Αυτές τις μέρες η Eurostat δημοσιοποίησε επίσημα στοιχεία για την παιδική φτώχεια στα κράτη - μέλη της ΕΕ για το 2023.
Και μόνο στο άκουσμα ότι στον 21ο αιώνα, εποχή πρωτόγνωρων τεχνολογικών
- επιστημονικών επιτευγμάτων και της τεχνητής νοημοσύνης, το 1/4 των
παιδιών στα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Ευρωζώνης (Γαλλία,
Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.) βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή
κοινωνικού αποκλεισμού, υπάρχει άραγε κάποιος έντιμος άνθρωπος που να μη
«σφίγγει τα δόντια του» και να μην εξοργίζεται;
Τα στοιχεία όμως
είναι κόλαφος και για την Ελλάδα: 3 στα 10 παιδιά σε κίνδυνο φτώχειας ή
κοινωνικού αποκλεισμού! Και μόνο αυτό το στοιχείο αρκεί για να κάνει
σκόνη όλα τα προπαγανδιστικά αφηγήματα τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ, όσο
και των κομμάτων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας. Γιατί η «επίτευξη»
αυτού του τραγικού ποσοστού σημειώνεται σε συνθήκες καπιταλιστικής
ανάπτυξης στην Ελλάδα και με τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την
«επενδυτική βαθμίδα», και μάλιστα με σχετικά πιο υψηλούς ρυθμούς
ανάπτυξης σε σχέση με τον μ.ο. της ΕΕ. Στην πραγματικότητα τα στοιχεία
αυτά φανερώνουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, η εκτίναξη των
καπιταλιστικών κερδών, είναι «νύχι - κρέας» με την αυξανόμενη φτώχεια
για τον λαό (είτε σχετική είτε σε απόλυτους αριθμούς).
***
Τα στοιχεία επίσης κάνουν «θρύψαλα» το αφήγημα για την «ευρωπαϊκή κανονικότητα»,
που για τη ΝΔ πρέπει να αποτελεί πρότυπο, ή από την οποία σύμφωνα με
τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δήθεν «αποκλίνει» η Ελλάδα του Μητσοτάκη.
Τι δείχνουν όμως τα στοιχεία;