Η Αυγή και η θεωρία των δύο άκρων

Κατιούσα
 

Αν δεν το πρόδιδε ο τίτλος μας, θα μπορούσε να γίνει και κουίζ. Μαντέψτε σε ποιο έντυπο μπορείτε να διαβάσετε αυτά τα αποσπάσματα.

Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους. Οι παλιές θρησκείες είχαν στο κέντρο τους τον Θεό, οι νέες θρησκείες του φασισμού και του σταλινικού κομμουνισμού είχαν στο κέντρο τους το κράτος.

Μπίζνες εκατομμυρίων με το λαθρεμπόριο

Από την αρχή της δράση του το «Ισλαμικό Κράτος» έδειξε τον ...επαγγελματισμό του. Διέθετε αξιόμαχους πρώην στρατιωτικούς, ξένους μισθοφόρους που έμπαιναν σωρηδόν από την Τουρκία, τεχνοκράτες και επιστήμονες. Στηρίχτηκε σε τμήματα της αστικής τάξης της Συρίας και του Ιράκ, αλλά και από ιμπεριαλιστικά κέντρα και μονοπωλιακούς ομίλους. 

ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Με δεκαεπτά σφαίρες, όσες και τα χρόνια της…

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

 

 

Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε, σαν σήμερα, 16 Ιουλίου 1927. Δεκαεπτά χρόνια μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, λίγες μόνο μέρες πριν την απελευθέρωση της Αθήνας, οι Γερμανοί κατακτητές εκτελούν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 50 Έλληνες πατριώτες. Μεταξύ των εκτελεσθέντων και η 17χρονη ΕΠΟΝίτισσα, Ηρώ Κωνσταντοπούλου, μια ξεχωριστή μορφή στον μεγάλο κατάλογο των αγωνιστών- μαρτύρων που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας, μέσα από τις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. 

Η «ανάπτυξή» τους θα έχει μόνιμα θύματα τα εργατικά - λαϊκά στρώματα

MotionTeam

Ως μέρες «γενικής επιθεώρησης» μοιάζουν οι τελευταίες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αντικείμενο τα βήματα που επιτυγχάνει προς την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάκαμψη. Η ανακοίνωση του κλεισίματος της διαδικασίας «υπερβολικού ελλείμματος» από την Κομισιόν, τα περιφερειακά συνέδρια της παραγωγικής ανασυγκρότησης που ξεκίνησαν από την Κοζάνη, η συντηρούμενη φιλολογία για επικείμενη έξοδο στις αγορές περιλαμβάνονται στο «success story» που φιλοτεχνεί για λογαριασμό του κεφαλαίου.

 Στο φόντο αυτής της συζήτησης γίνονται διάφορες παρεμβάσεις από αστικά κόμματα, επιχειρηματικούς φορείς και άλλα επιτελεία, που «επιθεωρώντας» με τη σειρά τους το κυβερνητικό έργο, είτε το επιβραβεύουν, είτε εκφράζουν προβληματισμούς για τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, κάνοντας συστάσεις, ώστε να γίνει πιο αποφασιστικό στην προώθηση των μέτρων/«μεταρρυθμίσεων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Ετσι, τα βέλη της κριτικής επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα που χαρακτηρίζονται «βαρίδια», μια αντιπαράθεση που προφανώς αντανακλά και ανταγωνισμούς ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι δείχνουν τις προτιμήσεις τους.