Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021

Εκτός από τον φασίστα Εύρυτο, υπάρχουν και άλλα γκράφιτι – Η ΚΝΕ δείχνει ποιο ήταν το πραγματικό 1821

 


Καλλιτεχνική παρέμβαση της ΚΝΕ στον τοίχο της Φιλοσοφικής τπυ ΕΚΠΑ

Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή το δίκαιο του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του αού επανάστασιν, ν’ αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του.

Ποιος από τους κρατούντες συμφωνεί σήμερα με αυτά που έγραφε ο Ρήγας Βελεστινλής; Πώς συμβιβάζεται η καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται και το μονοπώλιο της κρατικής βίας με το δικαίωμα ενός λαού να εξεγερθεί ενάντια στην αδικία; Ενάντια στις ανισότητες που σημείωνε ήδη στον καιρό της ο ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας;

Σε τι χρησιμεύουν σήμερα οι απόψεις των φιλελέδων; – Πρακτική απαγόρευση του δικαιώματος της απεργίας ζητά άρθρο του Liberal

 


Με άρθρα όπως “Σε τι χρησιμεύει μια απεργία σήμερα;” οι αυτόκλητοι νεκροθάφτες του δικαιώματος της απεργίας έχουν βγάλει τα φτυάρια για να θάψουν μαζί με την κυβέρνηση μια ώρα αρχύτερα μια κατάκτηση που δε χαρίστηκε σε κανέναν εργαζόμενο κι ούτε πρόκειται να την παραδώσουν αμαχητί.

Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι με αφορμή την πανδημία και την καραντίνα, η κυβέρνηση έχει βρει παπά να θάψει πεντέξι, κατά κύριο λόγο κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Ανάμεσά τους και αυτό της απεργίας, καθώς, τα νομοσχέδια που φέρνει και η προσπάθεια να επιβληθεί ηλεκτρονική ψηφοφορία στα σωματεία, βάζουν πρακτικά ταφόπλακα σε έναν από τους πυλώνες των εργατικών κατακτήσεων, που κερδήθηκαν κυριολεκτικά με αίμα τις προηγούμενες δεκαετίες.

Ως πολύτιμο συμπαραστάτη σε αυτό το έργο ισοπέδωσης δικαιωμάτων, η κυβέρνηση έχει εκλεκτές φιλελεύθερες γραφίδες, όπως ο ομότιμος καθηγητής εργατικού δικαίου, Ιωάννης Ληξουριώτης, που μέσα από τις στήλες του liberal.gr, αναρωτιέται “σε τι χρησιμεύει σήμερα μια απεργία”, για να καταλήξει τελικά, εμμέσως πλην σαφώς σε πρόταση απαγόρευσης ουσιαστικά των απεργιακών κινητοποιήσεων.

1821:Γιορτάζοντας σε εποχή μιζέριας


Πριν από εκατό χρόνια, ο επετειακός εορτασμός για την συμπλήρωση εκατό χρόνων από την Επανάσταση του 1821, βρήκε μπροστά του την μικρασιατική στρατιωτική περιπέτεια. Η επάνοδος των φιλο-βασιλικών κομμάτων και δυνάμεων στην εξουσία, λίγους μήνες νωρίτερα, είχε γίνει με σύνθημα το «οίκαδε», τον τερματισμό δηλαδή του πολέμου και την επιστροφή των στρατιωτών από το μέτωπο στις εστίες τους. Οι προεκλογικές υποσχέσεις αποδείχθηκαν  — όπως πολύ συχνά συμβαίνει στα πολιτικά ήθη και έθιμα της αστικής τάξης — απατηλές και ο Μάρτιος του 1921 βρήκε την Ελλάδα σε καθεστώς στρατιωτικών κινητοποιήσεων με την επιστράτευση νέων ηλικιών και την αποστολή στο μικρασιατικό μέτωπο δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών. Οι πρώτες αποτυχίες των ελληνικών όπλων οδήγησαν λίγους μήνες αργότερα σε πανστρατιά η οποία, έφερε μεν τον ελληνικό στρατό μερικά χιλιόμετρα έξω από την Άγκυρα, εξουθένωσε όμως τους Έλληνες και άνοιξε τον δρόμο για το δράμα της Μικρασιατικής καταστροφής, ένα χρόνο αργότερα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο εορτασμός των εκατό χρόνων αναβλήθηκε για πιο πρόσφορες εποχές.

Εκατό χρόνια μετά την επέτειο αυτή, στα διακόσια πλέον χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, η κατάσταση της χώρας δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς. Αυτή τη φορά η χώρα δεν βρίσκεται σε πόλεμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει εξασφαλίσει την ειρήνη ή την ευημερία για τον λαό της, ούτε την αρτιμέλεια της επικράτειάς της. Οι απειλές πλέον δεν αφορούν τον ελληνισμό, στην ευρεία του γεωγραφική και πολιτισμική του εκδοχή, αλλά την ίδια την Ελλάδα, έτσι όπως την διαμόρφωσε η ιστορία. Μέσα στο 2021, ή έστω λίγους μήνες μετά, η χώρα ετοιμάζεται εξάλλου να γιορτάσει μια ακόμα επέτειο. Την συρρίκνωσή του αριθμού των κατοίκων της κατά ένα εκατομμύριο ανθρώπους από την δημογραφική αιχμή του 2005 ως σήμερα. Μέσα σε δεκαέξι χρόνια δηλαδή. Με τους πρόσφατους ρυθμούς η απώλεια ενός δεύτερου εκατομμύριου μάλλον θα έρθει σε πολύ μικρότερο διάστημα. Δεν πρόκειται για φαινόμενα που ταιριάζουν σε μια «ευημερούσα» χώρα. 

Οχι και αντισώματα στις λέξεις!



Εντάξει. Ούτε οι καπιταλιστές διαφωνούν με την απάνθρωπη διαπίστωση πως ο παγκοσμιοποιημένος κορονοϊός είναι χρυσή ευκαιρία, για πολλά λεφτά, για πολύ λίγους. Ομως αισθάνεσαι όχι απλώς ηλίθιος, παιδί ενός κατώτερου θεού και άλλα τέτοια τετριμμένα, αλλά πιο κάτω κι από μύγα, όταν ακούς και διαβάζεις πάνω στην αγωνιώδη τούρλα της πανδημίας πως η Αγγλία αυξάνει τρομακτικά τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών που διαθέτει!... Και λέω κάτω από μύγα, επειδή μόλις πω Αγγλία, άντε και Μεγάλη Βρετανία, κόβω το κεφάλι μου πως σχεδόν εκατό στους εκατό περιμένουν ν' ακούσουν κάτι για τον πρίγκηπα, την Αμερικάνα ηθοποιό, και το χρώμα (έλεος) του δέρματος του μωρού τους. Μια άλλη εκατοντάδα θα περιμένει ν' ακούσει για τους κακούργους της Οξφόρδης και των αστροζενέκων λάμψεων σωτηρίας, που επειδή εγκατέλειψαν την Ευρωπαϊκή Ενωση στην εμβολιαστική της τύχη, μας απειλούν τώρα με εγκεφαλικό από θρόμβωση ή εμβολή.
 
Χωρίς αστεία, όμως, κανείς δε συζητάει και δεν κουβεντιάζει πως στον πανδημικό 21ο αιώνα με τα τεχνολογικά υπερεπιτεύγματα σαν την τεχνητή νοημοσύνη, σε μονοπωλιακά χέρια και κυβερνήσεις, μια τέως αυτοκρατορία και νυν Κοινοπολιτεία, με στέμμα απ' τον Καναδά ως την Αυστραλία, και πλοκάμια στις αστικές τάξεις της Ινδίας, του Πακιστάν κι άλλων τέτοιων εκλεκτών πυρηνικών δυνάμεων, γιγαντώνει την καταστροφική της ισχύ. Ούτε το συζητάμε, ούτε το αναλύουμε, όχι απλώς στα μαζικά μέσα ή το διαδίκτυο, αλλά ούτε και μεταξύ μας όσο θα 'πρεπε.

Η αξιοποίηση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης

 

  Πηγή: Associated Press

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Μέρα Νερού:

«Το 2021, εν μέσω μιας πανδημίας η οποία απαιτεί ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει δισεκατομμύρια ανθρώπους να στερούνται πρόσβασης σε ασφαλές νερό, ενώ ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες χώρες, δεκάδες εκατομμύρια νοικοκυριά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις ανάγκες τους σε νερό. Συγχρόνως, εκατομμύρια άνθρωποι καταναλώνουν ακατάλληλο πόσιμο νερό μολυσμένο με τοξικά χημικά, ενώ η ποιότητα των υδάτων σε λίμνες, ποταμούς και θάλασσες, σε ολόκληρο τον πλανήτη, επιδεινώνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Η εμπορευματοποίηση του νερού ήδη έχει δημιουργήσει μια αγορά που παγκόσμια υπερβαίνει τα 700 δισ. δολάρια ετησίως. Τα τεράστια κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων που ελέγχουν την ύδρευση, η επιχειρηματική λειτουργία των επιχειρήσεων ύδρευσης, είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες για ύδρευση. Ο ίδιος λόγος κρύβεται πίσω από την αυξανόμενη καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, τη ρύπανση των υδάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι καπιταλιστικές επενδύσεις, έχοντας ως κριτήριο το κέρδος της κάθε ξεχωριστής επιχείρησης, οδηγούν νομοτελειακά σε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Από τη «Νέα Σούδα» έως την Αλεξανδρούπολη


ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ


Η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, στην κόντρα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, φαίνεται και από μια σειρά συμβολαίων που μοιράζουν οι Αμερικανοί για ενίσχυση του στρατιωτικού αποτυπώματός τους στην Ελλάδα, είτε με επέκταση υποδομών τους είτε με διευκόλυνση της διεκπεραίωσης στρατευμάτων τους.

Ο «Ριζοσπάστης» ήδη από το Δεκέμβρη του 2020 είχε αποκαλύψει ότι στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό των ΗΠΑ για το οικονομικό έτος 2021 («τρέχει» από την 1η Οκτώβρη 2020 μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 2021), σε ό,τι αφορά ειδικά το υπουργείο Αμυνας και τα «προγράμματα κατασκευών» του, προβλέφθηκαν 50,18 εκατ. δολάρια για ένα νέο Κέντρο επικοινωνιών του Ναυτικού («Souda Bay Communication Center») στη βάση τους στη Σούδα, που γιγαντώνεται ακόμα περισσότερο με μέσα και δυνατότητες.

Υπάρχει και συνέχεια. Το κλιμάκιο της αρμόδιας υπηρεσίας του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού (Naval Facilities Engineering Systems Command Europe Africa Central - NAVFAC EURAFCENT), που διαχειρίζεται αυτές τις ανάγκες τους στη βάση τους στη Σούδα, δημοσίευσε συμβόλαιο αναζητώντας κατασκευαστική εταιρεία, με τον κωδικό «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΛΛΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΤΙΡΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ» («CONSTRUCTION OF OTHER ADMINISTRATIVE FACILITIES AND SERVICE BUILDINGS»).

Καταστολή και προβοκάτσια...

 

Ιούνιος 2011: Τα λοστάρια, κρυμμένα πίσω από τη Βουλή, μεταφέρονται με ...επίβλεψη
Ιούνιος 2011: Τα λοστάρια, κρυμμένα πίσω από τη Βουλή, μεταφέρονται με ...επίβλεψη
Με αφορμή τα γεγονότα στη Νέα Σμύρνη ήρθε ξανά στην επικαιρότητα η αξιοποίηση από την πλευρά των δυνάμεων καταστολής της δράσης ύποπτων μηχανισμών και προβοκατόρων, με σκοπό τη διάλυση της μεγάλης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική καταστολή, τη συκοφάντηση της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Οι καταγγελίες του ΚΚΕ προκάλεσαν για άλλη μια φορά αντιδράσεις σε μερίδα του αστικού Τύπου, που προσπάθησε να διακωμωδήσει και να αμφισβητήσει αυτήν την τοποθέτηση, θέτοντας προκλητικά το ερώτημα «πού τα ξέρει αυτά το ΚΚΕ». Οπως σημειώσαμε σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας με μια σειρά δημοσιευμάτων και αφιερωμάτων, πρόκειται να απαντήσουμε στις κουτοπόνηρες «απορίες» που διατυπώνονται, θυμίζοντας παλιά αλλά και πιο καινούργια στοιχεία...
 
Φρέσκια μνήμη...

Το 2011 το εργατικό - λαϊκό κίνημα βρισκόταν αντιμέτωπο με την πολιτική διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, με την ψήφιση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που φόρτωναν τα σπασμένα στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων. Στις μαζικές διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας η κυβέρνηση και το αστικό κράτος απαντούσαν με μαζικές επιχειρήσεις καταστολής, αξιοποιώντας ταυτόχρονα και τη δράση προβοκατόρικων κύκλων και ομάδων, που έφτασαν να διενεργούν ακόμα και ανοιχτές δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε συνδικάτα και φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, όπως στη 48ωρη απεργία του Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, με θύμα έναν νεκρό εργάτη.