Και εν μέσω νέας έξαρσης της επιδημίας και ανομολόγητης
απογοήτευσης για την πορεία του τουρισμού, με την κυβέρνηση της Ν.Δ στον
δοκιμασμένο ρόλο της να χειραγωγεί, απειλεί και κολακεύει τα λαϊκά στρώματα,
ενώ εξοπλίζεται παντοιοτρόπως, η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ
ανακοινώνει για την νεολαία της τον Αύγουστο εναλλακτικό κάμπινγκ στο Γράμμο, σε
μια κορύφωση εκμετάλλευσης συμβολισμών και σύγχυσης πολιτικών επιλογών και ρόλου του.
Αν
γίνεται αναφορά σ’ αυτήν την απόφαση δεν είναι γιατί ενδιαφέρει η γελοιοποίηση
του ΣΥΡΙΖΑ, όσο γιατί καθρεφτίζεται η σύγχυση της αστικής ιδεολογίας και τα
όρια πολιτικού θράσους και καιροσκοπισμού. Το επαναστατικό παρελθόν ακόμα κι αν
απέχει πάνω από 70 χρόνια μοιάζει να ρίχνει ακόμα βαριά τη σκιά στην αστική
πολιτική ζωή, αφού δεν σταματά να το ξορκίζει παντοιοτρόπως. Από τις απλοϊκές,
κατασκευασμένες και ανιστόρητες κατηγορίες για κομμουνισμό των ακροδεξιών
βουλευτών της Ν.Δ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι
τους λεκτικούς ακροβατισμούς με άρωμα αριστεράς του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, η
προσπάθεια να απαξιωθεί η κομμουνιστική ιδεολογία δεν εγκαταλείπεται. Και
συγχρόνως αποδεικνύεται η γύμνια της αστικής ή και φιλελεύθερης, επί το
ακαδημαϊκότερον, ιδεολογίας που δεν σταματά να αντιπαρατίθεται με την κομμουνιστική παραμορφώνοντάς τη για να
τη σφετεριστεί. Αντιστασιακοί αγώνες, συλλογικά καθήκοντα, αλληλεγγύη κλπ.
επιστρατεύονται από τον κυρίαρχο λόγο εάν είναι να πετύχει τη χειραγώγηση και
την υποταγή.