Κυβέρνηση, ΕΕ και Προσφυγικό

Στην επιφάνεια έρχεται εκ νέου και μάλιστα ιδιαίτερα οξυμένο το Προσφυγικό. Αφορμή είναι η συζήτηση για την αποκατάσταση της αντιδραστικής Συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ» για την Ελλάδα, που στην ουσία εγκλωβίζει στη χώρα πρώτης υποδοχής τους ξεριζωμένους των πολέμων, κάτι το οποίο ζητούν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Η ίδια η ΕΕ, λοιπόν, ζητά να μετατραπεί η χώρα σε σημείο υποδοχής και εγκλωβισμού δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σε πολλές περιπτώσεις κάτω από άθλιες συνθήκες. 

 

Πολλά μπορεί να σχολιάσει κάποιος σχετικά με αυτό το ζήτημα, όμως έχει μια σημασία να θυμηθούμε τις κορόνες και τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης τον περασμένο Μάρτη, με αφορμή τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. 

 

 Τότε που ο ίδιος ο πρωθυπουργός διατυμπάνιζε ότι τα προβλήματα θα λυθούν μέσω της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σκορπώντας αυταπάτες στο λαό για το ρόλο αυτού του ιμπεριαλιστικού μηχανισμού...

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ • 

Τα ακραία φυσικά φαινόμενα και οι ζωές των ανθρώπων

Χάθηκαν ζωές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. 4 νεκροί και υπάρχουν αγνοούμενοι. Μόνο από τα ακραία φυσικά φαινόμενα; Όχι.

Δεν είναι δυνατόν να μη δει κανείς την αλήθεια που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του.  Δεν είναι δυνατόν στον 21^ο αιώνα να δεχθούμε το «όπου φτωχός και η μοίρα του».

Για τις ζωές που χάνονται και τις καταστροφές δεν ευθύνεται το «κακό νερό». 

Δεν πρόκειται να κάνουμε εύκολη κριτική. Υπάρχουν καιρικά φαινόμενα που, ορισμένες φορές, είναι ανίκητα. Θα έπρεπε, όμως, να θεωρούνται αυτονόητα τα πιο σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα και μέτρα, σε όλες τις περιοχές της χώρας.

Φτηνότεροι και πιο ευέλικτοι

Τα στοιχεία του ΙΚΑ, που επεξεργάστηκε και παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης», είναι αποκαλυπτικά για τη μείωση του μέσου μισθού και την ταυτόχρονη αύξηση της μερικής απασχόλησης, ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία (Γενάρης 2012 - 2016).

Το 2012 δεν επιλέχτηκε τυχαία ως αφετηρία για τη μελέτη των στοιχειών του ΙΚΑ. Είναι η χρονιά που η κυβέρνηση Παπαδήμου νομοθέτησε με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012 την αναστολή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που ίσχυε έως τότε και καθιέρωσε μισθό 586 και 511 ευρώ μεικτά για τους πάνω και κάτω από 25 χρόνων, αντίστοιχα.

Η ρύθμιση αυτή, σε συνδυασμό με τους αντεργατικούς νόμους που προηγήθηκαν και ακολούθησαν, έδωσε ώθηση στη μείωση του μέσου μισθού, με δεδομένο ότι η πλειοψηφία των επιχειρήσεων είτε άλλαξαν το προσωπικό τους με νέους και φτηνότερους εργαζόμενους είτε με επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις μείωσαν τους μισθούς στα όρια του κατώτερου. Αυτονόητα, βέβαια, όσες νέες προσλήψεις έγιναν σε αυτό το διάστημα, προέβλεπαν κατά κανόνα αμοιβή με τον κατώτερο μισθό.