «πράσινη οικονομία» και τη λεγόμενη «βιώσιμη ανάπτυξη».

Αποτέλεσμα αυτής της δράσης είναι η μείωση των δασών κατά 1.290 εκατομμύρια στρέμματα τα τελευταία 25 χρόνια (στοιχεία του FAO), μια έκταση που αντιστοιχεί με αυτήν της Νότιας Αφρικής. Μεγαλύτερες απώλειες εντοπίζονται στους τροπικούς, ιδιαίτερα σε Νότια Αμερική και Αφρική.

Το ότι μετά από πολλά χρόνια πολύπλευρων αγώνων αναγκάστηκαν οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί να πάρουν κάποια μέτρα για το φρενάρισμα του ρυθμού καταστροφής, π.χ. των δασών του Αμαζονίου, έγινε μόνο όταν εκτίμησαν ότι απειλείται η ίδια η ύπαρξη των επιχειρηματικών ομίλων και της κερδοφορίας τους ανεπανόρθωτα. Παρ' όλα αυτά, η ένταξη της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων στον ανταγωνισμό για τα κέρδη (ως στρατηγική της EE, αλλά και άλλων διεθνών οργανισμών) επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι βλέπουν στα δάση χώρο αύξησης των κερδών τους.