Τα τανκ της αντεπανάστασης: Το χρονικό του πραξικοπήματος Γιέλτσιν το 1993

 

Τα τανκ της αντεπανάστασης: Το χρονικό του πραξικοπήματος Γιέλτσιν το 1993

 

Από atexnos

Τα γεγονότα που εξελίχθησαν στη Ρωσία στα τέλη Σεπτέμβρη-αρχές Οκτώβρη του 1993 άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στην σύγχρονη ιστορία. Αποκάλυψαν το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας, που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της καπιταλιστικής διαχείρισης. Τη διαχείριση αυτή, για λογαριασμό της ρωσικής αστικής τάξης αλλά και ξένων κέντρων, είχε αναλάβει την εποχή εκείνη ο αλλήστου μνήμης Μπόρις Γιέλτσιν, πολιτικός μέντορας αργότερα του σημερινού προέδρου Πούτιν. Η ηγετική κλίκα των αντεπαναστατών, όχι μόνο αγνόησε επιδεικτικά τη βούληση του σοβιετικού λαού που στο δημοψήφισμα του 1991 είχε ταχθεί κατά 76% υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ, αλλά προχώρησε σε βίαιες πραξικοπηματικές ενέργειες που κορυφώθηκαν τον Οκτώβρη του 1993. 

Καθώς συμπληρώνονται 24 χρόνια από την επέλαση των τανκ στους δρόμους της Μόσχας, παραθέτουμε παρακάτω ένα συνοπτικό χρονικό των γεγονότων του 1993: 

Η γιορτή των νέων ως πηγή ζωής

1. Ποιους αφορά η γιορτή της νεολαίας μας; Αυτούς που θέλουν να ανασάνουν βαθιά, να πουν τη γνώμη τους ανοιχτά, καθώς στην καθημερινότητα σκοτίζονται μέσα στους χώρους εργασίας, αυτούς που θέλουν να μείνουν για λίγο μακριά από τις συνήθειες που κακοποιούν τους πολίτες, όπως η αισθητική της τηλεόρασης ή οι καταιγιστικές πληροφορίες που σε κυκλώνουν και σε καθιστούν ανίκανο να αναπτύξεις οποιαδήποτε πρωτοβουλία, να αφήσεις το αποτύπωμά σου σε αυτήν την έρημη χώρα.

 

Δολοφόνοι χαρακτήρων

Καλύτερος, λαϊκότερος, γνησιότερος και πιο υγιεινά δροσερός τρόπος, στην εποχή μάλιστα του μαύρου λεκέ των πολιτικών και πραγματικών μαζούτ, για ν' αρχίσει το σχολικό, το οικονομικό και εντέλει το πολιτικοεκλογικό έτος 2017 - 2018 από το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δεν υπάρχει. Εδώ και πολλά χρόνια. Τα δε τελευταία μάλιστα λειτουργεί και ως οξυγόνου μάσκα στην πολιτισμική και ιδεολογική ασφυξία του εργατικού κοινωνικού ιστού της πατρίδας μας.

Κατά έναν περίεργο όμως τρόπο, δυστυχώς οικείο στους βρεγμένους απ' την αστική βροχή κομμουνιστές, που δεν έχουν και κανένα λόγο να τη φοβούνται, το φετινό φεστιβάλ, πάνω στα εκατόχρονα της Οκτωβριανής κι ενόψει αυτών του Κόμματος του χρόνου, σηματοδοτεί και τα εγκαίνια της πιο βρώμικης αντικομμουνιστικής εκστρατείας τόσο σε διεθνές όσο και ντόπιο επίπεδο. Μιας εκστρατείας βασισμένης πάνω στην προσφιλέστερη των ακροδεξιών ή και φασιστικών μεθόδων προπαγάνδας που λέγεται «δολοφονία χαρακτήρων». Εκτείνεται πέραν και ενίοτε πονηρά υπεράνω των ιστορικών διαστρεβλωμένων γεγονότων, που κυριάρχησαν μεταπολιτευτικά και κορυφώθηκαν μετά το τέλος, δήθεν, του ψυχρού πολέμου. Ηταν το Κατίν, ο ουκρανικός λιμός, η αποκατάσταση των ναζί στις βαλτικές χώρες κι άλλα τέτοια υπολείμματα μαζούτ που απλώθηκαν από μονοπύθμενα και διπύθμενα πλεούμενα στη θάλασσα του διαδικτύου.