Εξοπλισμένοι με τις λενινιστικές αρχές συνεχίζουμε την πάλη για την επαναστατική ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος

 

Η εισηγητική ομιλία του Γιώργου Μαρίνου στην τηλεδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας για τα 151 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν

 

Με απόφαση της Γραμματείας της, η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία (ΕΚΠ) οργάνωσε την περασμένη Πέμπτη τηλεδιάσκεψη των κομμάτων της, αφιερωμένη στον Λένιν και την επικαιρότητα του έργου του.

Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από τις παρακάτω χώρες: Αυστρία, Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Λευκορωσία, Μολδαβία, Νορβηγία, Ουγγαρία, Ουκρανία, Πολωνία, Ρωσία, Σουηδία, Τουρκία, Φινλανδία.

Στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που πήρε μέρος συμμετείχαν οι Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής, και Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα την εισηγητική ομιλία του Γ. Μαρίνου.

***

Αγαπητοί σύντροφοι,

Η σημερινή διαδικτυακή εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας είναι αφιερωμένη στα 151 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου επαναστάτη Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν και στο ανεκτίμητης αξίας έργο του.

Ο ηγέτης του μπολσεβίκικου κόμματος είναι ο θεμελιωτής του Κομμουνιστικού Κόμματος, του κόμματος Νέου Τύπου, καθοδηγητής της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 που συγκλόνισε τον κόσμο και των πρώτων χρόνων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Είναι ο πρωταγωνιστής στην ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς που έδωσε ώθηση στην πάλη των Κομμουνιστικών Κομμάτων και στην ενιαία κομμουνιστική στρατηγική.

Το «χτύπημα» στη φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ είναι χτύπημα στην απεξάρτηση που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή της

 

MotionTeam

Η ίδρυση του ΚΕΘΕΑ ως φορέα απεξάρτησης, με τη μορφή του αυτοδιοικούμενου ΝΠΙΔ, και η ανάπτυξη του μοντέλου της Θεραπευτικής Κοινότητας στην Ελλάδα, ως προσέγγιση στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος της ουσιαστικής έλλειψης υπηρεσιών αντιμετώπισης της τοξικοεξάρτησης, παράλληλα με την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες αυτού του κοινωνικού φαινομένου, που εμφανίζεται με οξυμένη μορφή στη χώρα μας τη δεκαετία του '80.

Την ίδια περίοδο εξελίχθηκε και το «18 ΑΝΩ», ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του '90 αρχίζουν να αναπτύσσονται σε τοπικό επίπεδο και τα Κέντρα Πρόληψης.

Κοινή συνισταμένη των λεγόμενων «στεγνών» προγραμμάτων, αλλά και της φιλοσοφίας που διατρέχει την Πρόληψη, είναι ότι ο χρήστης αντιμετωπίζεται ως ενεργό κοινωνικό ον, που για διάφορους λόγους, ατομικούς, κοινωνικούς, ψυχολογικούς, πολιτισμικούς κ.ά., όταν ήρθε σε επαφή με τις ουσίες σε μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική στιγμή, «ανακάλυψε» διέξοδο και ανακούφιση από τις δυσκολίες και τα προβλήματά του.

Η ενίσχυση, η ευχαρίστηση που λαμβάνει κάθε φορά που επαναλαμβάνει τη χρήση, ενώ τα προβλήματά του όχι μόνο δεν επιλύονται, αλλά μεγαλώνουν εξαιτίας και της χρήσης, οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο εξάρτησης, από τον οποίο δεν μπορεί να δραπετεύσει χωρίς ψυχοκοινωνικές αλλαγές που ο ίδιος χρειάζεται να μάθει να πραγματοποιεί στη ζωή του. Αυτήν τη δυνατότητα μπορεί να την παρέχει το πλαίσιο της Θεραπευτικής Κοινότητας.

«Η κυβέρνηση ό,τι και να κάνει "ασυλία" δεν πρόκειται να εξασφαλίσει»

 

Η ΟΕΝΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «ΑΚΑΤΑΔΙΩKΤΟ»

 

 

«Η κυβέρνηση ό,τι και να κάνει ''ασυλία'' δεν πρόκειται να εξασφαλίσει. Είναι υπόλογη απέναντι στο λαό για τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα», τονίζει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), με αφορμή την κατάθεση και ψήφιση της κυβερνητικής τροπολογίας για το ακαταδίωκτο των Επιτροπών διαχείρισης της πανδημίας (Εθνική Επιτροπή Προστασίας Δημόσιας Υγείας, Επιτροπή Αντιμετώπισης Έκτακτων Συμβάντων και Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών).

Σύμφωνα με την τροπολογία, τα μέλη των Επιτροπών «δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της λειτουργίας των Επιτροπών». Μόνο  «που στη μία από τις τρεις επιτροπές στις οποίες αναφέρεται η τροπολογία, πιο συγκεκριμένα την Εθνική Επιτροπή Προστασίας της Δημόσιας Υγείας συμμετέχουν κυβερνητικά στελέχη: Δύο γενικοί γραμματείς, ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ, ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ», όπως σημειώνει η ΟΕΝΓΕ.

Νέες τεχνολογίες και ταξική πάλη

 

Ιδεολογήματα που κυριαρχούν στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες συχνά έχουν ως αποτέλεσμα το να τίθενται οι μισθωτοί εργαζόμενοι ακόμα και σε μεταξύ τους αντιπαράθεση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της λειτουργίας του ιδεολογήματος της αναγκαιότητας κίνησης της αγοράς, υπό την πίεση του οποίου οι εργαζόμενοι καταλήγουν να θεωρούν τους ίδιους ως κύριους υπεύθυνους για την επίτευξη της μείωσης του κόστους παραγωγής.

Η χρήση της μικροηλεκτρονικής έγινε προσπάθεια, τόσο από αστικές όσο και από οπορτουνιστικές δυνάμεις, να παρουσιαστεί ως διεύρυνση των δυνατοτήτων των μισθωτών, μέσω της εξασφάλισης σε αυτούς περισσότερων δυνατοτήτων δημιουργίας και αυτονομίας.

Στόχος της εφαρμογής νέων τεχνολογιών στη δεκαετία του 1980 ήταν κυρίως η αξιοποίησή τους για την παρακολούθηση της παραγωγικής διαδικασίας. Σήμερα ένας επιπλέον στόχος είναι η αξιοποίησή τους για την ίδια τη διάρθρωση της παραγωγής.

Με τον δικό μας «οδικό χάρτη» για την υγεία και τα δικαιώματά μας

 

Υπάρχει «οδικός χάρτης» αντιμετώπισης μιας θανατηφόρας πανδημίας, δίχως αυτός να περιλαμβάνει έκτακτα και αυξημένα μέτρα θωράκισης νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας; Δίχως επιπλέον ενίσχυση των δομών Υγείας με προσωπικό και μέσα; Γίνεται να «βγούμε από το τούνελ» χωρίς να μπουν όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις στη μάχη, χωρίς να επιταχθούν άνευ όρων οι ιδιωτικές δομές, τα μεγαθήρια της ιδιωτικής Υγείας; Υπάρχει περίπτωση να νοσηλευτούν με όρους σωτηρίας της ζωής τους όσοι, βαριά χτυπημένοι από τον κορονοϊό, διασωληνώνονται σε απλούς θαλάμους δίχως εντατική επίβλεψη από εξειδικευμένο προσωπικό;

Οταν κριτήριο αντιμετώπισης της πανδημίας είναι η θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και ο περιορισμός του δημοσιονομικού κόστους, τα παραπάνω μετατρέπονται σε «ψιλά γράμματα». Κι αυτό φαίνεται ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, με τους «σταθμούς» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την «επάνοδο στην κανονικότητα». Μπορεί τα κρούσματα να παραμένουν στα ύψη, ο αριθμός των διασωληνωμένων να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, μπορεί το 30% των συνολικών θανάτων της πανδημίας να καταγράφεται μόλις τις τελευταίες 8 βδομάδες, αλλά εδώ και 5 μέρες η δημόσια συζήτηση και η «αντιπαράθεση» επικεντρώνονται σε ζητήματα όπως: Μέχρι πού επιτρέπονται οι μετακινήσεις, τι θα γίνει με τα sms, πώς θα ανοίξει η εστίαση, ποιο θα είναι το ωράριο των εκκλησιών, πότε θα βγάζουμε τη μάσκα για να φάμε, πώς έγιναν οι προμήθειες των self test, γιατί κάνουμε «Πάσχα στην πόλη» κ.ο.κ. Θεωρώντας δεδομένη την κατάσταση στο σύστημα Υγείας, στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τη στιγμή μάλιστα που εν μέσω πανδημίας κυκλοφορούν λεωφορεία χωρίς παράθυρα!