Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, Μαρινάκης, ΣΥΡΙΖΑ και Νίκος Γόδας




ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, Μαρινάκης, ΣΥΡΙΖΑ και Νίκος Γόδας – του Νίκου Μπογιόπουλου

 

  

 Στην «Αυγή» δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Αυτός ο Ολυμπιακός δεν είναι ο δικός μας» (τα άρθρο μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.avgi.gr/article/10806/9038726/autos-o-olympiakos-den-einai-o-dikos-mas).
  
  Πρόκειται για κείμενο που, παρότι χρησιμοποιεί ως προμετωπίδα του τον Ολυμπιακό, στην ουσία εντάσσεται στην αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – Μαρινάκη, δηλαδή στην δια της τεθλασμένης αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.

   Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα ως προς την ποιότητα της πολιτικής νεοδικομματικής αντιμαχίας – και λαμβάνοντας υπόψη τα μέσα που χρησιμοποιούνται – θα ‘λεγε κανείς ότι η συγκεκριμένη μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης θα μπορούσε να θεωρηθεί έως και θεμιτή, πολύ περισσότερο που ο γράφων (Ορέστης Μεταξάς) προτάσσει το άλλοθι ότι ομιλεί και ως φίλαθλος του Ολυμπιακού.

    Εκείνο που δεν είναι θεμιτό είναι ο Ολυμπιακός και πολύ σημαντικές ιστορίες που σχετίζονται με αυτόν, να τιμαριοποιούνται κατά τον ΣΥΡΙΖΑικό τρόπο με σκοπό την (κατά την ΣΥΡΙΖΑική συνήθεια) καπηλεία τους. 

Σε μια Κοινωνία που το να αγωνίζεσαι για το καλύτερο είναι περιττό. Σημαντικό είναι να επιβιώνεις απλώς και να λες κι ευχαριστώ.


Επιβίωση ή επί το ακριβέστερον Survivor


Όχι, δεν παρακολουθούσα το Survivor. Όμως η χαφιεδοGoogle μόνη της αποφάσισε να με κατατάξει στους ενδιαφερόμενους για τέτοιες ειδήσεις με την διευκρίνηση «ειδήσεις που σας ενδιαφέρουν»…


Φτάσαμε αισίως στον τελικό. Όχι δεν εννοούμε του ποδοσφαιρικού Μουντιάλ. 
Προηγήθηκε σημαντικότερος τελικός. Αυτός της αγριευτικής επιβίωσης των βλακόφατσων φουσκωτών που κατακτούν το διαδίκτυο και ενίοτε -συχνάκις θα έλεγα- και περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο από το διάσημο τέταρτο του Γουόρχολ. 
Περιζήτητοι ως πρωταγωνιστές τηλεοπτικών εκπομπών ή και σειρών μυθοπλασίας παραγκωνίζοντας όσους σπούδασαν την δουλειά τους. Και σφάζονται τα κοριτσόπουλα που βάζουν τα  αποκαλυπτικά επίσημα τους να φωτογραφηθούν με τους σύγχρονους ήρωες τους στην παρωδία επιβίωσης.

Αλήθεια, το θέατρο στο Άλσος Βεΐκου πόσο διατιμήθηκε γι’ αυτήν τη φιέστα της παρακμής;

Όχι, δεν παρακολουθούσα το Survivor. Όμως η χαφιεδοGoogle μόνη της αποφάσισε να με κατατάξει στους ενδιαφερόμενους για τέτοιες ειδήσεις με την διευκρίνηση «ειδήσεις που σας ενδιαφέρουν». Να είναι καλά τα φωτισμένα μυαλά απανταχού του Συστήματος που με πληροφόρησαν κι έτσι έμαθα συνοπτικά τι συμβαίνει στην Κοινωνία.

Σε μια Κοινωνία που το να αγωνίζεσαι για το καλύτερο είναι περιττό. Σημαντικό είναι να επιβιώνεις 
απλώς και να λες κι ευχαριστώ.

 katiousa.gr

Κατασκευάζοντας νέους εχθρούς του λαού στην υπηρεσία τρίτων


Άποψη. Η εμπλοκή των σχέσεων με Ρωσία και οι κίνδυνοι
 
 
Άποψη. Η εμπλοκή των σχέσεων με Ρωσία και οι κίνδυνοι

 

Η στήλη δεν ανήκει στο χώρο των πολιτικών στηλών που υπεισέρχεται σε εθνικά και διεθνή θέματα και ειδικά σε ευαίσθητες περιοχές τους.

 

Κάποιες φορές όμως μπορεί να εκφράσει ανησυχίες όπως έκανε πολλές φορές με τις πιέσεις που ασκούσαν οι ξένοι δανειστές να αποδεχτούμε καταστροφικές ρυθμίσεις. Και δικαιωθήκαμε, δυστυχώς, από τα αποτελέσματα.

 

Το νέο θέμα που, αντί να λυθεί στα γρήγορα, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις είναι η απέλαση των 2 Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή, πέρα από το ουσιαστικό μέρος που αφορά εμπλοκή σε διπλωματικό επίπεδο, δεν είναι καθόλου καλή για την Ελλάδα αφού σε μια δύσκολη καμπή με ανοικτά πολλά εθνικά και διεθνή μέτωπα πρέπει να αντιμετωπίσει και πρόσθετα αχρείαστα προβλήματα.

Επαγρύπνηση


Τόσο η συζήτηση όσο και τα αποτελέσματα της Συνόδου του ΝΑΤΟ κάνουν, για μια ακόμα φορά, ξεκάθαρο ότι ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός ετοιμάζεται στα γεμάτα για πιο σφοδρές και γενικευμένες πολεμικές συγκρούσεις. Αυτό φάνηκε και από τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του, με την ηγέτιδα δύναμη (ΗΠΑ) να μαλώνει σε αυστηρούς τόνους τους «συμμάχους» της για τη στάση που τηρούν και να καλεί π.χ. τη Γερμανία να κόψει κάθε οικονομική σχέση με τη Ρωσία. Η ΕΕ απαντά στις ΗΠΑ, επίσης με λόγια γεμάτα νόημα, ότι πρέπει να «προσέχουν τους συμμάχους τους γιατί δεν τους έχουν απομείνει και πολλοί...». Από την άλλη, ο επίτροπος της ΕΕ, αρμόδιος για τη διεύρυνσή της, έλεγε την περασμένη βδομάδα ότι με τη συμφωνία Ελλάδας - Αλβανίας επίκειται «αλλαγή συνόρων».Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν στον ...αγγελικά πλασμένο κόσμο των «εταίρων» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Σε αυτόν το βούρκο ρίχνει η κυβέρνηση το λαό όλο και πιο βαθιά, καλώντας τον μάλιστα να στρατευτεί με αυτήν την «εθνική προσπάθεια» και να μην αμφισβητεί το «ασφαλές» ευρωατλαντικό λιμάνι. Αν είναι έτσι τα ...ασφαλή λιμάνια, τύφλα να έχουν τα αγριεμένα πέλαγα. Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις είναι υπεραρκετές, για να τρίψουν οι εργαζόμενοι στα μούτρα αυτά τα αφηγήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και κυρίως για να επαγρυπνούν.

«Ο δρόμος μας αρχινά από κει που ο δικός σας τελειώνει…»


Η ίδρυση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, στις 15 του Ιούλη 1964, συνέβαλε αποφασιστικά στο να μη σβήσει ό,τι γράφτηκε με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών του λαού, και να μείνουν ζωντανές οι παρακαταθήκες που άφησαν οι γενιές της Εαμικής Αντίστασης και του ΔΣΕ στις νεώτερες γενιές.



Η μεγαλειώδης Εαμική Αντίσταση την περίοδο που η πατρίδα μας βρέθηκε κάτω απ’ τη μπότα των χιτλερικών καταχτητών, η τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας απέναντι στη νέα Κατοχή που επέβαλλαν με φωτιά και μολύβι Άγγλοι και ΗΠΑ, οι ανελέητοι διωγμοί και οι πολύχρονοι κατατρεγμοί που υπέστησαν οι αντιστασιακοί αγωνιστές και τα υψηλά ιδανικά τους, είναι βαθιά χαραγμένα στη μνήμη του λαού μας. Η λυσσαλέα διαστρέβλωση και κατασυκοφάντηση, το ξαναγράψιμο σήμερα της Ιστορίας, κατά πως βολεύει την τάξη των εκμεταλλευτών, δεν κατόρθωσαν ούτε θα κατορθώσουν να σβήσουν ό,τι ανεξίτηλα γράφτηκε με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών του λαού, τις παρακαταθήκες που άφησαν οι γενιές της Αντίστασης στις επόμενες γενιές.

Σε αυτό συνέβαλαν αποφασιστικά η ίδρυση, στις 15 του Ιούλη 1964, και δράση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ και στη συνέχεια ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), τα παραρτήματά της ανά την Ελλάδα, οι αντιστασιακοί που «έφυγαν» στο πέρασμα του χρόνου, όσοι συνεχίζουν όρθιοι στα σύγχρονα μετερίζια, και οι απόγονοι που κρατάνε γερά τη σκυτάλη του αγώνα.