Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Ελευθερία»

Συνέντευξη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα «Ελευθερία» και το δημοσιογράφο Σωτ. Ζαχαρία.

Παρατίθεται η συνέντευξη:  

«Οι κυβερνώντες βλέπουν φως στο τούνελ, διατυμπανίζουν έξοδο από τα μνημόνια, προβλέπουν ανάπτυξη, επενδύσεις και δουλειές. Πως σας φαίνονται αυτά;

Ό,τι βλέπουν οι κυβερνώντες των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι ό,τι θέλει να δει το κεφάλαιο στη χώρα μας. Ανάκαμψη των κερδών του με νέα προνόμια, εργασιακή ζούγκλα, φοροαπαλλαγές και ζεστό χρήμα για τις επενδύσεις του. Όσο για την εργατική τάξη, το λαό έχουν ήδη προνομοθετηθεί μέτρα για μετά το ‘18, και ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το ‘60. Μέτα από όλα αυτά, είναι πρόκληση το να μιλάς για έξοδο από τα μνημόνια, όταν μάλιστα παραμένουν οι νόμοι των μνημονίων. Και οι κυβερνώντες γίνονται ακόμα πιο προκλητικοί όταν όχι μόνο διατηρούν τον εργασιακό μεσαίωνα που παρέλαβαν από την ΝΔ αλλά και τον ενισχύουν με τη γενίκευση της “ευελιξίας” και των “δουλεμπορικών”, το τερατούργημα του ασφαλιστικού, την απελευθέρωση των απολύσεων μέχρι το χτύπημα της απεργίας και της συλλογικής δράσης που “ψήνεται” στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης, με ένταση της φορολογικής ληστείας για εργαζόμενους, αγρότες, ΕΒΕ.

Είπε τελικώς ο Μεταξάς το «ΟΧΙ»;

Κατιούσα
 

Ο θρύλος του ΟΧΙ με τον οποίο απάντησε η μικρή Ελλάδα στο τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης τη νύχτα της 27ης προς 28η Οκτωβρίου 1940 γεννήθηκε την ίδια εκείνη εποχή και πολλές ξένες εφημερίδες, κυρίως γαλλικές, έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν τον όρο.

Το γαλλικό ΝΟΝ -όπως μεταφέρθηκε το ΟΧΙ- εμπεριείχε όμως μεγάλη δόση υστεροβουλίας. Η Γαλλία από τον Ιούλιο του 1940 κυβερνιόταν από ένα δικτάτορα με «απόλυτες εξουσίες», τον στρατάρχη Πεταίν, σε ένα καθεστώς, τη «Γαλλική Πολιτεία» (Etat Francais), το οποίο αντέγραφε σε πολλά σημεία το ναζιστικό αντίστοιχο και τον εκείνο τον καιρό διαπραγματευόταν με τη ναζιστική κυβέρνηση του Βερολίνου τη θέση της «νέας» Γαλλίας στη Νέα Ευρώπη του Άξονα.

Έτσι γεννήθηκε ο ταξικός επαναστατικός στρατός

Κατιούσα
 

«…Η συχνή δίωξη των αγωνιστών του δημοκρατικού λαού από τον αγγλόδουλο μοναρχοφασισμό και τα όργανά του, που ανάγκασαν χιλιάδες δημοκράτες να βγουν στο βουνό για να υπερασπίσουν τη ζωή τους, οδήγησαν στη σημερινή ανάπτυξη του αντάρτικου κινήματος. Έχοντας υπόψη ότι είναι ώριμη πια η ανάγκη της δημιουργίας συντονιστικού οργάνου για τον συντονισμό και την καθοδήγηση του όλου αντάρτικου αγώνα.

Αποφασίζουμε

Τη δημιουργία του ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΑΝΤΑΡΤΩΝ στο οποίο θα υπάγονται τα Αρχηγεία των ανταρτών Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Ηπείρου και Ρούμελης.

Σταθμός Διοίκησης Γενικού Αρχηγείου

28 Οκτώβρη 1946

Μάρκος»

Στις 28 του Οκτώβρη 1946 ιδρύεται το Γενικό Αρχηγείο Ανταρτών, ως  απαίτηση των αναγκών του αναπτυσσόμενου ένοπλου αγώνα για το πέρασμα σε ανώτερη μορφή οργάνωσης, διοίκησης, πειθαρχίας και συντονισμένης επιχειρησιακής δράσης όλων των ένοπλων αντάρτικων μονάδων. Πρόκειται ουσιαστικά για την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (η επίσημη μετονομασία έγινε στις 27 του Δεκέμβρη 1946, με την έκδοση Διαταγής του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών).

Οποιος πιέζει τα γηρατειά, πιέζει τη σοφία του κόσμου.

Οταν κλέβεις το γέλιο

1. Ναι, υπάρχουν γέροντες που κατοικούν σε γειτονιές τις οποίες το κατεστημένο, για λόγους «οικονομίας», τις ονομάζει χαριτωμένα «αφιλόξενες». Γέροντες με αξιοπρέπεια, που το πολιτικό σύστημα τους οδηγεί σε αδιέξοδο. Η χαρά της ζωής πνίγεται οριστικά και αμετάκλητα, οι ζωές ματαιώνονται και οι γέροντες περνούν στο βασίλειο της κατάθλιψης. Μιλώ κυρίως για τους γέροντες που δεν έχουν κανέναν και τίποτα, που αισθάνονται βάρος ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στον κύκλο των ανθρώπων. Τα κατάφεραν καλά οι κυβερνώντες της τελευταίας δεκαετίας και φόρτωσαν τους γέροντες με το αίσθημα της απόρριψης.