Ο άνθρωπος ήταν απλήρωτος από τον εργοδότη του επί επτά συναπτούς μήνες,
από την πρωτοχρονιά μέχρι τέλους Ιουλίου του 2008. Κάπου εκεί αποφάσισε
να πάψει να δουλεύει τζάμπα και να βρει μια άλλη δουλειά που θα του
εξασφάλιζε τουλάχιστον το φαγητό του. Έτσι κι έκανε αλλά ταυτόχρονα είπε
να μη χαρίσει τα κόπια του στον μπαταχτσή εργοδότη του και να τα
διεκδικήσει δικαστικώς. Έστειλε, λοιπόν, στο πρώην αφεντικό του μια
πανταχούσα, τόσα για τα μηνιάτικα, τόσα για τα δώρα εορτών, τόσα για το
επίδομα αδείας... Αλλά και τόσα για αποζημίωση επειδή με απέλυσες.
Κάπου εκεί άρχισαν τα ωραία, "εγώ δεν σε απέλυσα, μόνος σου έφυγες άρα μη ζητάς αποζημίωση" , "εγώ δεν ήθελα να φύγω, εσύ με ανάγκασες αφού δεν με πλήρωνες", "θα σου τα έδινα αλλά είχα κάτι δυσκολίες" και τα τοιαύτα, φτάνει η υπόθεση στο δικαστήριο. Το ψάχνουν το θέμα οι δικαστές και κάνουν μια απλή σκέψη:
Κάπου εκεί άρχισαν τα ωραία, "εγώ δεν σε απέλυσα, μόνος σου έφυγες άρα μη ζητάς αποζημίωση" , "εγώ δεν ήθελα να φύγω, εσύ με ανάγκασες αφού δεν με πλήρωνες", "θα σου τα έδινα αλλά είχα κάτι δυσκολίες" και τα τοιαύτα, φτάνει η υπόθεση στο δικαστήριο. Το ψάχνουν το θέμα οι δικαστές και κάνουν μια απλή σκέψη: