Τουρκία - Σομαλία: Ο ιμπεριαλιστικός ανθρωπισμός των μονοπωλίων

Από Μποτίλια και:
*
Ο Αννίβας προ των πυλών της Αφρικής – Βαθιά εμπλοκή της χώρας μας με βάση τη Λάρισα και αναζήτηση ζεστού χρήματος από την ΕΤΕΠ για τους επιχειρηματίες... διείσδυσης
*
Αφρική: Μάννα εξ ουρανίου ‒ ΕΕ, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία: Κι αλεστικά μη δώστε (8 εύγλωττοι χάρτες)

Αφρική: Ένοπλες οργανώσεις και ιμπεριαλιστικός ισλαμισμός
*
Ο διαρκής πόλεμος για την Eνέργεια και το οπλοστάσιο της Tρομοκρατίας

Αφρική
*

Γ. Κοτζιούλας – Όταν ήμουν με τον Άρη και 5 ποιήματα για τον «πρωτοστάτη της ανταρτοσύνης»

Πόσα δεν έγραψαν με φαρμακερό μελάνι, πόσα δεν αλύχτησαν γι’ αυτόν οι εχτροί του, κι όταν ακόμα ζούσε κι ύστερα απ’ το θάνατο του. Συγκεντρώνουν απάνω του τα πυρά, γιατί ξέρουν πως αυτός αντιπροσώπευε την επανάσταση καλύτερα από κάθε άλλον, σαν αρχηγός του λαϊκού στρατού μας στα βουνά.

 

Νίκος Πουρναράς / Οικοδόμος

 

Σαν σήμερα, στις 27 Αυγούστου του 1905, γεννήθηκε ο Θανάσης Κλάρας, το στέλεχος του ΚΚΕ και Πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης.

Ο Τζουμερκιώτης ποιητής και συγγραφέας Γιώργος Κοτζιούλας συμμετείχε στην Αντίσταση στην Ήπειρο από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. «Παιδί του θυμαριού, του μελισσόχορτου και της ξέσκεπης στέγασης, σχεδόν κατά τρόπο φυσικό, βρέθηκε με τη χιτλερική θεομηνία τοποθετημένος μέσα στο αντάρτικο. Παιδί του βουνού μα και ψυχή με σπάνια αξιοπρέπεια και ανυπόταχτη, έζησε επιτέλους μέσα σ’ έναν κόσμο δικό του και κατάδικό του. Σ’ αυτό τον αποφασισμένο λαό ο Κοτζιούλας ενσωματώθηκε σε μια ενιαία σάρκα. Τον ζούσε και τον αναπαράσταινε στο πλούσιο έργο του» γράφει η Έλλη Αλεξίου. Όταν ο Κοτζιούλας βγήκε στο βουνό, βρέθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσει πολλές πτυχές του χαρακτήρα του Πρωτοκαπετάνιου.

Είναι ο φασισμός ο αντίθετος πόλος της (αστικής) δημοκρατίας;

Associated Press

Ο Τόμας Γουάτσον, επικεφαλής της IBM και πρόεδρος του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC), με μέλη του διοικητικού συμβουλίου, συναντιούνται στο Βερολίνο με τον Α. Χίτλερ, στη διάρκεια του 9ου Συνεδρίου του ICC (12/7/1937)

Και να που φτάσαμε στο πραγματικό ζητούμενο: Στην ταύτιση του Μαρξ με τον Χίτλερ και του «Κεφαλαίου» με το «Ο Αγών μου», στη στοχοποίηση όχι μόνο της ΕΣΣΔ, αλλά κάθε σκέψης εργατικής χειραφέτησης από τα καπιταλιστικά δεσμά. Αυτή είναι η νομοτελειακή κατάληξη (και η ουσιαστική στόχευση) του αντικομμουνισμού σε όλες του τις μορφές: Της ταύτισης Χίτλερ - Στάλιν, του διαχωρισμού του σοσιαλισμού - κομμουνισμού από την προσπάθεια εφαρμογής του στη ζωή (σπιλώνοντας ιδιαίτερα την περίοδο της θεμελίωσής του), της ντροπαλής ή ανοιχτής αποδοχής των αντιεπιστημονικών αναλύσεων περί «ολοκληρωτισμών» ή «τελεολογιών».

 Ο αντικομμουνισμός άλλωστε - ο οποίος μπορεί να καταστεί διεισδυτικός μόνο μέσω της προσαρμογής του στα διαφορετικά ακροατήρια - αποτελεί δομικό συστατικό όλων των αστικών κομμάτων, κρατικών οργανισμών ή διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου, με την ΕΕ να δίνει έμπρακτα το στίγμα παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Στ. Κοντονή.