Η
συνεστία, μια νέα κατηγορία ουράνιων σωμάτων, ίσως είναι το κλειδί για
την πληρέστερη εξήγηση της προέλευσης του φεγγαριού και τη συμπλήρωση
των κενών της θεωρίας της γιγαντιαίας σύγκρουσης
Η τεράστια
Ενέργεια που χρειαζόταν για να σχηματιστεί ο ωκεανός μάγματος οδήγησε σε
μια ριζοσπαστική ιδέα για την προέλευση της Σελήνης, την υπόθεση ότι ο
κοντινότερος ουράνιος σύντροφος της Γης σχηματίστηκε μετά από μια
γιγαντιαίων διαστάσεων σύγκρουση μεταξύ της πρωτο-Γης (της Γης στο
πρωτοπλανητικό στάδιο) και ενός άλλου πλανητικού σώματος. Η ιδέα αυτή
βασίστηκε σε υπολογισμούς που έδειχναν ότι οι αναπτυσσόμενοι πλανήτες
δεν είναι καθόλου σπάνιο να συγκρουστούν μεταξύ τους. Ορισμένοι
ερευνητές υπέθεσαν μάλιστα ότι αυτή η γιγαντιαία σύγκρουση ήταν που
οδήγησε στην έναρξη περιστροφής της Γης ή στην επιτάχυνσή της,
περιστροφή που σήμερα δημιουργεί τον 24ωρο κύκλο του ημερονυχτίου. Η
εικασία γιγαντιαίας σύγκρουσης προβλέπει ότι υπήρξε μια πλάγια (λοξή)
σύγκρουση ανάμεσα στην πρωτο-Γη και έναν πρωτοπλανήτη μεγέθους ανάλογου
με του πλανήτη Αρη, που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός θερμού
δίσκου συντριμμιών βράχων γύρω από τη Γη. Από αυτόν τον δίσκο συντέθηκε
τελικά η Σελήνη, σενάριο που εξηγεί τη μεγάλη μάζα της Σελήνης (πέμπτος
μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα).