Εμπρός της γης οι εισηγμένοι – Οι εργατοπατέρες της ILO χτυπούν το καμπανάκι κλεισίματος του NASDAQ στη Νέα Υόρκη

14-07-2019

Πότε επιτέλους θα ξεπεράσουμε και στην Ελλάδα τις αγκυλώσεις, για να βρουν οι ντόπιοι εργατοπατέρες την αναγνώριση που τους αξίζει από τον επιχειρηματικό κόσμο;

Κατιούσα
 

Αν νομίζατε ότι τα εγχώρια καμάρια της ΓΣΕΕ και λοιπών συγγενών είναι κάποια sui generis παθογένεια του ελληνικού συνδικαλιστικού γίγνεσθαι, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε. Στην πραγματικότητα, έχουν παγκόσμιας κλάσης διεθνή πρότυπα, από τα οποία τολμούμε μάλιστα να πούμε ότι είναι και λιγότερο προωθημένοι. Ίσως επειδή στην Ελλάδα υπάρχει για τα σημερινά δεδομένα συγκριτικά ισχυρό ταξικό κίνημα, που τους αποτρέπει από το να σπάσουν τα όποια ταμπού τους έχουν απομείνει.

Οι Βαστίλες των εργαζομένων απαιτούν την δικιά τους 14η Ιουλίου

14-07-2019

Σχετικά με το διαχρονικό αγώνα για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας, σταθμός του οποίου είναι και η απεργία στον κλάδο την Κυριακή 14 Ιούλη 2019. 

Ανακοίνωση του ΣΥΒΧΨΑ.

Κατιούσα

 

Μια κοινωνία που φυλακίζει το δημόσιο χώρο στην κατανάλωση είναι μια κοινωνία που χρειάζεται αλλαγή· μια κοινωνία που φυλακίζει τον ελεύθερο χρόνο στη μιζέρια του ωραρίου καταστημάτων είναι μια κοινωνία που χρειάζεται αλλαγή· μια κοινωνία που φυλακίζει τους εργαζόμενους στα «απελευθερωμένα» ωράρια της ελεύθερης αγοράς, είναι μια κοινωνία αγοραίας ελευθερίας, μια κοινωνία σκλαβιάς πραγματικής και συμβολικής. Είναι μια κοινωνία που χρειάζεται αλλαγή.

Προς τι η πρεμούρα για το άσυλο;

Αλήθειες και προσχήματα

Eurokinissi

Η κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου αποτελεί εδώ και καιρό διακηρυγμένη πρόθεση της ΝΔ. Προτού σταθούμε στο τι σηματοδοτεί η πρόθεση αυτή, ας δούμε λίγο τι ισχύει μέχρι στιγμής, γιατί γίνεται συστηματική προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας από διάφορες μεριές.

 Η ισχύουσα σήμερα διάταξη για το άσυλο, αυτή δηλαδή που παρέλαβε η ΝΔ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και θέλει να καταργήσει, είναι ουσιαστικά η διατύπωση που υπήρχε και στον νόμο Γιαννάκου. Δηλαδή, για να το κάνουμε λιανά, η ΝΔ θέλει να καταργήσει τη διάταξη που εισήγαγε η κυβέρνησή της με υπουργό Παιδείας τότε την νυν βουλευτή Επικρατείας της, και την οποία επανέφερε σε ισχύ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αντικαθιστώντας τη σχετική διάταξη του νόμου Διαμαντοπούλου, που είχαν από κοινού ψηφίσει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. (ο ν. Διαμαντοπούλου ανέφερε σχετικά με τις ακαδημαϊκές ελευθερίες: 

«1. Στα ΑΕΙ κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και στη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. 2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των ΑΕΙ εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία»). Ετσι, ο ισχύων σήμερα νόμος 4485/2017 ορίζει στο άρθρο 3 περί «ακαδημαϊκών ελευθεριών»:

Ο απώτερος στόχος μιας Δόμνας

Τεχνοκράτες επιχειρούν να ρυθμίσουν τους οικονομικούς όρους διαβίωσης κοινωνιών ώστε να διανείμουν τον πλούτο σε ισχυρούς κεφαλαιοκράτες εις βάρος των λειτουργικών και παραγωγικών μονάδων αυτών των κοινωνιών .
Για να επιτευχθεί ο ανίερος και ταξικοκτόνος στόχος τους αντιλαμβάνονται πως πρέπει ν αντιμετωπίσουν τον άνθρωπο ως μονάδα κι όχι ως συλλογικό υποκείμενο, δηλαδή ως κοινωνία .

112

Αν πάρει κανείς στα σοβαρά τις αναλύσεις των τελευταίων ημερών για το φονικό μπουρίνι στη Χαλκιδική, θα πιστέψει ότι μόλις ενεργοποιηθεί το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης «112», θα πάψουμε μονομιάς να θρηνούμε θύματα! Αν και ένα τέτοιο σύστημα είναι απολύτως αναγκαίο, πάει πολύ να λένε στο λαό ότι αυτό που φταίει για τις χαμένες ζωές και τις κατεστραμμένες περιουσίες, κάθε φορά που βρέχει ή πιάνει μια φωτιά, είναι η μη λειτουργία ενός μηχανισμού τηλεφωνικής ειδοποίησης για τον επερχόμενο κίνδυνο. Ακόμα κι αν ενεργοποιηθεί, όμως, το περιβόητο «112», είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί για να αναβαθμιστεί η αντιδραστική συζήτηση περί «ατομικής ευθύνης», αφού η επωδός στα επόμενα προδιαγεγραμμένα εγκλήματα θα είναι «εμείς σας προειδοποιήσαμε», λες και οι ευθύνες του κράτους εξαντλούνται μόνο σ' αυτό. Είναι λοιπόν σαφές ότι και αυτή η συζήτηση περί «μαύρης τρύπας του 112» αξιοποιείται για να αποπροσανατολίσει από τις βαριές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη «γύμνια» του κρατικού μηχανισμού σε μέσα, σχέδιο, κονδύλια και υποδομές που αφορούν την πρόληψη και την προστασία του λαού από τις συνέπειες των «ακραίων» φυσικών φαινομένων. Αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, που συνθλίβει λαϊκές ανάγκες, πρέπει να βάλουν πιο αποφασιστικά στο στόχαστρο οι αγώνες και οι διεκδικήσεις της «επόμενης μέρας», ως η μόνη εγγύηση ότι ο λαός δεν θα πνίγεται στη βροχή και δεν θα καίγεται στη φωτιά.

Οι αντιδραστικές αλλαγές της ΝΔ στη Δικαιοσύνη, στα χνάρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στο πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ προς ψήφιση τις αμέσως επόμενες μέρες, θα περιλαμβάνονται μια σειρά αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν τη Δικαιοσύνη. Ούτε ότι ήδη έχει δημοσιευτεί το ΦΕΚ με το οποίο μια σειρά αρμοδιότητες του υπουργείου Δικαιοσύνης περιέρχονται πλέον στη δικαιοδοσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Η ΝΔ ήδη από την προεκλογική περίοδο και προκειμένου να πείσει ότι αποτελεί καλύτερο εκφραστή και προαγωγό των συμφερόντων της αστικής τάξης, μιλούσε ανοιχτά για την ανάγκη επιβολής «νόμου και τάξης» από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής της. Σε αυτήν την κατεύθυνση στήθηκε και ολόκληρο σόου αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος εξασφαλίζει το «αίσθημα ασφάλειας των πολιτών», πατάσσει «την ανομία και το έγκλημα» «για να επανέλθει η ασφάλεια στους δρόμους και στις γειτονιές της πατρίδας μας».

Στην πραγματικότητα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν – όπως άλλωστε φάνηκε και στις τελετές παράδοσης και παραλαβής των αντίστοιχων υπουργείων – ότι η νέα αντιλαϊκή επίθεση που ετοιμάζεται προϋποθέτει την εξασφάλιση της απαραίτητης «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας»… Γι’ αυτό, πριν από τον νέο καταιγισμό αντιλαϊκών μέτρων πρέπει πρώτα να τσακιστούν λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, να γίνει πιο εύκολο το να μπορεί να δεθεί χειροπόδαρα το εργατικό – λαϊκό κίνημα, να σφίξει περισσότερο η θηλιά στο λαιμό του λαού για να μη σηκώσει κεφάλι. Και επειδή ξέρουν ότι η ανάπτυξη του κεφαλαίου, η ανταγωνιστικότητα, οι στόχοι της αστικής τάξης συνεπάγονται το παραπέρα τσάκισμα του λαού, φροντίζουν να προετοιμάσουν το έδαφος, να προλάβουν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση και αντίδρασή του. Την ίδια στιγμή βέβαια φροντίζουν να διευκολύνουν με όλους τους τρόπους τις μπίζνες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, δημιουργώντας για παράδειγμα ειδικά τμήματα στα δικαστήρια για συγκεκριμένης φύσης υποθέσεις (εμπορικές, ανταγωνισμού κ.λπ.), με δικαστές με την αντίστοιχη εξειδίκευση.

Δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές.Ποτέ δεν υπήρξαν

infowar11 Ιουλίου 2019

 

Δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές. Ποτέ δεν υπήρξαν

Εδώ και μισό αιώνα επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η χρήση του όρου «φυσική καταστροφή» έχει στόχο να αποκρύψει τις ευθύνες του ανθρώπου και το γεγονός ότι κάθε καταστροφή αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός. Κανένας όμως δεν φαίνεται να τους ακούει.

Τί θα συνέβαινε εάν η μεγαλύτερη καταιγίδα όλων των εποχών έπληττε μια ερημική, ακατοίκητη περιοχή του πλανήτη; Απολύτως τίποτα. Εάν όμως η ίδια καταιγίδα χτυπούσε το κέντρο του Μανχάταν αρκετοί θα μιλούσαν για «φυσική καταστροφή», ενώ εάν έπληττε μια φτωχογειτονιά στο Πουέρτο Ρίκο ή στις φαβέλες της Βραζιλίας, το ίδιο ακριβώς φυσικό φαινόμενο θα ονομαζόταν «θεομηνία».