“Άκουσα ότι θα γυριστούν ταινίες του Σειρηνάκη, σας ενδιαφέρει;” – Σεξιστικό “χιουμοράκι” του Τζιτζικώστα προς τις υπαλλήλους της Περιφέρειας

02-01-2020

Ο Δαπίτης μέσα του συνάντησε τις ταινίες του Σειρηνάκη και την “εκτίμησή” του “Τζίτζι” για τις γυναίκες

Κατιούσα
 

Πώς μια συνάντηση με τους υπαλλήλους του Δήμου για ανταλλαγή ευχών, μπορεί να βγάλει τον -όχι και τόσο καλά κρυμμένο- Δαπίτη από μέσα σου; Η απάντηση στο παρακάτω βίντεο (το οποίο έχει τη δική του ενδιαφέρουσα ιστορία, καθώς ανέβηκε από τοπικό μέσο, για να κατέβει στη συνέχεια, μετά από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, είχε όμως σωθεί και αναπαραχθεί από άλλα ΜΜΕ).

Τα ευτυχισμένα χρόνια μου στον σοσιαλισμό στην Ουγγαρία

 

Τα ευτυχισμένα χρόνια μου στον σοσιαλισμό στην Ουγγαρία

 

Από Πάνος Αλεπλιώτης στο Ιάν 2, 2020 Βιβλιοπαρουσιάσεις

Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης // 

Η Zsuzsanna Clark γεννήθηκε το 1968 στην Ουγγαρία και το 1999 μετακόμισε στην Αγγλία στον Άγγλο σύζυγό της. Στο βιβλίο της “Αλληλεγγύη και Γκούλας”, το εθνικό φαγητό της Ουγγαρίας, που κυκλοφόρησε πριν 10 χρόνια, όταν κάποιοι γιόρταζαν τα 20 χρόνια της πτώσης του τείχους, περιγράφει τα χρόνια της στην Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα του βιβλίου με τίτλο:

-Ευτυχισμένη όπως ο σκίουρος πάνω στο δέντρο, γράφει αναφερόμενη στα παιδικά της χρόνια σαν πιονέρος η Zsuzsanna Clark. 

Όταν με ρωτάνε πως ήταν η ζωή μου πίσω από το “Σιδηρούν παραπέτασμα” τις δεκαετίες του 70 και του 80 περιμένουν οι περισσότεροι ιστορίες για την Μυστική Αστυνομία, ουρές για ψωμί και άλλες άσχημες εκφράσεις της ζωής σε ένα μονοκομματικό κράτος. 

Να δεις τι σου ‘χω για μετά – Πολιτική ανασκόπηση της δεκαετίας του 2010-2019

01-01-2020

Η δεκαετία φαίνεται από τη μια να αφήνει πολύ κόσμο συντηρητικότερο από πριν, από την άλλη κάτι μοιάζει πάλι να κινείται το τελευταίο διάστημα στους δρόμους, τους χώρους δουλειάς και τα αμφιθέατρα, το οποίο μένει να μας δείξει από το 2020 και μετά το βάθος και τη δυναμική του.

Κατιούσα

Η δεκαετία του 2010 είναι ακόμα πολύ νωπή για να την αποτιμήσουμε με την απαραίτητη απόσταση και νηφαλιότητα, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει ήδη περάσει στην ιστορία ως σημείο καμπής στην ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία, τόσο που αρκετοί τη θεωρούν και το οριστικό κλείσιμο του πολυθρύλητου “κύκλου της μεταπολίτευσης”, ο οποίος βέβαια ανοιγοκλείνει από τη δεκαετία του ’80 και ανά πενταετία περίπου έκτοτε.

Η οικονομική κρίση, που έφτασε αρχικά ως καθυστερημένο απόνερο του παγκόσμιου καπιταλιστικού κραχ του 2008, έφερε αλλαγές που έμοιαζαν τεκτονικές, αν και κάποιες φορές απλώς επιβεβαίωσαν τη γνωστή ρήση από το Γατόπαρδο, πως “για να μείνουν όλα ίδια, πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα”.

Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να αντιμετώπισε τη βίαιη πτώση του βιοτικού της επιπέδου και το ξερίζωμα όπως το πένθος, περνώντας από τα πέντε στάδια της άρνησης, του θυμού, της διαπραγμάτευσης, της κατάθλιψης και της αποδοχής, αν και τελευταία χρόνια τα δυο στάδια μοιάζουν να συνυπάρχουν αρμονικά. Αυτό διαπιστώνεται τόσο από τα σκαμπανεβάσματα του εργατικού κινήματος και των διαδηλώσεων τα τελευταία χρόνια, όσο και από τις ανασυνθέσεις του πολιτικού σκηνικού, που έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, προσθέτοντας για μεγάλο διάστημα και ναζιστικά αξεσουάρ, κρατώντας έτσι εγκλωβισμένο τον κόσμο στις ράγες του συστήματος.

Η δεκαετία φαίνεται από τη μια να αφήνει πολύ κόσμο συντηρητικότερο από πριν, από την άλλη κάτι μοιάζει πάλι να κινείται το τελευταίο διάστημα στους δρόμους, τους χώρους δουλειάς και τα αμφιθέατρα, το οποίο μένει να μας δείξει από το 2020 και μετά το βάθος και τη δυναμική του. Το μόνο σίγουρο είναι πως και για τα επόμενα 10 και όσα χρόνια χρειαστούν, χαμένες είναι μόνο οι μάχες που δε δόθηκαν.

Τα «νόμιμα πολιτικά σκάνδαλα» συνεχίζονται και από τη διοίκηση Ζέρβα

Την απόφαση της οικονομικής επιτροπής του Δήμου Θεσσαλονίκης με την οποία ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την εκ νέου παραχώρηση των υπηρεσιών του μηχανουργείου του δήμου (συντήρηση και επισκευή οχημάτων και μηχανημάτων) σε ιδιωτικές εταιρείες καταγγέλλει η ΔΑΣ εργαζομένων στο δήμο.

Η διακήρυξη του διαγωνισμού αναρτήθηκε στο σύστημα «διαύγεια» στις 27/12. Ο διαγωνισμός είναι ύψους 4.115.560 ευρώ και η ανάθεση εργασιών θα διαρκέσει για δύο χρόνια. Οι ημερομηνίες κατάθεσης των προσφορών είναι από 30/12 έως 31/1 και η ηλεκτρονική αποσφράγιση των προσφορών θα γίνει στις 6/2/2020.

Σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ σημειώνει:

Εκχιονιστικό

«Αξέχαστες» θα μείνουν και αυτές οι γιορτές για χιλιάδες οδηγούς, που τη Δευτέρα βρέθηκαν εγκλωβισμένοι για ώρες, όχι κάπου ψηλά στα βουνά, ή σε κάποιο «τελευταίο σύνορο», αλλά καταμεσής στον κεντρικότερο δρόμο της χώρας, στην Εθνική Αθηνών - Λαμίας, λόγω του... ακραίου καιρικού φαινομένου, των μερικών πόντων χιονιού, που παρεμπιπτόντως πέφτουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, στο ίδιο σημείο, με τα ίδια αποτελέσματα. Οσο εκτενή πάντως και γλαφυρά κι αν ήταν τα ρεπορτάζ, όσες αναλύσεις κι αν έγιναν για τον... Χατζηπετρή που φταίει, ο ένοχος δεν βρέθηκε. Ποιος ξέρει... Μπορεί και γι' αυτήν την ταλαιπωρία να φταίνε οι «οργανωμένες μειοψηφίες», οι διαδηλωτές και οι απεργοί που η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο για να προωθήσει τα βρώμικα σχέδια του κεφαλαίου. Μπορεί πάλι να μην είναι αρκετά για μερικά εκχιονιστικά τα εκατοντάδες εκατομμύρια από τα διόδια και από τις άμεσες επιδοτήσεις που μασαμπουκώνουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι. Αν και το πιθανότερο είναι να έχουμε άλλη μια «εμβληματική εικόνα» της ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου: Εκεί όπου το «εκχιονιστικό» του αστικού κράτους που ανοίγει δρόμο στην καπιταλιστική κερδοφορία, πετάει σταθερά στην μπάντα τις λαϊκές ανάγκες (και) για ασφαλείς και φτηνές μεταφορές.

ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ

Και για χρόνια, διαβάζοντας την ιστορία της ανόδου στην εξουσία των φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη του μεσοπολέμου, η απορία πώς πέτυχαν να κερδίσουν  αν όχι την υποστήριξη έστω και την  ανοχή των μεγάλων μαζών για τόσο μεγάλο διάστημα σκόνταφτε πάντα στην κατανόηση της διαδικασίας ανάπτυξης και διάχυσης του φασισμού στην κοινωνία. 

 

Μέχρι αυτή την τελευταία δεκαετία της οικονομικής κρίσης, που ακόμα κι αν τις ρίζες του φασισμού δύσκολα τις αντιληφθήκαμε, όμως βιώνοντας γεγονότα  ως συνέπειες διάχυσης φασιστικών συμπεριφορών  μας αποκαλύπτεται, εκ του αποτελέσματος,  και η διαδικασία εκφασισμού μας. Ο οποίος δεν περιορίζεται σε μεμονωμένες συμπεριφορές μιας ξαφνικής μεταμόρφωσης σε συγκεκριμένους ανθρώπους, αλλά εγκαθίσταται σε  όλο τον κρατικό μηχανισμό με τους θεσμούς και τα όργανά του και  διαπερνά όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις.