Κυριακή 3 Απριλίου 2022

Αλλά και η πολιτική «συνεχίζεται» στη διάρκεια του πολέμου!

 

Απέναντι στις εξελίξεις που «τρέχουν», η απάντηση πρέπει να είναι μία: Οργάνωση, αγώνας, διεκδίκηση ενάντια στην εμπλοκή, για να μην πληρώσει ο λαός τον πόλεμο. Σύγκρουση με τις επιλογές της αστικής τάξης, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της
Απέναντι στις εξελίξεις που «τρέχουν», η απάντηση πρέπει να είναι μία: Οργάνωση, αγώνας, διεκδίκηση ενάντια στην εμπλοκή, για να μην πληρώσει ο λαός τον πόλεμο. Σύγκρουση με τις επιλογές της αστικής τάξης, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της
Τις τελευταίες μέρες δίνουν και παίρνουν τα σενάρια γύρω από τις δυνατότητες «διπλωματικής επίλυσης» του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, σε σχέση με την πορεία των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στη ρωσική και την ουκρανική πλευρά, πόσο κοντά ή πόσο μακριά είναι σε συμφωνία. Αλλά και σε σχέση με τις συζητήσεις ανάμεσα σε Ρωσία και κρατών της ΕΕ για το Ενεργειακό. Γενικά, υπάρχει ένα πλήθος ειδήσεων και αναλύσεων που εκτείνεται από τις «μπλόφες» των Ρώσων, που κατά τ' άλλα συνεχίζουν τη στρατιωτική εισβολή, μέχρι τις «αισιόδοξες» φωνές που βλέπουν «παράθυρα», ευκαιρίες για σταμάτημα του πολέμου και «ειρηνική διευθέτηση» του ζητήματος.

Ολο αυτό αντικειμενικά τροφοδοτεί έναν προβληματισμό: Μήπως είναι υπερβολικές οι εκτιμήσεις ότι έχουμε μπει σε μια νέα φάση των διεθνών εξελίξεων, όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι το σπάσιμο των συμβιβασμών και των συμφωνιών και η ανοιχτή αντιπαράθεση για το ποιος θα κάνει κουμάντο στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα; Μήπως τελικά «δεν του βγήκε» του Πούτιν και υποχρεώνεται να τα μαζέψει; Μήπως «πολύ κακό για το τίποτα»; Μήπως οι πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές πιέσεις που ασκήθηκαν, τελικά λειτούργησαν και δίνεται η δυνατότητα στη «διπλωματία» να δράσει; Μήπως βιάστηκαν όσοι σήκωσαν πολεμικές παντιέρες ενώ απ' ό,τι φαίνεται «δικαιώνονται» οι ψύχραιμες φωνές τις διπλωματίας;

Προστάτης του λαού και των δικαιωμάτων του ο Ζελένσκι;

 

Ο Ζελένσκι μόλις έχει απονείμει στον διοικητή του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» τον τίτλο του «Εθνικού Ηρωα»
Ο Ζελένσκι μόλις έχει απονείμει στον διοικητή του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» τον τίτλο του «Εθνικού Ηρωα»
Τις τελευταίες μέρες σηκώθηκε κουρνιαχτός στα αστικά ΜΜΕ και κόμματα ότι προσβλήθηκαν οι «δυτικές μας αξίες» από την απόφαση να μην παραστούν οι βουλευτές του ΚΚΕ κατά την επερχόμενη ομιλία του Ζελένσκι προς την ελληνική Βουλή. Εγινε λόγος για «ελληνικά παράδοξα», «...ενός εχθρικού προς τη δημοκρατία κόμματος που παριστάνει το προοδευτικό και έχει κατά κόρον στηρίξει αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα», «...Από μια άποψη αυτή είναι και η στάση που αρμόζει στο Κόμμα: Να καταγραφεί στους απόντες».

Η ομιλία του Ζελένσκι χαρακτηρίστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Οικονόμου ως «θεσμική ενέργεια συμπαράστασης προς την Ουκρανία και τον ηρωικό λαό της», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να την χαιρετίσει, με τον Γ. Κατρούγκαλο να μιλάει για «θετική κίνηση αλληλεγγύης».

Σε τι πραγματικά όμως είναι όλοι τους αλληλέγγυοι, ποιους δεν δέχεται να χειροκροτήσει το ΚΚΕ;Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν «ξεχάσει» να πουν στον λαό ότι:

Ο Ζελένσκι είναι επικεφαλής μιας αστικής κυβέρνησης που έχει αναλάβει - σε συνέχεια των προηγούμενων - ειδικό ρόλο στην εμπλοκή του ουκρανικού λαού σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς, με τα τραγικά αποτελέσματα που παρακολουθούμε. Που πριν από τον πόλεμο ακόμη έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων για τα συμφέροντα της ουκρανικής αστικής τάξης.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:Για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις θέσεις του ΚΚΕ

 

Σάβ, Απρ 2, 2022
 
Thumb_Politiki_QnA 
 
 
Στα video του TikTok εναλλάσσονται πλέον, πιθανά, οι στιγμές από τη ζωή διαφόρων «influencers» με πλάνα εκτόξευσης αντιαεροπορικών πυραύλων «Javelin», στον φαληρικό όρμο οι βάρκες που μαθαίνει κάποιος ιστιοπλοΐα είχαν για ντεκόρ το γαλλικό αεροπλανοφόρο. Καθημερινά, υπάρχει ένας κατακλυσμός από αναλύσεις για το πόσα είναι τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα, τραγουδιστές που έχουν εκπροσωπήσει τη χώρα τους στη Eurovision συμμετέχουν σε πρωτοβουλίες για να συγκεντρωθούν χρήματα που θα βοηθήσουν την αστική κυβέρνηση του Κιέβου να αγοράσει νέα οπλικά συστήματα. Στη Ρωσία, το αστικό καθεστώς, με «μπροστάρη» τον Πούτιν, που όπως ενημερωθήκαμε φορούσε μπουφάν αξίας 12.000 ευρώ, διοργάνωσε φιέστα για να παρουσιαστούν οι «εθνικοί στόχοι» της στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία. Τέλος, στην χώρα μας, με φόντο τα κανόνια του θωρηκτού «Αβέρωφ», υπογράφηκε η συμφωνία για την αγορά επιπλέον Rafale και φρεγατών από την Γαλλία, που θα «προστατεύουν την πατρίδα», θυμίζοντας κάτι από σκηνή του «Don’t look up».

Αν αναφέρουμε τα παραπάνω, με έναν ενδεχομένως φλύαρο και γλαφυρό τρόπο, είναι γιατί αποτελούν και αυτά με τη σειρά τους μέρος μιας πολύ καλά «σκηνοθετημένης» προσπάθειας να στρατευτεί ο λαός στους ματωμένους στόχους της κάθε αστικής τάξης, να συνηθίζει την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την γενίκευση των πολεμικών συγκρούσεων, περνώντας «μηνύματα» με κάθε πρόσφορο τρόπο.  Να «μαθαίνει» δηλαδή, πως διανύουμε μια εποχή που θα απαιτηθούν επιπλέον θυσίες για να εκπληρωθούν «οι αξίες και τα οράματα» του κάθε ιμπεριαλιστή.

Αρχές και αξίες της Δύσης

 


Για να μην μας μένει τίποτε  άλλο από το να  συμφωνήσουμε, και να το δηλώνουμε συνεχώς, πως ο Ζελένσκι είναι ο ήρωας, ο καλός είναι το ΝΑΤΟ, ο τύραννος είναι ο Πούτιν. Και δεν υπάρχει ανάγκη να καταλάβουμε για να συμφωνήσουμε, αφού δεν έχουμε παρά να κάνουμε ό,τι και οι άλλοι.  Όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί  που όλοι τους είναι σύμφωνοι τα δικαιολογητικά περισσεύουν…

Ο πραγματικός μας κόσμος μοιάζει να εξελίσσεται σ’ έναν δυστοπικό εφιάλτη, ενώ συνεχίζουμε, μια μεγάλη πλειοψηφία, να συμπεριφερόμαστε σαν όλα να ακολουθούν μια αυτονόητη πορεία, στα πλαίσια εκείνης της κανονικότητας που η κυρίαρχη εξουσία υπερασπίζεται. Ακόμα και ο πόλεμος που άναψε και πάλι στην Ευρώπη αντιμετωπίζεται σαν μια εξαίρεση που η Δύση μπορεί να ελέγξει. Και καθώς πιστεύουμε πως οι μεγάλες συμφορές συμβαίνουν σε μια μόνο φρικτή στιγμή, ότι δεν δημιουργούνται με δράσεις και αντιδράσεις σε μια σειρά από στιγμές τρόμου, αφήσαμε εδώ και  μια δεκάδα χρόνια  να κλιμακωθούν εκείνες οι ενέργειες που έκαναν τη  φτώχεια και τον πόλεμο να είναι υπαρκτή απειλή για τη ζωή μας. 

Δεν ξεριζώνεται

 

Την περαιτέρω αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης σε «κομβικό λιμάνι» για τα ΝΑΤΟικά σχέδια στην Ανατ. Ευρώπη και στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία συζητάνε τώρα ΗΠΑ και Ελλάδα, στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, η κυβέρνηση μελετάει την επέκταση του στρατιωτικού αγωγού καυσίμων από τη Χρυσούπολη της Καβάλας προς την Αλεξανδρούπολη, προκειμένου ταχύτερα και αποτελεσματικότερα να εξυπηρετεί τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους. Ο αγωγός αυτός είναι ούτως ή άλλως ΝΑΤΟικών προδιαγραφών και διασχίζει κάθετα την ηπειρωτική Ελλάδα, από την Ελευσίνα μέχρι τη Χρυσούπολη, όπου βρίσκεται ο σημερινός τερματικός για τον ανεφοδιασμό του Στρατού και της Αεροπορίας. Τώρα στο τραπέζι πέφτει η επέκτασή του μέχρι τη «Σούδα του Βορρά», επιβεβαιώνοντας τη σημασία που αποκτά η Αλεξανδρούπολη στα ευρωατλαντικά πολεμικά σχέδια, αλλά και τους κινδύνους που παραμονεύουν για τον λαό της περιοχής. Παρεμπιπτόντως, γράφουν και κάτι άλλο τα ίδια δημοσιεύματα. Οτι πριν την Αλεξανδρούπολη, υποψήφιο για να παίξει τον ίδιο ρόλο ήταν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η σκέψη όμως απορρίφθηκε, σύμφωνα με ΝΑΤΟικό αξιωματούχο, με το εξής σκεπτικό: «Τι θα γινόταν αν είχαμε συνεχώς διαμαρτυρίες κατά του ΝΑΤΟ από οργανώσεις;». Ο,τι κι αν κάνουν κυβέρνηση και αστικά κόμματα μαζί με τους συμμάχους τους, την απέχθεια ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού για το ΝΑΤΟ και την εγκληματική του πολιτική δεν πρόκειται να την ξεριζώσουν. Και όπως φαίνεται, δεν έχει πάψει ποτέ να τους απασχολεί και να τους προκαλεί ανησυχία στα βρώμικα σχέδιά τους...