Φλεβάρης 1958: Πώς το αστικό κράτος αντιμετώπιζε τον αγώνα κατά των βάσεων (Ιστορικό ντοκουμέντο)

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας // Στο Ατέχνως

Η υπόθεση των αμερικανικών βάσεων στη χώρα μας έχει μεγάλη ιστορία που συνδέεται τόσο με τις επιδιώξεις της κυρίαρχης τάξης στη χώρα μας- σε αρμονία με τις ευρύτερες επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού στην περιοχή- όσο και με την ανάπτυξη πολύμορφων και σκληρών αγώνων από μέρους του λαϊκού κινήματος για την απομάκρυνση τους.

Ένα σύντομο ιστορικό

Μετά το δόγμα Τρούμαν (12/3/1947) το Σχέδιο Μάρσαλ (5 Ιουνίου 1947), όπως επίσης η ίδρυση του ΝΑΤΟ (4 Απριλίου 1949) και την ένταξη της Ελλάδας σ’ αυτήν την ιμπεριαλιστική δυτική στρατιωτικο-πολιτική συμμαχία (18 Φεβρουαρίου 1952) έχουμε στις 12 Οκτώβρη του 1953 την εγκατάσταση βάσεων στη χώρα μας. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών έκαναν ταυτόχρονα, σε Αθήνα και Ουάσιγκτον, την παρακάτω ανακοίνωση:«Εις εκπλήρωσιν των εκ του άρθρου 3 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού απορρεουσών υποχρεώσεών των, η κυβέρνησις του Βασιλείου της Ελλάδος με την έγκρισιν της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως και η κυβέρνησις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής υπέγραψαν σήμερον μίαν Διμερήν Συμφωνίαν, παρέχουσα εις τας Ηνωμένας Πολιτείας το δικαίωμα όπως βελτιώσωσιν και χρησιμοποιήσωσιν από κοινού μετά της ελληνικής κυβερνήσεως ορισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς εγκαταστάσεις εν Ελλάδι. Η συμφωνία έχει ως προορισμόν, διευκολυνομένης της ολοκληρώσεως της αμύνης της Ελλάδος, της αναπτυχθείσης κατά τα τελευταία πέντε έτη με την αμερικανικήν βοήθειαν, εντός του αμυντικού συστήματος του ΝΑΤΟ, να ενισχύση την ασφάλειαν της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού και να διαφυλάξη την διεθνήν ειρήνην και ασφάλειαν. Η κοινή προσπάθεια των δύο χωρών όπως βελτιωθή και ενισχυθή η συλλογική ικανότης προς αντίστασιν εναντίον ενόπλου επιθέσεως αντικατοπτρίζει το επικρατούν πνεύμα συνεργασίας και τους δεσμούς φιλίας ήτις υφίσταται μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών».