ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΣΕΡΙΦΟΥ Τόπος όπου έγραψαν ιστορία οι εργάτες

Ο «Ρ» βρέθηκε στη Σέριφο και με τη βοήθεια παλιών μεταλλωρύχων ζωντανεύει στιγμές, εφιαλτικές και ηρωικές μαζί, απ' τη ζωή των εργατών

• Στα μεταλλεία, τα οποία λειτούργησαν μέχρι το 1963, πραγματοποιήθηκε μια απ' τις ιστορικότερες απεργίες της ελληνικής εργατικής τάξης

 

Οψεις των μεταλλείων του Μεγάλου Λειβαδιού, όπου έγινε η ιστορική μάχη

Σέριφος, 21 Αυγούστου του 1916. Στην αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων του νησιού, η εργατική τάξη χάνει 4 απ' τους καλύτερους γιους της, που πέφτουν δολοφονημένοι από τους μηχανισμούς κράτους και εργοδοσίας. Τα γεγονότα δραματικά, αποτυπώνουν τα πρώιμα βήματα αντίστασης των εργατών, στην Ελλάδα, στην απάνθρωπη εκμετάλλευση της αστικής τάξης. Ηταν μια ανοιχτή ταξική σύγκρουση. Στα μεταλλεία, οι εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στοιχειώνουν τις στοές. Μαζί με τη θλίψη για τα θύματα στη Σέριφο, υπάρχει η περηφάνια για την ιστορική απεργία του 1916, αλλά και τους αγώνες που ακολούθησαν μέχρι και το 1963, όταν τερματίστηκε και η λειτουργία των μεταλλείων. Η απεργία και η βάρβαρη εκμετάλλευση στο νησί έχει περάσει από στόμα σε στόμα και οι περισσότεροι ντόπιοι γνωρίζουν από κάποιον δικό τους άνθρωπο τα γεγονότα.

ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

 Η απόρριψη από τον υπουργό Δικαιοσύνης Σ. Κοντονή της πρόσκλησης της Εσθονίας, προεδρεύουσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για συμμετοχή της Γενικής Γραμματείας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε συνέδριο με τίτλο «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» προκάλεσε πολλές αντιδράσεις σ’ ένα ανακαινισμένο πεδίο αντιπαράθεσης με την αξιωματική αντιπολίτευση, που φιλοδοξεί να ενισχύσει  ιδεολογικά ένα πλήθος διανοουμένων όλων των ειδών και κατηγοριών –πολλοί από τους οποίους έκαναν καριέρα πουλώντας αριστεροσύνη και ιδεολογία στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

 

 Επιλεκτική μνήμη και ξαναγράψιμο της ιστορίας από τους σημερινούς νικητές, είναι η γιγαντιαία ιδεολογική επίθεση της κυρίαρχης τάξης, που αν στη χώρα μας γίνεται ακόμα  με δειλά βήματα, κι είναι κι αυτός κι ένας λόγος της άρνησης της κυβέρνησης (πέρα βέβαια  από την προσπάθειά της να πείσει για το αριστερό φιλολαϊκό προφίλ της ασκώντας την ίδια  αντιλαϊκή πολιτική) αυτό οφείλεται  στη ματωμένη δεκαετία του ’40 με την ηττημένη επανάσταση και το μετέπειτα καταστροφικό για το λαό μετεμφυλιακό κράτος και την ύπαρξη του ΚΚΕ. 

ΚΚ Βενεζουέλας: Εκτιμήσεις της 4ης Ολομέλειας της ΚΕ για τις εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση και τα καθήκοντα του κόμματος

Κατιούσα
 

Καράκας, 8 Αυγούστου. 2017, Tribuna Popular – Το Πολιτικό Γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PCV), έδωσε στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Αυγούστου, για τα αποτελέσματα των εκλογών για την σύσταση της Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης (ANC), καθώς και τις προοπτικές και προειδοποιήσεις που πρέπει να εκτιμήσει ο εργαζόμενος λαός, οι λαϊκές και επαναστατικές οργανώσεις, με αφορμή αυτόν τον σημαντικό σταθμό.

Για την εθνική ηγεσία του PCV, η εκλογική διαδικασία, η εγκαθίδρυση και η έναρξη λειτουργίας της Συντακτικής Συνέλευσης,αποτελούν μια “νίκη του λαού μας ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική που υλοποίησε τη γραμμή της αντιδραστικής βίας προσπαθώντας να εμποδίσει τις εκλογές της 30η Ιουλίου “, δήλωσε ο Όσκαρ Φιγκέρα,Γενικός Γραμματέας του PCV.

Δεν τους ξελασπώνει...

Ο χυδαίος αντικομμουνισμός της ΝΔ και άλλων αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, με αφορμή τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, όπως και η αυτονόητη απόφαση της κυβέρνησης να μη συμμετάσχει σε αυτές, σε καμιά περίπτωση δεν απαλλάσσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τις ευθύνες και τη συμβολή του στη γενικότερη προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας, στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, στην αναπαραγωγή της «θεωρίας των δύο άκρων», που εδράζεται στην ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό.

Και, βέβαια, δεν παραγράφουν τη συμβολή του στον εξωραϊσμό τέτοιων επικίνδυνων και ανιστόρητων θεωριών, μέσα από την αποθέωση της ΕΕ, που έχει για επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό. Ειδικά σ' αυτό το τελευταίο, οι ευθύνες της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλες.
Χαρακτηριστικό της κυβερνητικής υποκρισίας είναι και το γεγονός ότι εκπρόσωπος της κυβέρνησης είχε παραβρεθεί στις αντίστοιχες περσινές αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις στην Μπρατισλάβα, όπως είχε καταγγείλει το ΚΚΕ.

Το γεγονός, εξάλλου, ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένα από τα Μέσα που στηρίζουν την κυβέρνηση έχουν κάνει σημαία τους τα «εγκλήματα του σταλινισμού», τον οποίο διαχωρίζουν τάχα από τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, είναι ο «φερετζές» με τον οποίο πλασάρεται στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο η πολεμική στο σοσιαλισμό, η συκοφάντηση των κατακτήσεων και των επιτευγμάτων που είχε η εργατική τάξη και ο λαός στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, παρά τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις στρεβλώσεις στην ανάπτυξη των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, που σε μια πορεία οδήγησαν στην παλινόρθωση του καπιταλισμού.

Στόχος είναι να συγκαλυφθούν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα που έζησαν και ζουν οι λαοί σε όλο τον κόσμο, να αποκρυφτεί η ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στο σάπιο καπιταλισμό. Κυρίως, όμως, θέλουν να συκοφαντήσουν και να βάλουν εμπόδια στους σύγχρονους ταξικούς αγώνες, στην αμφισβήτηση της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου, στην οργάνωση της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του.

Διεκδικώντας άλλοθι αριστεροσύνης για την αντιλαϊκή του πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε λάβρος να αποκηρύξει ως ανιστόρητη τη «θεωρία των δύο άκρων». Δεν πέρασε, όμως, πολύς καιρός απ' όταν η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης φιλοξενούσε αρθρογραφία για τις «ακραίες ιδεολογίες», ανακαλύπτοντας σημεία ταύτισης του κομμουνισμού με το ναζισμό.

Έγραφε, μεταξύ άλλων, η «Αυγή» στα μέσα Ιούλη: «Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους. Οι ιδεολογίες τους στην πραγματικότητα είναι "κοσμικές" θρησκείες. Οι παλιές θρησκείες είχαν στο κέντρο τους τον Θεό, οι νέες θρησκείες του φασισμού και του σταλινικού κομμουνισμού είχαν στο κέντρο τους το κράτος (...)

Η άκρα αριστερά υποκαθιστά τον Θεό στην ιδεολογία της με το κράτος που θα εφαρμόσει την κοινωνική (ταξική) δικαιοσύνη (...) Αυτή η παιδαριώδης ταξική δικαιοσύνη ναυάγησε στα ρηχά (...) Έτσι οδήγησαν τη Σοβιετική Ένωση στη διάλυση, ενώ πρόσθεσαν στα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού και του ιμπεριαλισμού και τα εκατομμύρια θύματα του σταλινισμού».

Από την πλευρά της, με αφορμή και τη συζήτηση που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης να μη συμμετέχει επίσημα στις αντικομμουνιστικές παράτες της εσθονικής προεδρίας, η ΝΔ αποδίδει στον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά που δεν έχει, αναζητώντας σημεία διαφοροποίησης, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει τη δική της πολιτική και της στερεί τα εύσημα από τους εργοδοτικούς φορείς και τους ιμπεριαλιστές «συμμάχους», ΗΠΑ και ΕΕ.

Χαράσσουν μεταξύ τους κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, ενώ ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο και διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί καλύτερα να τσακίσει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για να εξασφαλίσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Υπηρετούν την ΕΕ, που έχει στο DNA της τον αντικομμουνισμό. Αυτό είναι το κριτήριο με το οποίο χρειάζεται να σταθεί απέναντί τους ο λαός, βλέποντας πίσω από τη σκόνη και τα πλαστά δίπολα.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης Τρίτη 22  Αυγούστου 2017.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΖΑΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ Ρ/Σ ΤΗΣ ΕΡΤ 3

Η παραχάραξη της ιστορίας είναι η επίσημη ιδεολογία της ΕΕ που υπηρετεί η κυβέρνηση (AUDIO)

902gr