«Και φέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει…»

Φώτης Αγγουλές: «Και φέτος η πρωτοχρονιά στη φυλακή με βρίσκει…» 

 

Ο Φώτης Αγγουλές πίσω απ’ τα κάγκελα της φυλακής

«Ο Αγγουλές βρέθηκε στη φυλακή όπως βρέθηκαν οι χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης. Η κατηγορία σε βάρος του ήταν γελοία και φτιαχτή, όπως ήταν κι όλες oι κατηγορίες των συγκρατουμένων του. Η σύλληψή του προκάλεσε τη διεθνή αγανάκτηση. Την ίδια αγανάκτηση προκάλεσε και στον τόπο του, που γνώριζαν τα αισθήματά του και την αξία του. Μα που δυνατότητες κείνο τον καιρό, για να εμποδίσουνε μια ντροπή, όταν στην πατρίδα μας η δικαιοσύνη κυκλοφορούσε σαν μέγαιρα στους δρόμους κρατώντας το σχοινί της κρεμάλας κι όταν κι ο τελευταίος χωροφύλακας, ο πιο άσημος συνεργάτης των κατακτητών, μπορούσε σε μια κόλλα χαρτί να τυλίξει την ανθρωπιά σου, τη ζωή σου, την ελευθερία σου.»

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 1956

Κι εφέτος η πρωτοχρονιά, στη φυλακή με βρίσκει,

κι άδειο κανίσκι ειν’ η καρδιά και μαύροι γύρω μου ίσκιοι.

Κι έτσι καθώς σε σκέφτομαι Χαρά που μούχεις λείψει,

μου σιγοτραγουδά η βροχή του σύννεφου τη θλίψη.

Με τα μάτια του Κυριάκου Μητσοτάκη…

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ Πολιτικη 

 

 

«Δεν έχω τέτοια εικόνα». Με αυτή τη φράση απάντησε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη του στο «Βήμα» όταν ρωτήθηκε σχετικά με τα κρούσματα εξευτελιστικής συμπεριφοράς και βίας των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε πολίτες. 

— Δεν… είδε λοιπόν ο πρωθυπουργός τα ΜΑΤ να εξευτελίζουν και να «ξεβρακώνουν» ανθρώπους; 

— Δεν … είδε ο Μητσοτάκης το ανοιγμένο κεφάλι του φοιτητή από τους ένστολους ροπαλοφόρους του κράτους του;

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος

 

57η (61η) ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 

Raul Corrales

1961. Αβάνα. Ο επαναστατικός στρατός της Κούβας ξεκινάει για το μέτωπο στον Κόλπο των Χοίρων

Την 1η του Γενάρη συμπληρώνονται 57 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Τότε, την 1η Γενάρη του 1959, που ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φλουχένσιο Μπατίστα που στήριζε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και θριάμβευσε με την αποφασιστική πάλη του λαού, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για τη σοσιαλιστική προοπτική του νησιού στην αμερικανική ήπειρο, ένα παράδειγμα που βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ενωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.

Η μακρόχρονη προετοιμασία

 

Η τελική φάση της Επανάστασης ξεκίνησε στις 2 Δεκέμβρη του 1956, όταν έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, το μικρό πλοίο «Γκράνμα» που είχε ξεκινήσει από το Μεξικό, έφτασε στην παραλία του Νίκερο, ένα μικρό χωριό στην πλαγιά της Σιέρα Μαέστρα της Κούβας. Από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά, κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι πρωτοπόροι επαναστάτες, ο ηγέτης τους Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ, ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, ο Καμίλο Σινφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα.

Καλή αγωνιστική χρονιά!

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ 

 ΕΥΧΕΤΑΙ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟ 2020

ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

Υποδεχόμαστε αισιόδοξα το 2020 στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες, για να ανοίξουμε το δρόμο στο σοσιαλιστικό μέλλον

Σε μήνυμά της η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για το 2020, αναφέρει: 

1. Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εύχεται καλή και αγωνιστική χρονιά στους εργατοϋπαλλήλους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες, στους Έλληνες εργαζόμενους σε άλλες χώρες, στους πρόσφυγες και μετανάστες, που ζουν μόνιμα ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.

Παρά τις δυσκολίες και τον αρνητικό συσχετισμό, υποδεχόμαστε με αισιοδοξία το 2020. Στις σύγχρονες προκλήσεις, απαντήσεις μπορεί να δώσει η καθημερινή δράση, οι εκτιμήσεις και η πρόταση εξουσίας που καταθέτει το ΚΚΕ στον λαό, ώστε αυτή να γίνει υπόθεση της πάλης του.

2. Η χρονιά που φεύγει, μπορεί να συνοδεύτηκε από την κυβερνητική εναλλαγή και την επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη, όμως αυτό δεν οδήγησε, ούτε πρόκειται να οδηγήσει σε πραγματική ανακούφιση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Με το λαό στο προσκήνιο

Τα «στοιχήματα» της νέας δεκαετίας και τα «οράματα», οι «ιστορικές προκλήσεις» και τα «εθνικά διακυβεύματα» έχουν την τιμητική τους αυτές τις μέρες, αποχαιρετώντας τη δεκαετία που φεύγει.

Το νήμα που συνδέει τις αναλύσεις των αστικών επιτελείων, περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τη διαπίστωση ότι «πάθαμε και μάθαμε» από την καπιταλιστική κρίση και ότι «ο λαός ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του». Κάπως έτσι, η «νουθεσία» προς τους εργαζόμενους για τη χρονιά και τη δεκαετία που ανατέλλει, βγαίνει αβίαστα: Οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις πρέπει να μείνουν στον πάτο του βαρελιού, μαζί και κάθε προσδοκία για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης.

Περιλαμβάνει επίσης την ...ανακούφιση ότι «επιτέλους ωριμάζει το πολιτικό σύστημα», αφού εξασφαλίζεται η «συναίνεση» όλων των αστικών κομμάτων, «με εξαίρεση το ΚΚΕ», μπροστά στις «εθνικές προκλήσεις», όπως αυτή της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, της μετατροπής της χώρας σε «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή.