«Όλοι στον αγώνα για να ζήσουμε στον τόπο μας» το μήνυμα από το συγκλονιστικό συλλαλητήριο των πυρόπληκτων (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 

ΣΤΡΟΦΥΛΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ

 

 

«Όλοι στον αγώνα για να ζήσουμε στον τόπο μας», το μήνυμα που έστειλε το μεγαλειώδες συγκλονιστικό συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, στον κόμβο της Στροφυλιάς στην Εύβοια από πυρόπληκτους της Β. Εύβοιας.

Με καθολική συμμετοχή από όλα τα καμένα χωριά της Βόρειας Εύβοιας και όχι μόνο, εκφράστηκε η αποφασιστικότητα εργαζομένων, αγροτών, κτηνοτρόφων που επλήγησαν από τις πρόσφατες πυρκαγιές, για κλιμάκωση του αγώνα για να μείνουν στον τόπο τους, στα χωριά και τα σπίτια τους. 

Η προσέλευση των πυρόπληκτων από νωρίς το απόγευμα ήταν πολύ μεγάλη και συνεχής, με αποτέλεσμα η συγκέντρωση να ξεκινήσει αργότερα από την προκαθορισμένη ώρα για να προλάβει ο κόσμος που συνέρρε συνεχώς προς τον κόμβο. 

Ιδιαίτερη συγκίνηση επικρατούσε όταν αναφέρονταν οι ομιλητές στις "μάχες" που έδωσαν οι κάτοικοι της Εύβοιας με την πύρινη λαίλαπα για εννιά μέρες, προκειμένου να σώσουν τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τα ζώα τους και τις περιουσίες τους, απειθαρχώντας στις οδηγίες για "εκκένωση" και αναπτύσσοντας λαϊκή πρωτοβουλία, μπροστά στη γύμνια του κρατικού μηχανισμού που δεν ήταν σε θέση να τους προστατεύσει. 

Η έναρξη της τελικής πράξης της διάλυσης της ΕΣΣΔ

 

30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ

 

Associated Press

Διαδήλωση κατά του Προέδρου Γιέλτσιν

Η συμπλήρωση 30 χρόνων από τα γεγονότα του Αυγούστου το 1991 και οι επόμενοι μήνες, έως τις 30 Δεκέμβρη, οπότε και τυπικά διαλύθηκε η ΕΣΣΔ και κατέβηκε η κόκκινη σημαία από το Κρεμλίνο, θα αξιοποιηθούν στην ιδεολογική διαπάλη από όσους σταθερά όλα αυτά τα χρόνια αμαυρώνουν τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και το πρώτο εργατικό κράτος, που γνώρισε η ανθρωπότητα, τη Σοβιετική Ενωση.

Για κάθε, όμως, αγωνιστή αποτελούν ευκαιρία σκέψης γύρω από τις αντεπαναστατικές διεργασίες, μελέτης των χρήσιμων διδαγμάτων, που συλλογικά έχει επεξεργαστεί το Κόμμα μας, καθώς και πλατιάς πολιτικής δουλειάς στη νεολαία και στους εργαζόμενους.

Τα γεγονότα του Αυγούστου του 1991 ακόμη και σήμερα παρουσιάζονται από τον Μ. Γκορμπατσόφ και τους υποστηρικτές του ανά τον κόσμο ως η αιτία της διάλυσης της ΕΣΣΔ, ενώ από άλλους απολογητές του καπιταλισμού αναδεικνύονται ως απόδειξη πως «η ΕΣΣΔ δεν μπόρεσε να εκσυγχρονιστεί, γι' αυτό διαλύθηκε». Στην πραγματικότητα, τα γεγονότα εκείνα αποτέλεσαν μια από τις τελευταίες πράξεις της αντεπαναστατικής διαδικασίας, που είχε ξεκινήσει δεκαετίες πριν και οδήγησε στην πλήρη επικράτηση των δυνάμεων της αντεπανάστασης και στην κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Δάσος - αρένα επιχειρηματικών συμφερόντων

 

«ΝΕΑ ΔΑΣΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ ΕΩΣ ΤΟ 2030»

 

 Του
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

 

 

Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο και αλλού, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκαναν άλλωστε σε ανάλογες τραγωδίες και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ, των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, επιδίδεται σε μια οργανωμένη προσπάθεια να χειραγωγήσει την οργή των πληγέντων και τις λαϊκές αντιδράσεις.

Πέρα από τις ανεπαρκείς και γεμάτες παγίδες για τους πυρόπληκτους εξαγγελίες, επιστρατεύεται και η γνωστή πλέον κασέτα: «Ανέφικτο να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές», «πρωτόγνωρες οι διαστάσεις της», «ακραία καιρικά φαινόμενα».

Σηκώνουν υποκριτικά «λευκή πετσέτα», υποβαθμίζοντας την επιστημονική και τεχνολογική δυνατότητα της εποχής μας να προλαμβάνει, να αντιμετωπίζει σχεδιασμένα και να περιορίζει τις συνέπειες των πυρκαγιών ή των πλημμυρών.

Δαιμονοποιούν και εμφανίζουν τις όποιες αλλαγές καταγράφονται στο κλίμα ως «ουδέτερο», «αναπόφευκτο φυσικό φαινόμενο» και όχι ως αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που οι ίδιοι υπερασπίζονται.

Ως όραμα για την επόμενη μέρα εμφανίζουν στο λαό τη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ, με κάλπικες διακηρύξεις για έναν ηθικό και δίκαιο «πράσινο» καπιταλισμό.

Το σχέδιο έχει καταστρωθεί: «Κλιματικός νόμος», πρόγραμμα πολιτικής προστασίας «Αιγίς» με χρηματοδοτήσεις στο κεφάλαιο από το νέο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ, όλα ιδρώτας του λαού.

Περίπτωση Τσιτσιπά: Αναμενόμενη…

 

 

21-08-2021

Τα “ινδάλματα” τύπου Τσιτσιπά είναι ακριβώς τα “ινδάλματα”, που δημιουργεί και που χρειάζεται ο Καπιταλισμός κάθε φορά που αναδύεται η σαπίλα του ως εδραιωμένου κοινωνικού συστήματος.

Νεk Κατιούσα

Μάλλον τελικά για τα αστικά ΜΜΕ δεν έχει τόση σημασία, τι λέει κάποιος, αλλά ποιος το λέει, και πώς το λεγόμενο αυτό, μπορεί να αξιοποιηθεί ή ίσως ακόμη και τι αναδεικνύει ακουσίως, ιδίως όταν ο λεγάμενος αποτελεί και “ίνδαλμα διά την νεολαίαν”.

Βεβαίως και σε μιά κοινωνία ανθρώπινης εκμετάλλευσης, όπου τα πάντα είναι εμπορεύματα, τα κοινωνικά πρότυπα, που προβάλλονται είναι ανάλογα με το αν το σύστημα είναι εκμεταλλευτικό ή όχι.

Οπότε μες στον Καπιταλισμό δεν αναμένεται ποτέ να προβληθούν ως “ινδάλματα” οι εργάτες, που απεργούν, οι συνταξιούχοι, που δεν αρκούνται στα ψίχουλα για τον μόχθο και τις ανάγκες τους και κατεβαίνουν στον δρόμο, οι υγειονομικοί του Ε.Σ.Υ., που διεκδικούν περισσότερο και καλύτερο σύστημα Δημόσιας Υγείας ενάντια στο ξεπάστρεμα της από Κεφάλαιο κι αστικές κυβερνήσεις, ούτε βέβαια οι πυρόπληκτοι, που έχασαν το βιός τους από “ανεξέλεγκτες πυρκαγιές λόγω κλιματικής αλλαγής” και διεκδικούν κρατική στήριξη κι αποζημιώσεις, ώστε να μη γίνουν σκλάβοι στα σχέδια των αρπακτικών της κάθε φορά κερδοφόρας μπίζνας ή να μην εξαναγκαστούν, να ξεριζωθούν από τον τόπο τους.

Παντός καιρού

Το 1988, 33 χρόνια πριν, κάηκαν στην Ελλάδα 1,522 εκατομμύρια στρέμματα δασικής και γεωργικής γης. Ηταν η δεύτερη χειρότερη καταστροφή για την περίοδο 1983 - 2008, κατά την οποία οι καμένες εκτάσεις αντιστοιχούν στο 10,3% της συνολικής έκτασης της χώρας! Το 1999, 22 χρόνια πριν, καταγράφηκαν οι περισσότερες πυρκαγιές των τελευταίων 25 ετών. Το 2000, 21 χρόνια πριν, ήταν η χρονιά με τη μεγαλύτερη καταστροφή δασικών και γεωργικών εκτάσεων, καθώς κάηκαν συνολικά 1,6 εκατομμύρια στρέμματα (φέτος έχουν καεί μέχρι στιγμής περίπου 1,1 εκατομμύρια στρέμματα). Μία από τις μεγαλύτερες καταγεγραμμένες ιστορικά καταστροφές από πλημμύρες στη χώρα μας έγινε στις 23 Μάρτη 1987, 34 χρόνια πριν, με 10 νεκρούς, σε νομούς της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Τον Αύγουστο του 1990, μια άλλη μεγάλη πλημμύρα έπνιξε πέντε ανθρώπους στην κεντρική Ελλάδα και τον Νοέμβρη του 1992, μια ισχυρή βροχή ισοπέδωσε την Καβάλα, καταστρέφοντας το 70% του οδικού της δικτύου και σκοτώνοντας 4 ανθρώπους. Τότε βέβαια τα αστικά επιτελεία δεν είχαν υιοθετήσει ακόμα την κλιματική αλλαγή ως το «τέλειο άλλοθι» για όλες τις καταστροφές, που όπως και τώρα αναδείκνυαν τη γύμνια του κράτους. Αλλά ακόμα κι αν κάποιος ισχυριστεί ότι εκείνες οι καταστροφές ήταν τα «πρόδρομα» σημάδια όσων συμβαίνουν σήμερα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, τότε τι εμπόδισε το κράτος και όλες τις κυβερνήσεις επί 30 και πλέον χρόνια να πάρουν μέτρα, να προσαρμόσουν σχέδια και υποδομές, ώστε να περιορίζονται οι ζημιές και να προστατεύεται ο λαός; Η απάντηση είναι μία: Η πολιτική στήριξης των καπιταλιστικών κερδών σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Που δεν είναι «έκτακτο καιρικό φαινόμενο», αλλά φαινόμενο «παντός καιρού».