Εκτροχιασμένοι μύθοι

 

Πηγή: Associated Press

 

Με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, μέσα σε μια «στιγμή», μύθοι που χτίζουν με επιμέλεια για χρόνια ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, τα αστικά επιτελεία, ραγίζουν και στέκουν «εκτροχιασμένοι». Κι από πίσω προβάλλει η γυμνή αλήθεια: Το καπιταλιστικό σύστημα είναι ασυμβίβαστο με τις λαϊκές ανάγκες. Δεν παίρνει μερεμέτια, μα μόνο ανατροπή.

Έλεγαν πως ο ανταγωνισμός και η «απελευθέρωση» - με το εγχειρίδιο της ΕΕ - φέρνουν φτηνές, ασφαλείς και ποιοτικές μεταφορές. Κι αποδείχτηκε ότι το κυνήγι του κέρδους, ο ανταγωνισμός και η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής φέρνουν για τον λαό τραγωδίες, πανάκριβες και ξεχαρβαλωμένες μεταφορές.

Τα ίδια έλεγαν για την Υγεία, αλλά ο λαός βρέθηκε στην πανδημία να παίζει τη ζωή του κορόνα - γράμματα στα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας. Τα ίδια για την «απελευθέρωση» της Ενέργειας και ο λαός καίει μαγκάλια για να ζεσταθεί. Και τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος.

Προετοιμασία εδάφους για την «απελευθέρωση» και του νερού

 

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΜΑΜΟΥΘ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η επιτάχυνση της υλοποίησης της στρατηγικής της ΕΕ για την «πράσινη και ψηφιακή μετάβαση», η παραπέρα εμπορευματοποίηση της Ενέργειας, του περιβάλλοντος, της διαχείρισης αποβλήτων και του νερού, διαμορφώνοντας καλύτερους όρους για τους επενδυτές σε αυτούς τους τομείς, που θα χρυσοπληρώσει ο λαός και με την αύξηση της τιμής του νερού, είναι οι βασικοί άξονες του πολυνομοσχεδίου - σκούπας των 263 άρθρων, που συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Το νομοσχέδιο φέρει τον τίτλο: «Μετονομασία της ΡΑΕ σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής - Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 - Ειδικότερες διατάξεις για τις ΑΠΕ και την προστασία του περιβάλλοντος» και αναμένεται να ψηφιστεί την ερχόμενη βδομάδα στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Σκρέκας προσπάθησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα, εμφανίζοντας τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου ως προστασία των υδάτων, των καταναλωτών και του περιβάλλοντος, λέγοντας ότι «δεν πρόκειται για καμία ιδιωτικοποίηση του νερού». Αυτό όταν το κυρίαρχο στοιχείο του νομοσχεδίου όσον αφορά το νερό είναι η προετοιμασία εδάφους για την πλήρη εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60 της ΕΕ, που προβλέπει την «απελευθέρωση» και του νερού κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ά. Δηλαδή, την άρση των όποιων προστατευτικών μέτρων για τις απρόσκοπτες επενδύσεις των ομίλων και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα και από εκεί και πέρα η νέα «ανεξάρτητη» αρχή να παίζει τον ρυθμιστικό ρόλο ανάμεσα στους επενδυτές όπως με την Ενέργεια.

Η ανησυχία όλων τους για την οργή της νεολαίας...

Πηγή: Eurokinissi

 

Της Έλενας Μποτζιολή*

Το έγκλημα στα Τέμπη μπορεί να πάγωσε όλους στη θέα του και στην αποκάλυψη της καταστροφής που δημιούργησε, όμως οι αντιδράσεις που προκάλεσε μόνο παγωμένες δεν ήταν. O πόνος μπορεί να είναι ανείπωτος, αλλά δεν έμεινε βουβός. Από την πρώτη στιγμή κυριάρχησε το «τώρα δεν είναι ώρα για σιωπή, είναι ώρα αγώνα». Το σοκ, ο αρχικός θυμός και η οργή, που προξένησε, γρήγορα μετατράπηκαν σε πολύ μεγάλες, μαζικές, με παλμό και συγκίνηση κινητοποιήσεις, που είχαν έντονο το στοιχείο της συμμετοχής της νέας γενιάς, δεκάδων χιλιάδων μαθητών και φοιτητών, που οργανωμένα, συλλογικά, πολύμορφα διαδήλωσαν, έγιναν «των νεκρών η φωνή», υποσχέθηκαν το έγκλημα να μη συγκαλυφθεί και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.Τα κέρδη τους, οι νεκροί μας...

Στα προαύλια των σχολείων με τα συμβολικά μηνύματα που σχημάτισαν με τις τσάντες τους οι μαθητές, στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων με αντίστοιχες συγκινητικές δράσεις των φοιτητών για τους νεκρούς συμφοιτητές τους, η νεολαία συσπειρωμένη στους μαζικούς της φορείς έδωσε «τρόπο» στην οργή. Οταν στελέχη των αστικών κομμάτων «σκηνοθετούν» με απίστευτη χυδαιότητα και υποκρισία ακόμα και τη θλίψη τους, οι φοιτητές με σπαραγμό αφήνουν λουλούδια σε «μνημεία» που στήνουν για τους αδικοχαμένους συναδέλφους τους, δίνουν το όνομά τους σε αμφιθέατρα σχολών. Σφίγγουν τη γροθιά τους. Τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Με μεγάλη ορμή, μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι κατέκλυσαν τους δρόμους, κατέβηκαν μαζικά στις πορείες και τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των εργατικών συνδικάτων, των φοιτητικών συλλόγων, των μαζικών φορέων της νέας γενιάς και του λαού. Άφησαν ισχυρό αποτύπωμα όλες τις μέρες που ακολούθησαν την τραγική σύγκρουση των τρένων.