Η εγκύκλιος «απαγόρευσης» του τοπικού
δημοψηφίσματος που οργανώνουν οι 11 Δήμοι της Θεσσαλονίκης για το
ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τον κ. Μιχελάκη μία μέρα πριν
την διαδικασία είναι έκθετη πολιτικά και νομικά.
Πολιτικά, διότι μία μόλις μέρα πριν τις
αυτοδιοικητικές εκλογές που αναδεικνύουν τους εκπροσώπους των τοπικών
κοινωνιών, η κυβέρνηση επεμβαίνει σε μια δημοκρατική διαδικασία που
έχουν αποφασίσει εδώ και μήνες οι δημοκρατικά εκλεγμένοι Δήμαρχοι, με
την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών και πάμπολλων φορέων σε Ελλάδα
και Ευρώπη.
Νομικά γιατί η διαδικασία αυτή όχι μόνο
δεν παρεμποδίζει την διεξαγωγή των εκλογών αλλά θα ήταν και απόλυτα
νόμιμη και σύμφωνη προς το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αν η η κυβέρνηση δεν είχε
επιδείξει σκανδαλώδη, ύποπτη και αντιδημοκρατική «ολιγωρία» στην σύνταξη
και υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα ίσχυε επί τέλους
η ευρωπαϊκή νομοθεσία περί τοπικών δημοψηφισμάτων που προβλέπει ο
«Καλλικράτης».
Ακόμη δε πιο απαράδεκτος είναι ο
εκφοβισμός περί συλλήψεων όσων στήσουν κάλπες ή χρησιμοποιήσουν
εκλογικούς καταλόγους ακόμη και εκτός των εκλογικών κέντρων!!!
Όπως δήλωσε στην πρωτοβουλία μας ο
συνταγματολόγος κ. Κατρούγκαλος η απαγόρευση της χρήσης εκλογικών
καταλόγων είναι αντισυνταγματική. Σύμφωνα με τον καθηγητή του
Συνταγματικού Δικαίου, παραβιάζεται το άρθρο 102 του Συντάγματος που
αναγνωρίζει την αρμοδιότητα των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης επί των
τοπικών υποθέσεων μεταξύ των οποίων ανήκει η διενέργεια δημοψηφισμάτων
σύμφωνα με τον νόμο του «Καλλικράτη». Εκτός από αυτό η απαγόρευση αυτή
προσβάλλει την ελευθερία της έκφρασης όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο
14 του Συντάγματος αλλά και την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της
λαϊκής θέλησης που προστατεύεται στο άρθρο 52 του Συντάγματος.
Αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία του κ.
Μιχελάκη, της κυβέρνησης και των φίλων τους, που ανεβοκατεβάζουν
κυβερνήσεις στην Ευρώπη κεκλεισμένων των θυρών, να κατανοήσουν και να
σεβαστούν τη βούληση των Θεσσαλονικέων πολιτών, αλλά θα πρέπει να κάνουν
υπομονή.
Η κίνησή του εκθέτει τον ίδιον, την
κυβέρνησή του και αποκαλύπτει το αληθινά αισθήματα της πολιτικής τους
τάξης για τη πραγματική συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.
Η προστασία της δημοκρατίας και η έκφραση της βούλησης όλων των πολιτών
είναι αδιαπραγμάτευτο μας δικαίωμα και είναι υποχρέωση όλων μας αυτό να
διαφυλαχθεί από ερμηνείες και μεθοδεύσεις περαστικών κυβερνήσεων. Οι
εποχές των «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, για την οποία
κόπτεται ο κ. Μιχελάκης, επιβάλλεται και μάλιστα ενισχύεται ο θεσμός των
τοπικών, και σε ορισμένες περιπτώσεις εθνικών, δημοψηφισμάτων.
Σε εθνικό δημοψήφισμα για το νερό, που
προκάλεσαν οι πολίτες με τη συλλογή υπογραφών, στην Ιταλία στις 12
Ιουνίου και στις 13 Ιουνίου 2011, οι πολίτες καταψήφισαν την
ιδιωτικοποίηση σε ένα συντριπτικό ποσοστό 95.4%.
Το 2004, η πόλη και το ομόσπονδο κράτος του Αμβούργου αποφάσισε, ύστερα
από επιτυχές τοπικό δημοψήφισμα, την υιοθέτηση νόμου σύμφωνα με τον
οποίο η υπηρεσία του νερού έπρεπε να είναι σε δημόσια χέρια.
Οι δημότες του Βερολίνου απαίτησαν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, στο
οποίο η συντριπτική πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της δημοσιοποίησης της
σύμβασης παραχώρησης μειοψηφικού πακέτου μετοχών της εταιρίας ύδρευσης
του Βερολίνου, ύστερα από την οποία αποκαλύφθηκε ότι αυτή περιείχε
μυστική έγγραφη εγγύηση μεγάλου κέρδους και πρόσφατα η υπηρεσία
επαναδημοτικοποιήθηκε πλήρως με υψηλότατο όμως οικονομικό κόστος για
τους δημότες.
Και βεβαίως υπάρχουν και τα παραδείγματα
των κυβερνήσεων εκείνων που σέβονται ακόμη και τις δημοσκοπήσεις και το
κοινό αίσθημα και πράττουν ανάλογα.
Το 2004 η Ολλανδία ψήφισε ένα νόμο που εμποδίζει οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρεία από την παροχή υπηρεσιών πόσιμου νερού στο κοινό.
Ακόμη και στη Λιθουανία, πρόσφατα ο αρμόδιος Υπουργός ανακοίνωσε πως
ετοιμάζεται νομοθετική ρύθμιση με την οποία μόνο οι Δήμοι θα μπορούν να
παρέχουν ύδρευση.
Αλλά και για την δική μας περίπτωση, η
διεθνής πίεση ανάγκασε την Κομισιόν να εξαιρέσει τις υπηρεσίες ύδρευσης
από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχωρήσεων. Μάλιστα πρόσφατα ο Ολι
Ρεν, έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι η ιδιωτικοποίηση στην Ελλάδα είναι
απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και όχι των δανειστών της και ότι
δέχεται να εξαιρεθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης από τα συμφωνημένα. Αυτό
δημιουργεί ακριβώς εκείνο το πολιτικό κλίμα στο οποίο μια κυβέρνηση θα
μπορούσε όντως να εξαιρέσει τις υπηρεσίες ύδρευσης από το πακέτο
ιδιωτικοποιήσεων, αντί να δημιουργεί «κλίμα» ενάντια στην έκφραση των
πολιτών της Θεσσαλονίκης.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον « ατυχές» εν‘
όψει διαδικασιών όπως οι αυτοδιοικητικές και οι Ευρωπαϊκές εκλογές, η
κυβέρνηση να ασεβεί απέναντι στην ίδια την ανάγκη της έκφρασης των
πολιτών υπονομεύοντας έτσι την ουσία της δημοκρατίας.
Κατά τα άλλα, προσφέρουμε στον κ.
Μιχελάκη και στην κυβέρνηση, ένα ποτηράκι δημόσιο νερό από τις βρύσες
της ΕΥΑΘ και τους ευχόμαστε «καλή χώνεψη».
Ραντεβού στις κάλπες….
SAVEGREEKWATER Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα
