Οπως και να το κάνεις, και μόνο η εμφάνιση του διοικητή της ΤτΕ και όλων των διοικητών των λεγόμενων συστημικών τραπεζών από κοινού, για να διαβεβαιώσουν με αρθρογραφία τους ότι «δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας» για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, κάθε άλλο παρά «καθησυχάζει» πως «κανένας λόγος ανησυχίας δεν συντρέχει».
Το πιο βασικό όμως είναι πως όλα τα επιχειρήματα που επικαλούνται σύσσωμα τα αστικά επιτελεία δείχνουν ακριβώς ότι κανένας εφησυχασμός δεν χωράει για τον λαό, για το ενδεχόμενο τις όποιες «αναταράξεις» στην καπιταλιστική οικονομία να τις φορτώσουν ξανά στον ίδιο.
Τι λένε; Οτι «η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών είναι διασφαλισμένη». Ομως το πρόβλημα στο οποίο «σκοντάφτει» συνεχώς το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι η «ανεπάρκεια» κεφαλαίων αλλά το ακριβώς αντίθετο, η υπερσυσσώρευσή τους και ότι δεν βρίσκουν κερδοφόρες διεξόδους.
Αυτό είναι στον «πυρήνα» του το πρόβλημα, που εκδηλώνεται ξανά και ξανά και συμπτώματά του - με τις όποιες «ιδιομορφίες» τις οποίες επικαλούνται - είναι και οι καταρρεύσεις των τραπεζών της Σίλικον Βάλεϊ (που αποτυπώνει ακριβώς προβλήματα υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου στον τόσο διαφημισμένο τομέα των νέων τεχνολογιών), στην Credit Suisse κ.ο.κ.