Κάποιοι θέλουν να διώξουν τους πρόσφυγες, λες και η δυστυχία τους είναι κολλητική. Αλλά η μόνη κολλητική αρρώστια είναι ο ιμπεριαλισμός.

No pasaran

Τέτοια μέρα, συνήθως γράφονται σατιρικά, οσκαρικά κείμενα, με πολιτικά τιμώμενα πρόσωπα (η φετινή απονομή εξάλλου είχε θεωρητικά διάφορους συμβολισμούς κι αρκετά ελεγχόμενα πολιτικά μηνύματα).
Αλλά η Ελλάδα δεν ασχολείται πια με τέτοιες ευτελείς διακρίσεις, γιατί πάει να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης. Μια υποψηφιότητα που ενισχύεται καθημερινά από διάφορα μικρά γεγονότα, όπως πχ τη φωτιά που έβαλαν άγνωστοι(;) στα Γιαννιτσά, στο στρατόπεδο που προοριζόταν για χώρος υποδοχής των προσφύγων. Πιθανότατα επειδή αντιδρούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης -λέω εγώ. Πάλι καλά δηλαδή από μια άποψη. Θα μπορούσε να είναι χειρότερα και να καίγονται ζωντανοί άνθρωποι μες στο στρατόπεδο. Και να τους πουλάμε απέξω δύο ευρώ το μπουκαλάκι το νερό, για να σβήσουν με αυτό τη φωτιά.
 

Άραγε να υπάρχουν Νομπελικά βατόμουρα;

Είναι μακέτο τούτο το έργο;*

Επανεμφανίστηκε ο Κώστας ο Σημίτης. Ας θυμηθούμε ποιός είναι ο πρώην «εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός».

 

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ •  Ημεροδρόμος

 

Τα είχαμε όλα και ήρθε να συμπληρώσει την εικόνα και ο Κώστας ο Σημίτης! Εμφανίστηκε στο συνέδριο του Ποταμιού, για να δηλώσει, μεταξύ άλλων, ότι «χρειάζεται και ένας ισχυρός πόλος». Ο Κώστας ο Σημίτης κυβέρνησε την Ελλάδα για 8 χρόνια, από το 1996 έως το 2004. 8 ολόκληρα χρόνια ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας ο Σημίτης και μίλησε σαν «ξένος», λες και τον γνωρίσαμε χθες… 

Ποιος είναι ο Κώστας Σημίτης; Ας θυμηθούμε τον «εκσυγχρονιστή πρωθυπουργό».

Η «ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη

Ο Κώστας ο Σημίτης «μας έβαλε στην ΟΝΕ»… Η κεντρική φωτογραφία του δημοσιεύματος αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο, για τη σύγχρονη Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός της χώρας ανέμιζε τα ευρώ και πανηγύριζε.

Και τι δεν ακούγαμε τότε… Ακούγαμε για την «ισχυρή Ελλάδα», που ετοιμάζεται να μπει στον «σκληρό πυρήνα της ΕΕ» και για το νέο σύμβολο, το ευρώ. Η χώρα, έλεγαν, θα πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής, θα πάψει να μελαγχολεί και να μεμψιμοιρεί. Μια «υπερήφανη Ελλάδα» γεννιόταν…

Τότε, εάν τολμούσες να πεις πως η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ΟΝΕ είναι καταστροφική χαρακτηριζόσουν συντηρητικός, οπισθοδρομικός, δογματικός και πολλά άλλα.

Είναι τόσο πολλά τα κατορθώματα του Κώστα του Σημίτη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Η Ελλάδα ήταν «ένα απέραντο εργοτάξιο», ήταν η χώρα των «μεγάλων έργων», τα οποία χρυσοπληρώνουμε μέχρι τώρα και κερδίζουν εκατομμύρια κι εκατομμύρια οι εταιρείες που τα εκμεταλλεύονται. Και μην αρχίσει πάλι εκείνο το παραμύθι («δηλαδή να μην γίνουν μεγάλα έργα» ρωτούσαν με ….νόημα τότε οι ΠΑΣΟΚοι) γιατί τα χρόνια πέρασαν και η πραγματικότητα έδειξε πολλά.