Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Το μεγάλο ψέμα περί «κράτους-Σοβιέτ» και η Ελλάδα του Καπιταλισμού



Του Νικόλαου Μόττα. 

«Ένα ψέμα», έλεγε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «κάνει το γύρο του κόσμου πριν η αλήθεια προλάβει να φορέσει το παντελόνι της». Ως πολιτικός εκφραστής της βρετανικής αστικής τάξης, ο Τσώρτσιλ γνώριζε αν μη τι άλλο πολύ καλά την χρησιμότητα του ψέματος στην χειραγώγηση των μαζών. Όπως πολύ καλά την γνωρίζουν και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της καθ' ημάς αστικής τάξης και οι ιδεολογικοί τους υπερασπιστές και υπέρμαχοι. Ένα ψέμα λοιπόν που, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, έχει «κάνει το γύρο της Ελλάδας» είναι πως η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης είναι «η τελευταία σοβιετική χώρα της Ευρώπης». Το επιχείρημα αυτό έχει δύο σκέλη: Αφενός προσπαθεί να πείσει ότι η κρίση δεν οφείλεται στο ίδιο το DNA του καπιταλιστικού συστήματος και στην υπερσυσσώρευση πλούτου, αλλά στη δήθεν «σοβιετοποιημένη» (κατ' αυτούς) δομή του ελληνικού κρατικού οικοδομήματος. Αφετέρου, επιχειρεί να περάσει τις αντιδραστικές, αντιλαϊκές, φιλομονοπωλιακές «μεταρρυθμίσεις» στην οικονομία και το κράτος ως αναγκαίες για την (δήθεν)«αποσοβιετικοποίηση» της χώρας και την έξοδο απ' την κρίση.
 
Υπάρχει όμως ένα βασικό πρόβλημα με την παραπάνω άποψη: δεν συμφωνεί μαζί της η πραγματικότητα. Και αυτό διότι αυτή η δήθεν «τελευταία σοβιετική χώρα της Ευρώπης» (η μεταπολιτευτική Ελλάδα) έχει τόση σχέση με το σοσιαλιστικό σύστημα των σοβιετικών δημοκρατιών του 20ου αιώνα όση έχουν οι ιδέες του Σαμαρά με το Λένιν. Απολύτως καμία δηλαδή. Αντιθέτως, η Ελλάδα της μεταπολίτευσης χτίστηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του δυτικού καπιταλιστικού μοντέλου, βασιζόμενη στην εδραιωμένη κυριαρχία της αστικής τάξης και των πολιτικών εκφραστών της που επεκράτησαν μετά το τέλος του Εμφυλίου.
 
 
Στο ελληνικό μεταπολιτευτικό οικοδόμημα, αυτό που ονομάζουν ως «τελευταίο σοβιετικό καθεστώς», τα μέσα παραγωγής βρισκόντουσαν – και βρίσκονται – στα χέρια της πλουτοκρατίας. Εκτός κι' αν οι μεγάλες επιχειρήσεις (εργοστάσια, βιομηχανικές μονάδες, λιμάνια, ναυπηγεία κλπ.) τελούσαν υπό εργατικό έλεγχο και δεν το γνωρίζαμε...
 
Σε αυτήν, λοιπόν, την κατά τους ινστρούκτορες του καπιταλισμού, «σοβιετική Ελλάδα»: