Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Οι Δασεργάτες, που είπαν "ΟΧΙ" στους χρυσοθήρες και στην καταστροφή

"Δεν είχα να πάρω ψωμί στα παιδιά μου αλλά το αρνήθηκα... Δεν ήρθαν για επενδύσεις αλλά για καταστροφή"

Όταν η “Ελληνικός Χρυσός” ζήτησε από τους δασεργάτες των συνεταιρισμών Μεγ. Παναγίας και Σταυρού, να δουλέψουν για την εταιρεία και να κόψουν τα δέντρα, εκείνοι αρνήθηκαν...! Ο Γιώργος Κυριανός, δασεργάτης απο τη Μεγάλη Παναγιά, λέει: “Εμάς μας έδωσαν πολλά λεφτά για να κόψουμε το δάσος και αρνηθήκαμε. Μας τηλεφώνησαν ξανά ένα μήνα μετά και μας έδωσαν τα διπλάσια λεφτά. Δουλεύω από 14 χρονών στα ξύλα μέρα-νύχτα και σε αντίξοες συνθήκες αλλά τώρα που ήρθαν οι χρυσοθήρες και μας πρόσφεραν πολλά χρήματα αν και εμείς έχουμε ανάγκη το μεροκάματο αρνηθήκαμε. >>>

Δεν είχα να πάρω ψωμί στα παιδιά μου αλλά το αρνήθηκα... 
Αυτοί δεν ήρθαν για επενδύσεις αλλά για να καταστρέψουν τον τόπο μας”
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ



Στον Κάκαβο το δάσος ματώνει καθημερινά, δασικοί δρόμοι διανοίγονται, ασφαλτοστρώνονται και μπαζώνονται με στερεά απόβλητα της εταιρείας, χιλιόμετρα με συστάδες κομμένων δένδρων έχουν αντικαταστήσει το άλλοτε πλούσιο αρχέγονο δάσος, τα ρέματα του βουνού έχουν μολυνθεί από τις γεωτρήσεις της εταιρείας και οι κάτοικοι που συνεχίζουν να αντιστέκονται στην καταστροφή των ζωών τους προσπαθούν εδώ και χρόνια να αποδείξουν το προφανές, ότι αυτό που συμβαίνει στην Χαλκιδική δεν είναι ΑΝΑΠΤΥΞΗ.  
 
Ποιοι κόβουν όμως καθημερινά τα δένδρα; 

Η εταιρεία λοιπόν αφού έταξε ότι είχε και δεν είχε στους δασεργάτες της περιοχής αφού τους πίεσε και τους ξαναπίεσε να δουλέψουν για την "ανάπτυξη"εισέπραξε την πιο κατηγορηματική άρνηση από όλους τους δασεργάτες οι οποίοι δήλωσαν ότι όσα και αν τους τάξουν δεν θα συμβάλουν στο έγκλημα αυτό. 

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του δασικού συνεταιρισμού Μ. Παναγιάς του κοντινότερου χωριού στο βουνό Κάκαβος αλλά και του δασικού συνεταιρισμού του Σταυρού του μεγαλύτερου δασικού συνεταιρισμού σε όλη την Ελλάδα

“Παρά το γεγονός ότι είμαστε άνεργοι, ότι δεν έχουμε χρήματα να ζήσουμε τα παιδιά μας αρνούμαστε να κόψουμε δένδρα από τον Κάκαβο και να πληρωθούμεαπό την Ελληνικός Χρυσός. Για μας το χρήμα αυτό είναι βρώμικο” 

δηλώνει ο Γ. Κυριανός 59 χρονών δασεργάτης μέλος του συνεταιρισμού της Μ. Παναγιάς προσθέτοντας ότι “Προτιμούμε να πεθάνουμε από την πείνα παρά να πάρουμε βρώμικα χρήματα”. 

Ο κύριος Γιώργος ζει στην Μ. Παναγιά από παιδί. 

“Εμείς από παιδιά δουλεύαμε στα ξύλα, το φτιάξαμε αυτό το δάσος, το καθαρίζαμε, το ξηλεύαμε, ήταν ένα δάσος πανέμορφο,αρχέγονο, είχε καστανιές βελιναδιές, οξιές, είναι το μεγαλύτερο καταφύγιο άγριων ζώων την περιοχής". 

ΚΑΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ;

kartesios190214
Της παράκρουσης γίνεται. Όλη μέρα ακούω για τις αποκαλύψεις των συγκλονισμένων Γερμανών γιατρών που δήλωσαν ότι «θυμίζουμε Ιράκ». Κι άντε, η «Εφημερίδα των Συντακτών» καλά έκανε και δημοσίευσε το θέμα. Οι υπόλοιποι γιατί συγκλονιστήκαμε;
Ρε οι άνθρωποι δεν περιέγραφαν τι είδαν στην Αιθιοπία ή στο Σουδάν ώστε να δικαιολογείται ένας … συγκλονισμός. Τη δική μας ζωή περιγράφουν. Δηλαδή αδυνατούμε να συγκλονιστούμε με ό,τι βιώνουμε και περιμένουμε να το μάθουμε από Γερμανούς γιατρούς σήμερα ή Άγγλους πυροσβέστες αύριο; Πάμε καλά;
Είναι σαν να μην αντιλαμβάνεται την πείνα του το σκελετωμένο παιδί στη Σομαλία, αλλά να συγκλονίζεται ξαφνικά αν διαβάσει άρθρο για την πείνα του στους New York Times. Δηλαδή για πόσο καιρό ακόμη θα αποφεύγουμε τις ευθύνες μας απέναντι στο ένστικτο επιβίωσης που το προδίδουμε καθημερινά;
Δε βλέπουμε κάποιο έργο στον κινηματογράφο και όταν τελειώσει θα βγούμε με βουρκωμένα μάτια. ΕΜΕΙΣ παίζουμε στο έργο αυτό που συγκλονίζει τους άλλους. Το δικό μας σενάριο είναι το θρίλερ των υπόλοιπων. Τι κατάντια είναι αυτή που μας δέρνει;
Ανεχόμαστε τον Άδωνη Γεωργιάδη να ζητά «συγνώμη από τους πολίτες για την ταλαιπωρία, λόγω του κλεισίματος του ΕΟΠΥΥ» ρίχνοντας όμως τις ευθύνες για αυτή την ταλαιπωρία στους γιατρούς επειδή σύμφωνα με τον υπουργό «οι γιατροί που απεργούν κατέστησαν αυτή τη διαδικασία αναπόφευκτη».
Ο υπουργός δε φταίει ποτέ και για τίποτα. Κι όταν το διάστημα του μήνα, μέσα στο οποίο υποσχέθηκε ότι θα λυθούν τα προβλήματα, θα κυλήσει σαν νεράκι δίχως να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και το θέμα του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας θα ξεχαστεί όπως τόσα και τόσα άλλα, απλώς επειδή ΣΥΝΗΘΙΣΑΜΕ να ξεχνάμε, θα βρει νέους «εχθρούς των πολιτών».
Κι αυτοί οι νέοι «εχθροί» που θα ανακαλύψει ο Άδωνις Γεωργιάδης, μπορεί να είναι το ΕΚΑΒ, για παράδειγμα. Και θα το κλείσει για ένα μήνα. Και θα πει «Τι να το κάνετε το ασθενοφόρο; Πάρτε ταξί να ενισχυθεί κι αυτός ο κλάδος που τόσο δοκιμάζεται από την κρίση». Κι εμείς θα το δεχτούμε. Εκτός κι αν μας ενημερώσουν τίποτα Γερμανοί γιατροί ότι αυτό είναι τραγικό, οπότε θα συγκλονιστούμε για ένα 12ωρο, πριν ξαναπέσουμε στο λήθαργο, τη μοιρολατρία και την αυτοενοχοποίηση.
Το ότι πτωχεύσαμε ως χώρα τελικά είναι το λιγότερο. Το ότι μάλλον έχουμε σταματήσει να αναπνέουμε ως άνθρωποι είναι το χειρότερο. Ελπίζω κάποιοι Γερμανοί ιατροδικαστές να μας το ανακοινώσουν για να συγκλονιστούμε.

Απο: 

Θα το ήθελες κύριε Άδωνι αλλά εμείς δεν θα σταματήσουμε να ονειρευόμαστε


Θα το ήθελες κύριε Άδωνη αλλά εμείς δεν θα
σταματήσουμε να ονειρευόμαστε
Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

«Μην ονειρεύεστε την επανάσταση», πρόσταξε με την αλαζονεία που τον διακρίνει και που τον έχει διαποτίσει από την κορφή μέχρι τα νύχια ο Άδωνις-Σπυρίδωνας.
Αυτός, που πρωτοεμφανίστηκε ως εκπρόσωπος του ΛαΟΣ σε ένα κάτω δεξιά παράθυρο φωνάζοντας και στριγκλίζοντας για να τραβήξει την προσοχή του τηλεθεατή.
Αυτός, που «έβριζε» τη ΝΔ και το ΠαΣοΚ και «στόλιζε» το Σαμαρά και το Βενιζέλο όσο ήταν στο ΛαΟΣ και μετά, γλύφοντας εκεί που έφτυνε μεταπήδησε στη ΝΔ και συγκυβερνάει με το ΠαΣοΚ.
Αυτός, που η πολιτική του διαδρομή, μόνο αυτή μας ενδιαφέρει, δείχνει ότι το δικό του όνειρο εξαντλείται στο καπάρωμα μιας βουλευτικής και αργότερα μιας υπουργικής θέσης, θυσιάζοντας κάθε ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας.
Αυτός, είναι ένας από εκείνους που, όχι μόνο δεν έχει δικαίωμα να προστάζει, αλλά, αν είχε μισό χιλιοστό πολιτικής τσίπας θα εξαφανιζόταν από το πολιτικό τοπίο και δεν θα καμάρωνε σαν φουσκωμένος πετεινός για το ότι πασχίζει να βάλει ταφόπλακα στη δημόσια υγεία.
Πώς μπορεί να μιλάει για όνειρα; Τι επιδιώκει με την προσταγή του; Να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε; Δεν του είπε κανένας ότι κάτι τέτοιο όσο και να το θέλει δεν θα μπορέσει ποτέ να το καταφέρει.
Όλοι εμείς, κύριε Άδωνι-Σπυρίδωνα, που τώρα γευόμαστε τα κατορθώματα τα δικά σου και των άλλων «αναλώσιμων» συναδέλφων σου, μέσα στις δυσκολίες που περνάμε, μέσα στη φτώχια που ζούμε, μέσα στις καθημερινές μας αγωνίες, συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας. Αν η λέξη σού είναι άγνωστη, άνοιξε ένα λεξικό, για να μάθεις τουλάχιστον τη σημασία της. Κάνε το πρώτο βήμα.
Θα ήθελες πάρα πολύ να πάψουμε να ονειρευόμαστε, να γίνουμε όμοιοί σου.
Να μην ονειρευόμαστε αλλά μόνο να προγραμματίζουμε, να σχεδιάζουμε, να ελέγχουμε, να αξιολογούμε, να διώχνουμε και να καταστρέφουμε.
Ξέρουμε ότι τα όνειρά μας είναι κακό όνειρο για σένα, εφιάλτης σωστός, γιατί δεν είσαι μέσα σ’ αυτά, ούτε εσύ, ούτε οι φίλοι σου, ούτε η συμπεριφορά σου, ούτε η τσιριχτή σου φωνή, ούτε αυτά που πρεσβεύει η πολιτική σου ηθική.
Μην ανησυχείς! Σε μια άλλη κοινωνία, σ’ έναν άλλο κόσμο, σ’ αυτόν που έρχεται θα είστε κι εσείς όλοι. Μόνο που θα είστε υποχρεωμένοι να δουλεύετε για το κοινό καλό, για το καλό όλων. Θα είστε αναγκασμένοι να χτίζετε και όχι να γκρεμίζετε, να δημιουργείτε και όχι να καταστρέφετε. Το ξέρω πως κάτι τέτοιο δεν το γνωρίζετε αλλά, σιγά-σιγά θα το μάθετε.
Αυτό θα είναι το δώρο της κοινωνίας που ονειρευόμαστε, πολλοί από μας, προς εσένα. Ένα δώρο αγάπης και προσφοράς, διότι, δεν υπάρχει μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης προς εσένα και τους ομοίους σου από το να στερηθείτε το δικαίωμα να εργάζεστε για τους λίγους και να αρχίσετε να εργάζεστε για το σύνολο.
Μη σκας, λοιπόν και μην προστάζεις. Η επανάσταση, σαν έρθει η ώρα να γίνει, θα γίνει, είτε το θέλεις εσύ, είτε όχι.
Αν είναι να γίνει θα γίνει επειδή θα το θέλουν οι άνθρωποι και όχι τα συμφέροντα που εσύ εκπροσωπείς.
Κάνε μας τη χάρη. Δώσε την προσωπική πολιτική σου παράσταση και άσε τα όνειρα για όσους θέλουν και μπορούν να συνεχίζουν να ονειρεύονται.
Καλή σου νύχτα, με την ευχή να δεις κι εσύ ένα όνειρο. Ότι να’ ναι, μόνο να είναι δημιουργικό.
Θα ήθελα να σου προστάξω κι εγώ «Να αρχίσεις να ονειρεύεσαι την επανάσταση». Ίσως είναι η μόνη λύση για το καλό των πολλών…ίσως να μην είναι και τόσο μακριά.

Πεθαίνουν χτίζοντας μουντιαλικά γήπεδα

Ινδοί εργάτες στο Κατάρ
Τραγικές συνθήκες εργασίας
 
Την επιβεβαίωση στον κανόνα φαίνεται ότι αποτελεί το Κατάρ, αφού τα μουντιαλικά και ολυμπιακά έργα στα οποία σημειώνονται θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα είναι δυστυχώς σύνηθες φαινόμενο.

 
                        
 Η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κατάρ, που πρόσκειται στην κυβέρνηση, χαρακτήρισε σήμερα «φυσιολογικό» το ποσοστό θνησιμότητας των ινδών εργατών στα εργοτάξια του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και κατήγγειλε μια εκστρατεία δυσφήμισης της χώρας, που θα διοργανώσει το Μουντιάλ το 2022.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Άλι Σμάιχ αλ Μέρι δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει τον απολογισμό των νεκρών ινδών εργατών στα εργοτάξια του Μουντιάλ, τον οποίο έδωσε χθες Δευτέρα στη δημοσιότητα η πρεσβεία της Ινδίας στη Ντόχα, η οποία έκανε λόγο για περισσότερους από 450 νεκρούς σε διάστημα δύο ετών. Τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την πρεσβεία της Ινδίας στο Κατάρ καταγράφουν τους θανάτους που σημειώθηκαν το 2012 και τους έντεκα πρώτους μήνες του 2013.
Κατά μέσον όρο, κάθε μήνα 20 μετανάστες έχαναν τη ζωή τους, ενώ τον Αύγουστο του 2013 ο αριθμός τους έφτασε τους 27. Το 2012 καταγράφηκαν 237 θάνατοι και 218 ως τις 5 Δεκεμβρίου του 2013. Το Κατάρ δέχεται σφοδρές επικρίσεις για τις συνθήκες εργασίας των μεταναστών —η πλειονότητα των οποίων προέρχεται από την Ινδία, τη Σρι Λάνκα, το Νεπάλ και το Μπανγκλαντές— που εργάζονται στα εργοτάξια της διοργάνωσης αυτής. «Οι Ινδοί αποτελούν τη μεγαλύτερη κοινότητα αλλοδαπών στο Κατάρ. Είναι περισσότεροι από 500.000, αριθμός διπλάσιος από αυτόν των αυτοχθόνων πολιτών», δήλωσε ο Μέρι.
«Αν συγκρίνουμε τον αριθμό των πολιτών του Κατάρ που πεθαίνουν από φυσικά αίτια τα δύο τελευταία χρόνια, θα δούμε ότι ο αριθμός των νεκρών στην κοινότητα των Ινδών είναι φυσιολογικός», πρόσθεσε ο ίδιος. Ο Μέρι ζήτησε διευκρινίσεις για τις συνθήκες θανάτου των ανθρώπων που συμπεριλήφθηκαν στον απολογισμό της πρεσβείας της Ινδίας, επισημαίνοντας ότι το Κατάρ είναι στόχος «μιας εκστρατείας (. . .) από κάποιες πλευρές και οργανώσεις», οι οποίες καταγγέλλουν τις κακές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των μεταναστών στη χώρα.
   
 
                        
 Πρόσφατα ελήφθησαν μέτρα υπέρ των εργατών στα εργοτάξια του Μουντιάλ, όμως «πρέπει να κάνουμε περισσότερα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους», παραδέχθηκε ο Μέρι, προσθέτοντας ότι ο οργανισμός του παρακολουθεί την κατάσταση.
«Η κυβέρνηση ανέλαβε σοβαρές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των ελλείψεων, όμως αναμένουμε την εφαρμογή τους», σημείωσε. Η βρετανική εφημερίδα Guardian είχε δώσει στη δημοσιότητα στα τέλη Σεπτεμβρίου μια έρευνα που έκανε λόγο για 44 θανάτους μεταξύ του Ιουνίου και του Αυγούστου στα εργοτάξια του Κατάρ, κάτι που οι αρχές της χώρας είχαν διαψεύσει.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (CSI), «το Κατάρ έχει επιλέξει να παρατείνει το σύστημα της σύγχρονης σκλαβιάς που είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσοι νεκροί εργάτες» στη χώρα, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η γενική γραμματέας Σάραν Μπάροου. Η CSI, που ήταν μια από τις πρώτες οργανώσεις που επέστησε την προσοχή στις συνθήκες εργασίας στο Κατάρ, εκτιμά ότι περίπου 4.000 εργάτες ενδέχεται να χάσουν τη ζωή τους στα εργοτάξια της χώρας πριν την έναρξη του Μουντιάλ το 2022. Εξάλλου, 400 νεπαλέζοι μετανάστες σκοτώθηκαν στα εργοτάξια του Κατάρ, όπως ανέφερε πρόσφατα η Γκάρντιαν, χωρίς να διευκρινίσει την περίοδο.

πηγή:  enet.gr