ΓΥΑΡΟΣ Πάνω στα κόκαλα των πεθαμένων σχεδιάζουν κερδοφόρες επιχειρήσεις

ΥΠ, ΑΙΓΑΙΟΥ

Η συκιά του βασανιστή Γλάστρα στην οποία μαρτύρησαν εκατοντάδες κρατούμενοι την περίοδο 1947-1950

«Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50, τη νήσο Γυάρο ή Γιούρα (...) διότι αποτελεί σημαντικό χώρο ιστορικής μνήμης που έχει αναπόσπαστα συνδεθεί με την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας. Αποτελεί ζωντανή μαρτυρία των αγώνων του ελληνικού λαού για ελευθερία και δημοκρατία, σύμβολο καταδίκης των βασανιστηρίων και του περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών. Επίσης χαρακτηρίζονται ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία το κτίριο των φυλακών και όλα τα κτίρια, εγκαταστάσεις και κατασκευές, που βρίσκονται στις περιοχές των πέντε (5) όρμων στη νήσο Γυάρο».

Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια...

Μπορεί το «Νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αστικές συγκοινωνίες στην Περιφερειακή Ενότητα της Θεσσαλονίκης», που με τις συνοπτικές διαδικασίες του επείγοντος (!) ψηφίστηκε προχτές στη Βουλή απ' την κυβερνητική πλειοψηφία, να κινείται μακριά απ' την ανάγκη των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης για φτηνές και ασφαλείς μεταφορές, αυτό όμως καθόλου δεν εμπόδισε το Μέγαρο Μαξίμου να υποστηρίζει ανερυθρίαστα σε άτυπο σημείωμά του ότι βάζει τέλος στη νοσηρή κατάσταση του ΟΑΣΘ με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών της πόλης! Οτι η απόφασή της για τον ΟΑΣΘ σηματοδοτεί την είσοδο της χώρας «στην τροχιά της κανονικότητας»!

Πατώντας σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, η κυβέρνηση πουλάει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στο λαό της πόλης και στους εργαζόμενους του ΟΑΣΘ. Διαστρεβλώνοντας το πραγματικό περιεχόμενο του νόμου και των επιδιώξεων που αυτός υπηρετεί, κομπάζει για μία υποτιθέμενη φιλολαϊκή παρέμβαση, όταν με κεντρικό άξονα την πολιτική «απελευθέρωσης» των συγκοινωνιών της ΕΕ, προβλέπει την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του νέου φορέα, ως ΑΕ. Κάτι που, πέρα από το σάρωμα των εργατικών δικαιωμάτων που θα επιφέρει, ταυτόχρονα αποτελεί «πρόβα» και οδηγό ώστε το κράτος, με διάφορες μορφές και σχήματα, να απεμπολεί την υποχρέωσή του να παρέχει σύγχρονες και ασφαλείς μεταφορές. «Μοντέλο» που αργότερα μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες εταιρείες.

Ο ΣΕΒ για τον Τουρισμό...

Από τη χτεσινή πορεία στην Αθήνα της απεργιακής κινητοποίησης των εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού

Τη μέρα της απεργίας των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό επέλεξε για να αφιερώσει ο ΣΕΒ το εβδομαδιαίο δελτίο του στον κλάδο. «Εμπρός, λοιπόν, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της μιζέριας στη χώρα που έχει όλα τα προσόντα για να μεγαλουργήσει», γράφει χαρακτηριστικά χτες και κάνει συστάσεις για να γίνει πιο «ανταγωνιστικό» το «τουριστικό προϊόν». Το συμπέρασμα που προκύπτει διαβάζοντας το δελτίο είναι αποκαλυπτικό για το πού είναι αποφασισμένο να φτάσει το κεφάλαιο. Σε έναν κλάδο, οι εργοδότες του οποίου απολαμβάνουν 14 διαφορετικές ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ενώ τους παρέχεται τσάμπα εργατικό δυναμικό μέσω σχολών Κατάρτισης κ.λπ., δηλώνουν αχόρταγοι και ζητούν ακόμα περισσότερα. Πιο συγκεκριμένα, ο ΣΕΒ ζητά μείωση του ΦΠΑ, διευκόλυνση επενδύσεων κ.λπ. Σημειώνει, μάλιστα, ότι η «ευέλικτη αγορά εργασίας» πρέπει να επεκταθεί από τις ξενοδοχειακές/μεταφορικές υποδομές σε οτιδήποτε αφορά τον Τουρισμό, π.χ. μουσεία... Ενώ, σε άλλο σημείο, υπογραμμίζεται η ανάγκη για «φυγή προς τα εμπρός», δηλαδή προς «την ποιότητα και τους ταξιδιώτες υψηλότερου εισοδηματικού επιπέδου...». Υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για το ποια είναι τα συστατικά της τουριστικής βιτρίνας της χώρας; Οτι αυτά περιλαμβάνουν το ξεζούμισμα των εργαζομένων και τη στέρηση του δικαιώματος στις διακοπές για πλατιά εργατικά - λαϊκά στρώματα; Αυτά θα είναι και τα υλικά της «δίκαιης ανάπτυξης», «πιλότος» της οποίας είναι ο Τουρισμός και άλλοι, λεγόμενοι «δυναμικοί κλάδοι».

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ Νέα απόφαση σε βάρος των απλήρωτων εργαζομένων βάζει στο στόχαστρο το δικαίωμα της επίσχεσης

Αναδεικνύονται οι τεράστιες ευθύνες και η υποκρισία της κυβέρνησης

Στο στόχαστρο του κεφαλαίου και του κράτους του οι αγώνες των εργαζομένων για τα δεδουλευμένα τους

Τον βαθιά αντεργατικό χαρακτήρα του νομοθετικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί από τις αστικές κυβερνήσεις υπέρ του κεφαλαίου, του πλαισίου δηλαδή την παγίωση και παραπέρα εμβάθυνση του οποίου ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το 4ο μνημόνιο, έρχεται να επιβεβαιώσει άλλη μια απόφαση του Αρείου Πάγου σε βάρος των εργαζομένων.

 Αυτήν την φορά, η δικαστική απόφαση που δημοσιεύτηκε στρέφεται ευθέως ενάντια στο δικαίωμα των εργαζομένων που μένουν απλήρωτοι από την εργοδοσία να προχωρούν σε επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους. Συγκεκριμένα, επαναλαμβάνοντας προηγούμενη νομολογία του, ο Αρειος Πάγος ορίζει ως «καταχρηστικές» τις επισχέσεις εργασίας από απλήρωτους εργαζόμενους, όταν η εργοδοσία επικαλείται «οικονομική δυσπραγία», προσθέτοντας ότι υπό όρους η επίσχεση εργασίας σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί... «σιωπηρή» παραίτηση!