Μπλόκο στο σιδηροδρομικό σταθμό, στο τρένο που μετέφερε αμερικανικά άρματα μάχης από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης προς τη Βουλγαρία, έστησαν μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, συνεχίζοντας τον αγώνα για απεμπλοκή της χώρας μας από τους πολέμους ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Το σύνθημα «Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών», ακούστηκε δυνατά.
Πρόκειται για εκείνη τη μόνιμα μαυροφορεμένη γυναίκα, που την βλέπουμε σε δημοσιεύματα να κρατάει πάντα τις μεγάλες ασπρόμαυρες φωτογραφίες των αδικοσκοτωμένων ανθρώπων της οικογένειάς της, για να θυμίζουν - όπως λέει - «το κακό που έγινε και για το οποίο κανένας δεν τιμωρήθηκε».
Ποιος ξέρει τι θα σκέφτεται αυτές τις μέρες, ακούγοντας τις νέες απαράδεκτες δηλώσεις του Ερντογάν, για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο...
Δηλώσεις προκλητικές, που αποκαλύπτουν πως η εμπλοκή στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και το «καλό κλίμα» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που προβάλλει η κυβέρνηση και σιγοντάρουν και άλλα πολιτικά κόμματα, τελικά λειτουργούν ευνοϊκά για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Διευκολύνουν τη διαιώνιση της τουρκικής κατοχής και την αναβάθμιση του «ψευδοκράτους» στη Βόρεια Κύπρο.
Η Μάντολες, όμως, είναι το σύμβολο των αγνοουμένων. Είναι αυτή που θυμίζει συνεχώς την ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί.
Είναι αυτή η χαροκαμένη γυναίκα, που δεν σταμάτησε να ξημεροβραδιάζεται για χρόνια ολόκληρα στα συρματοπλέγματα της πράσινης γραμμής και να ρωτάει, να ψάχνει, να επιμένει, να ελπίζει. Να μην παραιτείται στιγμή.
Η γυναίκα, που δεν υπήρξε χρονιά από τότε, που να μην πήγε σε σχολεία για να μιλήσει στα παιδιά για την τραγωδία της Κύπρου, για τον εφιάλτη που βίωσε και που τη στοίχειωσε για το υπόλοιπο της τσακισμένης ζωής της...
Για τη σημασία που έχει να κρατήσουν τα παιδιά ζωντανό μέσα τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν, το «Δεν ξεχνώ».
Η γυναίκα αυτή δεν πιστεύει πως η Ιστορία μας διδάσκεται σωστά, και συχνά παραβλέπει την αλήθεια.
Του Κώστα Γουλιάμου*
Καθώς ο ιμπεριαλιστικός άξονας «ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ» εμπλέκεται συνεχώς από τον έναν πόλεμο στον άλλο, οι στρατιωτικές δαπάνες του ΝΑΤΟ αυξήθηκαν από 1,16 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 1,26 τρισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ 2021 και 2023.
Αντίστοιχα, ο αριθμός των κρατών που πληρούσαν τον ΝΑΤΟικό στόχο του 2% σχεδόν διπλασιάστηκε: οι έξι έγιναν 11 χώρες. Έχει δε υπολογιστεί πως αν και τα 32 κράτη-μέλη πετύχουν τον στόχο της λυκοσυμμαχίας, δηλαδή το ελάχιστο 2% του ΑΕΠ, τότε η εκτιμώμενη συνολική δαπάνη θ’ αγγίξει το εξωφρενικό ποσό των 11,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2028.
Ο κύριος παραγωγός των στόχων του ΝΑΤΟ είναι η ίδια η πολεμική βιομηχανία, η οποία βλέπει πως τα έσοδα, τα κέρδη και τις τιμές των μετοχών της να καταγράφουν ραγδαία αύξηση. Στο μεταξύ αυτή η βιομηχανία ασκεί πιέσεις μέσω των λόμπυ σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες με στόχο οι ροές κερδών να γίνουν μόνιμες. Παράλληλα μέσω των λόμπυ η πολεμική βιομηχανία απαιτεί μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές δεσμεύσεις για την παραγωγή όπλων, ενώ διαρκώς διαμορφώνει πολιτικές περιορισμού επί περιβαλλοντικών δεσμεύσεων. Ήδη το ισχυρό λόμπι της βιομηχανίας πολέμου αποδίδει καρπούς, αν για παράδειγμα λάβουμε υπόψη το νόμο του 2023 της ΕΕ για την υποστήριξη της παραγωγής πυρομαχικών (ASAP), το σχέδιο δράσης για την πολεμική παραγωγή του ΝΑΤΟ (2023) και, βέβαια, τη στήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν για την παραγωγή όπλων. Ταυτόχρονα, ενισχύονται οι εξαγωγές όπλων σε χώρες εκτός ΝΑΤΟ & ΕΕ, καθώς η πολεμική οικονομία αναζητά διαρκώς διεξόδους μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
Ξυλογραφία του Α. Τάσσου, από το λεύκωμα «Ελευθερία ή Θάνατος» |
Διδάσκει πρωταρχικά ότι όσο κυρίαρχη και αν φαντάζει μια ταξική εξουσία, δεν μπορεί να μείνει τελικά αλώβητη από τα χτυπήματα των επαναστατών και ανίκητη, όταν έχουν ωριμάσει οι υλικές προϋποθέσεις για την ανατροπή της, φέρνοντας στο προσκήνιο και τις αντίστοιχες κοινωνικές δυνάμεις.
Το 1821, η ανερχόμενη ελληνική αστική τάξη, γνήσιο τέκνο της ανάπτυξης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της Ευρώπης και σε αυτά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πήρε την πρωτοβουλία και κατόρθωσε να σφυρηλατήσει μια κοινωνική συμμαχία με τις τεράστιες μάζες των φτωχών αγροτών, τη μικρή ακόμα πληθυσμιακά εργατική τάξη, την πρωτοπόρα διανόηση, με όλους όσοι βίωναν την κοινωνική, εθνοτική και θρησκευτική καταπίεση και για αυτό είχαν συμφέρον από την ανατροπή της οθωμανικής εξουσίας. Αυτή η συμμαχία, που εξέφραζε το νέο, το αναγκαίο και επαναστατικό, κατόρθωσε να επιβληθεί κόντρα στους μηχανισμούς καταστολής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στους διεθνείς της συμμάχους στην Ευρώπη της «Ιεράς Συμμαχίας» και στις εγχώριες κοινωνικές δυνάμεις που επιδίωκαν να βάλουν εμπόδια στην επαναστατική πρόοδο.
Διαβάστε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 23 - 24 Μάρτη 2024»:
∆εν μπαίνει τιμοκατάλογος στη ζωή του λαού!
Με το ΚΚΕ στον αγώνα για αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Υγεία για όλους
Με τον «Ριζοσπάστη» του επόμενου σαββατοκύριακου 30 - 31 Μάρτη
Ειδική ένθετη έκδοση: Συγκεντρωμένο το αποκαλυπτικό υλικό για το έγκλημα στα Τέμπη
25 χρόνια από τη νατοϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία
Ο βρώμικος πόλεμος των 78 ημερών που άλλαξε τον χάρτη των Βαλκανίων
