Το ατσάλι δένεται στη μεγάλη φωτιά και στο δυνατό ψύχος. Τότε γίνεται δυνατό και τίποτα δεν φοβάται. Έτσι ατσαλώθηκε και η δική μας γενιά και έμαθε να μην παραδίδεται! Νικολάϊ Οστρόφσκι EΠIKOIΝΩΝΙΑ drasistooraiokastro@gmail.com
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2021
Από το ίδιο ράφι
Αυτά μόνο στην αστική δημοκρατία γίνονται…
Εμείς θέλαμε, αλλά μετά αυτοί δεν ήθελαν και τότε εμείς…
Στην αστική δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα
Θα βάλετε στρατιωτικό στην κυβέρνηση; Αυτά μόνο στη χούντα γίνονταν…
Είπε ο Μητσοτάκης το ’19. Και συνέχισε αναδρομικά.
Εντάξει, θα τον βάλουμε λοιπόν κι εμείς, τότε. Μεταγραφή αεροδρομίου. Και για να δέσει ο συμβολισμός, θα δώσουμε υπουργείο και στο τρίτο παιδί του Καρατζαφέρη. Αυτός τελικά γιατί έμεινε χωρίς υπουργείο; Μήπως να του δίναμε κάτι, τιμής ένεκεν;
Αλλά η αντιπολίτευση άστραψε και βρόντηξε, σαν Όλυμπος και Γκιώνα.
Θα τον βάλετε εσείς υπουργό, αυτόν που κάναμε εμείς; Αποστασία, Μητσοτάκηδες. Όλοι στους δρόμους. Άστο καλύτερα, έχει ζέστη ακόμα. Μα καλά, στα Ιουλιανά πώς διαδήλωναν πενήντα μέρες σερί; Δεν έσκαγαν; Δεν πήγαιναν ελεύθερο;
Και ο ναύαρχος μυρίστηκε ναυάγιο αλά Γκελεβουρδέζος και ανέκρουσε πρύμναν, λέγοντας πως ήθελε διακομματική συναίνεση για το πρόσωπό του.
Θ. Παφίλης: Ρεσιτάλ υποκρισίας από το ΣΥΡΙΖΑ που άνοιξε το δρόμο (VIDEO)
Ένσταση αντισυνταγματικότητας κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, όταν ως κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο με το νόμο Κατρούγκαλου που διαχώριζε τη σύνταξη σε εθνική και ανταποδοτική και προέβλεπε τη λεγόμενη νοητή κεφαλαιοποίηση στην επικουρική με τη δημιουργία «ατομικού κουμπαρά».
Στην τοποθέτησή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης κατήγγειλε την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων.
Υπενθύμισε πως στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, στο άρθρο 22, που αφορά την Κοινωνική Ασφάλιση, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είχε βάλει τον όρο της «ανταποδοτικότητας» στο πλαίσιο δημόσιου, αναδιανεμητικού συστήματος, βάσει των αρχών της αλληλεγγύης και της ανταποδοτικότητας, καταργώντας ουσιαστικά τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Μεγαλώνει η «ψαλίδα»
Το ακριβώς αντίθετο όμως συμβαίνει: Η ακρίβεια δεν οφείλεται σε «λαθεμένους χειρισμούς» ή σε «τυχαία γεγονότα», που γενικώς «μας υπερβαίνουν», αλλά αποτυπώνει την εξαθλίωση της εργατικής τάξης λόγω της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οι αιτίες της δηλαδή βρίσκονται στην ίδια τη λειτουργία του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Η αύξηση της τιμής των εμπορευμάτων αποτελεί πλευρά της συνολικής αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, που υποχώρησε κατά 40% μόνο στην προηγούμενη καπιταλιστική κρίση. Ερχεται να προστεθεί στη φοροληστεία, στο τσάκισμα του κατώτατου μισθού, στην υποχώρηση και καθήλωση του μέσου μισθού, στη δραστική περικοπή συντάξεων, στην εκτεταμένη ανεργία και το πετσόκομμα των επιδομάτων.
Στις πλάτες του λαού τα «σπασμένα» της στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων
EUROKINISSI |
Οι αυξήσεις περνάνε πλέον ακόμα και στα πιο βασικά είδη, όπως το ψωμί, το οποίο ανά περιπτώσεις έχει ανέβει από τα 90 λεπτά, στο 1,20 ευρώ ή ακόμα και στο 1,40, κι ενώ η τιμή στο αλεύρι έχει ανέβει, όπως λένε οι αρτοποιοί, ακόμα και κατά 20 λεπτά το κιλό το τελευταίο διάστημα.
Ακόμα και το... κουλούρι ανά περιπτώσεις εμφανίζεται πάνω από τα 50 λεπτά, στα 60 ή και 70. Πάνω δηλαδή και από την «αύξηση» - κοροϊδία στον κατώτατο μισθό της τάξης των 52 λεπτών τη μέρα, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το 2022, εφαρμόζοντας τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου.
«Καρμπόν...»
Ένα νομοσχέδιο «καρμπόν» με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ για τις Στρατηγικές Επενδύσεις, που έγινε νόμος τον Απρίλη του 2019, έθεσε σε δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση της ΝΔ πριν από λίγες μέρες. Το νομοσχέδιο δίνει νέα κίνητρα, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για να επενδυθούν συσσωρευμένα κεφάλαια. Διευρύνει παράλληλα την επιχειρηματική δράση σε βάρος του περιβάλλοντος, αποκαλύπτοντας την υποκρισία τους πίσω από τις διακηρύξεις για την προστασία τάχα δασών και αιγιαλών από τις συνέπειες της «κλιματικής αλλαγής».
Διαβάζοντας τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου και συγκρίνοντας με τον νόμο 4608/2019 του ΣΥΡΙΖΑ, καταλαβαίνει κανείς γιατί η ΝΔ ψήφισε «με χέρια και με πόδια» το νομοσχέδιο που κατέθεσε τότε η προηγούμενη κυβέρνηση, με κατεπείγουσες μάλιστα διαδικασίες, λίγους μήνες πριν από τις τελευταίες εκλογές. Τώρα, η νομοθεσία για τις στρατηγικές επενδύσεις εμπλουτίζεται και προσαρμόζεται καλύτερα στα δεδομένα της «πράσινης» ανάπτυξης.