ΕΛΛΗΝΙΚΟ: Κι όμως… δεν φυτρώνουν! – της Δήμητρας Μυρίλλα

 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:  Από έγγραφο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αθήνας, Πειραιώς και Νήσων, με ημερομηνία 28/7/2017 προς τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς,  το οποίο αποκαλύπτει ο «Ημεροδρόμος» και με το οποίο η Εφορεία διατυπώνει τις απόψεις της για το ΣΟΑ και τη ΣΜΠΕ, προκύπτει ότι σε όλες τις ζώνες πολεοδόμησης ενδέχεται η εύρεση αρχαίων. 

 

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

Το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης (ΣΟΑ) και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών  Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ελληνικό περιμένουν να συζητηθούν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, ύστερα από  αδικαιολόγητες διακοπές και αναβολές (κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες) συνεδριάσεων. Την ίδια στιγμή διαρρέουν φήμες για επικείμενη συζήτηση του θέματος την ερχόμενη Τετάρτη, αλλά όχι και για συζήτηση της κήρυξης του αρχαιολογικού χώρου, την οποία έχει ζητήσει η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων.  Παράλληλα,  μερίδα του αστικού τύπου υπερασπίζεται με πάθος τον «επενδυτή», αμφισβητεί την ύπαρξη αρχαίων στο Ελληνικό, τόσων και τέτοιων που να δικαιολογούν μια αρχαιολογική κήρυξη, ενώ οι αρχαιολόγοι παρουσιάζονται σαν ιδεοληπτικοί τύποι, οι οποίοι είναι πολύ πιθανό να φυτεύουν νύχτα τα αρχαία για να τα βρουν την επομένη μέρα, διότι δεν θέλουν το καλό του τόπου, το οποίο τυγχάνει να είναι και το καλό του επενδυτή.

Το Καταλανικό δημοψήφισμα και δύο σκέψεις πάνω στην αστική «δημοκρατία» και «ελευθερία»

Ραφαήλ Μπελενιώτης
 

Είναι γνωστό πως η ιστορία καμία φορά κινείται με βραδείς ρυθμούς και ωσότου να συμβούν κάποιες αλλαγές, ή ριζικές ανατροπές σε μια κοινωνία, παίρνει πολύ καιρό. Είναι, επίσης, γνωστό όμως πως η ιστορία δεν κινείται με σταθερή ταχύτητα. Αλλά κάθε φορά, με όποια ταχύτητα και αν το πράττει, μας δίνει διάφορα συμπεράσματα και μας βάζει σε σκέψεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι το δημοψήφισμα που αυτήν την στιγμή, που γράφονται αυτές οι γραμμές, επιχειρείται να διεξαχθεί στην Καταλονία. Εν μέσω τανκς και εθνοφρουρών, φυλακίσεων και διώξεων, θα αποφασιστεί αν επιθυμεί ο Καταλανικός λαός ή όχι την εθνική του ανεξαρτησία και την απόσχιση από την Μαδρίτη.

Και αυτό σίγουρα θα μας δώσει πολλά διδάγματα για τις μετέπειτα εξελίξεις στην Ευρώπη και παγκοσμίως, αλλά και για τις τωρινές μας συνθήκες –και «θα μας δώσει» γιατί αυτή τη στιγμή οι εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίους ρυθμούς και είναι νωρίς για βιαστικά συμπεράσματα. Ειδικά αν σκεφτούμε πως τελευταία οι άρχουσες τάξεις διαφόρων χωρών τρώνε σφαλιάρες από τα αποτελέσματα των κρίσιμων δημοψηφισμάτων και τις αποφάσεις των λαών.

Ανησυχούν

Οσο περνάνε οι μέρες, τόσο περισσότερο ξεχωρίζει το θέμα των τραπεζών ως ένα από αυτά που «βαραίνουν» στην τρίτη «αξιολόγηση». Με διάφορους τρόπους και αφορμές, κυβερνητικοί παράγοντες και αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΔΝΤ υπενθυμίζουν τη μεγάλη σημασία που έχει να «εξυγιανθεί» το τραπεζικό σύστημα από τα «κόκκινα» δάνεια, είτε μιλάμε για τα επιχειρηματικά, είτε για τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά. Πάνω εκεί «οικοδομούνται» τα διάφορα σενάρια για τους πλειστηριασμούς, που θα αυξηθούν τους επόμενους μήνες, στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο το κεραμίδι της λαϊκής οικογένειας που αδυνατεί να αποπληρώσει το δάνειο. Στο ίδιο έδαφος, όμως, αναπτύσσονται και σενάρια για πιθανή νέα ανακεφαλαιοποίηση, ακόμα και «κούρεμα» καταθέσεων. Γιατί όλα αυτά; Τα επιτελεία δεν κρύβουν λόγια: Η μεγάλη τους ανησυχία είναι αν θα καταφέρει το τραπεζικό σύστημα, με τόσο μεγάλο «άνοιγμα» σε παλιά δάνεια, να χρηματοδοτήσει την καπιταλιστική ανάκαμψη. Αν δηλαδή ο «αιμοδότης» της καπιταλιστικής ανάπτυξης θα μπορέσει να παίξει με επάρκεια το ρόλο του, ή θα μπλοκάρει από τις αρρυθμίες που προκαλούν στη ρευστότητα τα τεράστια χρέη από παλιότερα δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Σε κάθε περίπτωση, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, αυτός που θα κληθεί ξανά να πληρώσει τη «νύφη» είναι ο λαός. Μια ματιά μόνο στα σχέδια που διαρρέονται για τους πλειστηριασμούς το επόμενο εξάμηνο - εννιάμηνο είναι ενδεικτική, και απαιτεί να τεθούν σε επιφυλακή και εγρήγορση τα συνδικάτα και οι άλλοι φορείς του κινήματος.