Ξαναζεσταμένα «οράματα»

Για ένα «νέο όραμα για την Ευρώπη» μίλησε την περασμένη Παρασκευή ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της συνόδου μεσογειακών κρατών της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, ενώ και τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη και πηγές έσπευσαν να ντύσουν με διάφορα παχιά λόγια και φανφάρες τα όσα ακούστηκαν στη σύνοδο, αλλά και την ίδια την πρωτοβουλία. Βέβαια, αν κανείς δει το κοινό κείμενο που υπέγραψαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, πέρα απ' το σκυλοκαβγά με άλλα καπιταλιστικά κράτη και τμήματα του κεφαλαίου για το ποιο είναι το καταλληλότερο μείγμα για την ανάκαμψή του, τίποτα το «νέο» δε θα βρει. Ισα - ίσα, θα δει το παμπάλαιο και ξαναζεσταμένο «όραμα» του μπουκώματος των επιχειρηματικών ομίλων με ζεστό χρήμα, νέα μέτρα «για την ενθάρρυνση των επενδύσεων», συνέχιση των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» που σαρώνουν εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και «μαχαίρια έξω» για τη μοιρασιά της λείας των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή. «Οραμα» - πραγματικός εφιάλτης για τους λαούς, δηλαδή. Γι' αυτούς το όραμα της ζωής απαλλαγμένης από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να γίνει πραγματικότητα, περνάει μέσα από τη σύγκρουση με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους.

«Είμαι σίγουρος πως η θυσία μου δεν είναι μάταια» - Σαν σήμερα 11 Σεπτέμβρη 1973 έπεσε νεκρός με το όπλο στο χέρι ο Πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε

Σαν σήμερα, στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, εκδηλώνεται αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή με επικεφαλής το στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ. Ο Σοσιαλιστής Πρόεδρος, Σαλβαδόρ Αλιέντε, οχυρώνεται στο Προεδρικό Μέγαρο και πέφτει νεκρός με το όπλο στο χέρι. Στο πρώτο μήνυμά της, η χούντα ισχυρίζεται ότι η επέμβαση του στρατού έγινε «για να λυτρωθεί η πατρίδα από το μαρξιστικό ζυγό».

Το πραξικόπημα ήταν το επιστέγασμα μιας επιχείρησης, που σχεδίασαν, χρηματοδότησαν και καθοδήγησαν η κυβέρνηση των ΗΠΑ και μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες, για την ανατροπή του Αλιέντε και της κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», στην οποία συμμετείχαν κομμουνιστές, σοσιαλιστές, ριζοσπάστες, αριστεροί, χριστιανοδημοκράτες. Στην επιχείρηση αυτή πήραν μέρος οι βιομήχανοι, οι μεγάλοι γαιοκτήμονες και, φυσικά, τμήματα του στρατού.

Η περίοδος διακυβέρνησης από την κυβέρνηση Αλιέντε, αλλά και τα όσα ακολούθησαν αποτελούν πραγματικό μάθημα Ιστορίας, τόσο για τις κινήσεις, τη δράση των προοδευτικών και επαναστατικών δυνάμεων, την κινητικότητα των μαζών που κορυφώθηκε, αλλά και την ένταση της πάλης από την ολιγαρχία και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ωστόσο ανέδειξε και τις αυταπάτες περί «μεταβατικών κυβερνήσεων» και «ειρηνικού κοινοβουλευτικού περάσματος στο σοσιαλισμό», φορέας των οποίων ήταν το ΚΚ Χιλής και φυσικά ο Πρόεδρος Αλιέντε.

Η ανάγνωση της ζωής

1. Δωμάτια για «αθώους»: Οκτώ επιχειρηματίες, σε κατάσταση αμιγούς θλίψης, αποφάσισαν να σώσουν τα κανάλια τους, αφήνοντας για εβδομήντα ώρες τον έξω κόσμο. Μεγάλη δοκιμασία. Θύματα και οι οκτώ του κοινωνικού φθόνου, σοφά δέχτηκαν να μπουν σε ξεχωριστά δωμάτια. Θα χρειαζόμασταν θηριοδαμαστή για να τους συντονίσει.

 

2. Η επιστροφή από τις διακοπές δεν επεφύλαξε καμία έκπληξη. Πάλι δεν μπορούμε να σχηματίσουμε μια ιδέα για την τάξη που μας κυβερνά, πέραν του ότι είναι γνωστή για την απληστία της. Αιτία η ασυνάρτητη συμπεριφορά της. Εχει δίκιο ο Τζόναθαν Κόου όταν γράφει: «Ερχεται μια στιγμή που η απληστία και η παραφροσύνη γίνονται ένα και το αυτό και δεν μπορείς να τις ξεχωρίσεις. Και έρχεται κάποια άλλη στιγμή όπου η προθυμία να είσαι ανεκτικός απέναντι στην απληστία, να ζεις δίπλα της και να την ενισχύεις, γίνεται κι αυτή ένα είδος παραφροσύνης» Αριθμός 11, μετ. Αλκηστις Τριμπέρη, εκδόσεις «Πόλις».

 

3. Η νεότητα είναι το σήμα μας. Κι όμως την καταστρέφουν δεξιοί και «αριστεροί» με μέτρα που αλαζονικά παρουσιάζουν ως επιτεύγματα. Η νεότητα οφείλει να αναγνωρίσει τη δύναμή της και να παρέμβει σ' αυτήν τη σήψη.

 

4. Η ανάγκη πρέπει να γίνει το δυνατό μας χαρτί. Κάθε άλλη ανάγνωση της ανάγκης θα καταλήξει στο μαρασμό μας.