Το ατσάλι δένεται στη μεγάλη φωτιά και στο δυνατό ψύχος. Τότε γίνεται δυνατό και τίποτα δεν φοβάται. Έτσι ατσαλώθηκε και η δική μας γενιά και έμαθε να μην παραδίδεται! Νικολάϊ Οστρόφσκι EΠIKOIΝΩΝΙΑ drasistooraiokastro@gmail.com
Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017
Ξύπνησε με χαρά...
«Εγώ,
το πρωί ξύπνησα με πολύ μεγάλη χαρά. Ερχόμουν και δεν κρατιόμουν για να
ψηφίσω αυτή την τροπολογία. Ξέρετε πόσα χρόνια στη ζωή μου περίμενα να
έρθει μια τροπολογία σαν και αυτή;», ανέφερε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδ.
Γεωργιάδης, μιλώντας από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής, την
περασμένη Τρίτη, για την τροπολογία της κυβέρνησης που χτυπάει το
δικαίωμα στην απεργία. Ο δε Γ. Μανιάτης συμπλήρωσε πως δεν είναι δυνατόν
να φέρνει η κυβέρνηση μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση «χωρίς ούτε μια
διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους» βρε αδερφέ. «Διότι»,
συμπλήρωσε, «μόνο με έναν μεγάλο διάλογο, ανοιχτό και δημοκρατικό,
πρέπει να αποφασίζουμε για τέτοιου είδους δικαιώματα». Από το Ποτάμι ο
Ν. Μαυρωτάς ...καλοπροαίρετα πρόσθεσε ότι «αποσύρθηκε προφανώς για να
γίνει διεξοδικότερη συζήτηση επί του θέματος και να μην περάσει στα
μουλωχτά». Η Ενωση Κεντρώων δεν έβγαλε άχνα, ενώ η ναζιστική Χρυσή Αυγή
«το έριξε στο τσάμικο», προσφεύγοντας στον αντικομμουνισμό, στον «μύθο
του Πολυτεχνείου» κ.ο.κ., για να αποφύγει να πάρει θέση. Τελικά είτε
ευθέως, είτε με «ήξεις αφίξεις», όλοι ομολογούν τη στοίχισή τους πίσω
από ένα κεντρικό ζητούμενο του κεφαλαίου, όπως είναι η περιστολή του
απεργιακού δικαιώματος, ως προαπαιτούμενο και «επένδυση» για τη θωράκιση
της ανταγωνιστικότητάς του. Ειδικά η ΝΔ «δίνει τα ρέστα της» για να
κατατεθεί εκ νέου και να ψηφιστεί το γρηγορότερο δυνατό η αντιαπεργιακή
τροπολογία, καθώς βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να της παίρνει τη μπουκιά από το
στόμα και σε μια τόσο εμβληματική για την εργοδοσία «μεταρρύθμιση». Ολα
τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και «κουβέντα να γίνεται»...
Στον πιο δύσκολο καιρό, μάνα, που ζω!
Πηγή:
Associated Press
Άρθρο του Μιχάλη Λεάνη που δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr
Όταν κλείνει (επιτυγχάνεται για την Κυβέρνηση) μια συμφωνία, όπως αυτή το περασμένο Σάββατο με τους θεσμούς της Ευρωζώνης, με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες, το να ισχυρίζεσαι ότι διαπραγματεύτηκες είναι το λιγότερο αφελές, για να μην πω βλακώδες.
Στην προκειμένη περίπτωση ο όρος διαπραγμάτευση δεν έχει θέση ούτε κατ’ ευφημισμόν! Εκτός βέβαια αν πιστεύεις ότι ο κόσμος δεν έχει αντίληψη και καταπίνει αμάσητο ό,τι του σερβίρεις.
Τότε μιλάμε για επικίνδυνα φαινόμενα πολιτικού αμοραλισμού, αλαζονείας και ναρκισσισμού. Αλλά και αυτά υπάρχουν!
ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ Εξορμήσεις για την ενδυνάμωση του αγροτικού κινήματος
Πλατύ κάλεσμα οργάνωσης του αγώνα σε αγρότες και κτηνοτρόφους
Ο Αγροτοκτηνοτροφικός
Σύλλογος Λαγκαδά στα πλαίσια ενδυνάμωσης του αγροτικού κινήματος στην ευρύτερη
περιοχή του Λαγκαδά προγραμματίζει τις εξής μαζικές εξορμήσεις:
Στο Λαγκαδά, το πρωί της Τρίτης 5/12 στη λαϊκή αγορά, σε
κεντρικούς δρόμους και γειτονιές του Λαγκαδά.
Στο Στίβος, το απόγευμα του Σαββάτου 8/12 στα καφενεία του χωριού.
Στο Ζαγκλιβέρι , το πρωί της Παρασκευής 15/12 στη λαϊκή αγορά και στα καφενεία του χωριού.
Πρόεδρος Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων: Καταργούν το δικαίωμα στην απεργία
Πρόεδρος Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων: Καταργούν το δικαίωμα στην απεργία
του Χριστόφορου Σεβαστίδη, Προέδρου Πρωτοδικών - Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων
Η αύξηση του ποσοστού απαρτίας ισοδυναμεί
με ουσιαστική κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία
Το Σύνταγμα στο άρθρο 23 παρ. 2 αναγνωρίζει ρητά το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Δεν υπάρχει νομίζω άλλο συνταγματικό δικαίωμα που η αναγνώρισή του πέρασε μέσα από τόσες εκατόμβες νεκρών και για το οποίο χύθηκε τόσο ανθρώπινο αίμα. Η απεργία αποτέλεσε το μοναδικό όπλο εκατομμυρίων μεταναστών που έφταναν σε άθλιες συνθήκες από την γηραιά ήπειρο στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1860 και το κυρίαρχο μέσο πάλης των εξαθλιωμένων της Ευρώπης από τις αρχές του 20ου αιώνα. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στην πρόσφατη ιστορία για να διαπιστώσει πως όλα τα «αυτονόητα» δικαιώματα, όπως το 8ωρο, οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, η μείωση της εντατικοποίησης της εργασίας, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας κατακτήθηκαν με αιματηρούς απεργιακούς αγώνες. Και όσο δύσκολα κατακτήθηκαν τόσο εύκολα χάθηκαν λόγω της υποχώρησης του εργατικού κινήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα «fake news» της κυβέρνησης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)