...ενοχλητικά, παράφωνα, και μες στα αυτιά μας, σαν παρασιτικά κουνούπια,
που ήπιαν το αίμα μας, αλλά γλυκάθηκαν και θέλουν κι άλλο. Κι όσο έχουν φωνή,
θα θορυβούν χωρίς λόγο, για να κάνουν πάλι αισθητή την υπό εξαφάνιση ύπαρξή
τους, λίγο πριν το βενιτέλος και το ρέκβιεμ της σοσιαλδημοκρατίας.
Κάποια πράγματα στη χώρα μας μοιάζουν να έχουν μείνει κολλημένα στη
δεκαετία του 60’, τότε που κοιμόμασταν με ασφάλεια, παράθυρα ανοιχτά και πόρτες
ορθάνοιχτες (για να μην τις σπάσουν) για τους ασφαλίτες, που έρχονταν κάθε τόσο
να σε δουν για προσωπική σου υπόθεση –γιατί τότε ο κόσμος νοιαζόταν πραγματικά
για τους άλλους και τις προσωπικές τους υποθέσεις.
Κράτα σημειώσεις για τις ομοιότητες: καταρχάς έχουμε ακόμα κάτι σαν υενεδ
(μέχρι να μας αποδείξει το αντίθετο η ερτ που κάνει ντεμπούτο σήμερα). Γίνονται
ακόμα μαραθώνιες πορείες ειρήνης, που μαραθώνουν το κέντρο του μαραζώνα και τα
εμπορικά του καταστήματα. Έχουμε ντεμέκ ανένδοτο, αντιμνημονιακό, που καταλήγει
σε αριστερό μνημόνιο και συμφωνία με τους εταίρους (τα μιλήσαμε, τα
συμφωνήσαμε). Είχαμε μέχρι πρότινος ακροδεξιά κυβέρνηση, αλλά και αυτόνομο,
παρακρατικό βραχίονα, οργανωμένο σε διακριτό πολιτικό φορέα, γιατί εξάλλου
δημοκρατία έχουμε –και στο βάθος χούντα. Είχαμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται
σα φάρσα, και τα «ιουνιανά» στις πλατείες, που δεν κράτησαν ως το ιούλιο, γιατί
ξεκινούσαν τα μπάνια του λαού (στον ιδρώτα κυρίως, γιατί πού λεφτά για
διακοπές). Έχουμε κάτι σαν εδα, με υψηλότατα εκλογικά ποσοστά, που πιστεύει
όμως σταθερά κι αταλάντευτα στην προοπτική του λάκκου των λιονταριών (που είναι
παρεξηγημένα και κατά βάθος φυτοφάγα ζώα). Και δεν υπάρχει ισχυρό «κέντρο» ή
παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία. Εξάλλου τότε ήταν αρκετά δημοφιλής η ανάλυση που
έλεγε πως δεν υπάρχουν όροι κι έδαφος στην ελλάδα για την ανάπτυξη
σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς να γίνεται αντιληπτό πως ένα κομμάτι της αριστεράς θα
γινόταν ο βασικός αιμοδότης της, όπως ακριβώς έγινε με το σύριζα. Άλλο αν οι
αντικειμενικές συνθήκες και η καπιταλιστική φάση ανάπτυξης δεν αφήνουν πολλά
περιθώρια για τρίτους δρόμους και μεσοβέζικα μοντέλα.
