Θέλω και μπορώ να γίνω γιατρός αλλά τελικά πρέπει να
μου αρέσει να βιδώνω βίδες. Το λέει και η διαφήμιση!
Από το Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Αυτό δεν είναι πολιτική ζωή, δεν είναι πολιτική σκηνή, δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση. Είναι το ξεβράκωμα ενός πολιτικού συστήματος που όχι μόνο δεν φορούσε ποτέ του ρούχα αλλά δεν μπήκε στον κόπο να φορέσει και ποτέ του βρακί. Και να πεις ότι κυκλοφορούσαν ξεβράκωτοι, από άποψη, να τους σεβαστείς. Ετούτοι εδώ κυκλοφορούν υποστηρίζοντας πως φοράνε τα καλά τους κοστούμια και τις ολομέταξες γραβάτες αλλά στην πραγματικότητα περιφέρονται ολοτσίτσιδοι προσπαθώντας να μας πείσουν για το αντίθετο.
Από πού να ξεκινήσει κανείς;
Από τον πρωθυπουργό που πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα όταν το δημόσιο χρωστάει στους πολίτες 6,5 δις ευρώ και για να προκύψει το πλεόνασμα αυτό, το οποίο είναι και υπό αμφισβήτηση, ξεχαρβαλώθηκε η υγεία, απολύθηκε κόσμος και η φορολόγηση έφτασε στο κόκκινο;
Από το πολιτικό κατεστημένο που κυβερνάει για 40 χρόνια;
Το καινούργιο ασφαλώς θα το μάθατε! Στους υπαλλήλους, λέει, της Βουλής, θα χορηγείται εφάπαξ 63 μισθών, που μεταφράζεται σε ένα ποσό που κυμαίνεται από 83.000 ευρώ μέχρι 152.000 ευρώ, τη στιγμή που για τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους υπάρχει η «οροφή» των 40.000 ευρώ στα εφάπαξ που θα πάρουν.
Βέβαια, όταν μιλάμε για υπαλλήλους της Βουλής μιλάμε για τα παιδιά, τους συγγενείς και τους κολλητούς όλων αυτών που πέρασαν, ως Βολευτές από τη Βουλή και τη μετέτρεψαν από «Ναό της Δημοκρατίας» σε «Ναό της Συγγενοκρατίας».
Από τον υπουργό παιδείας που σκορπάει εκατομμύρια για αξιολογητές και προγράμματα όπως το COMENIUS, το ERASMUS, το LEONARDODAVINCI τη στιγμή που η δημόσια εκπαίδευση διαλύεται; Πόσοι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να προσληφθούν με τα χρήματα αυτά και πόσοι θα γλύτωναν τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις;
Πόσο στοίχισε η διαφημιστική καμπάνια για το «πρόγραμμα δια βίου μάθησης», σύμφωνα με το οποίο θα μπορεί, δήθεν, ο καθένας να σπουδάζει και να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει;
Αλήθεια κύριε Αρβανιτόπουλε, πιστεύετε ότι το παιδί των ανέργων θα μπορεί να σπουδάσει και να κάνει το επάγγελμα που του αρέσει;
Είναι σε θέση να καταβάλλει τη μέγιστη προσπάθεια, όπως εσείς ο ίδιος αναφέρατε, που απαιτεί το «Νέο Λύκειο»;
Γιατί, κύριε Αρβανιτόπουλε δεν κάνετε το σχολικό βιβλίο τη μοναδική «τράπεζα θεμάτων» για όλες τις τάξεις λυκείου; Επειδή θίγονται οι μεγαλοφροντιστές; Δεν σας ανησυχεί το ότι έπσευσαν πολύ γρήγορα να σας χειροκροτήσουν για τη θέσπιση του «Νέου Λυκείου»; Χρυσές δουλειές θα κάνουν υπουργέ μου και όποιος γονιός έχει, το παιδί του θα προχωράει για να σπουδάσει αυτό που θέλει. Όποιος δεν έχει, το παιδί του θα αναγκάζεται να κάνει αυτό που του επιτρέπει το «σύστημά» σας.
Ξέρετε κάτι; Δεν είναι μόνο τα παιδιά που τους αρέσει να βιδώνουν βίδες αλλά οι γονείς του τον πιέζουν να γίνει γιατρός, όπως, πολύ πονηρά, αναφέρετε στη σχετική διαφήμιση. Υπάρχουν και παιδιά που τους αρέσει η Ιατρική και έχουν και τα προσόντα να το κάνουν, αλλά δεν θα μπορέσουν ποτέ γιατί οι γονείς του δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν, οικονομικά, στον οικονομικό αγώνα δρόμου που θεσπίσατε με το «νέο λύκειο». Αλλά και αν καταφέρει να τερματίσει στον αγώνα δρόμου, δεν θα μπορέσει να πάει να σπουδάσει μακριά από το σπίτι του γιατί φροντίσατε, εσείς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις να εξαθλιώσετε τους γονείς του και να τους στραγγίξετε οικονομικά. Οπότε, τι του μένει υπουργέ μου; Να αρχίσει σιγά-σιγά να του αρέσει να βιδώνει βίδες αντί να σκέφτεται την Ιατρική.
Προφανώς, η διαφημιστική καμπάνια, σε τέτοια παιδιά απευθύνεται γιατί τα υπόλοιπα που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, το ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα, θα σπουδάσουν τελικά αυτό που θέλουν και θα κάνουν και το επάγγελμα που τους αρέσει. Το πορτοφόλι να είναι καλά. Στην οικονομική ζούγκλα που ζούμε, όλα αγοράζονται με τη βοήθεια της ιδιωτικής εκπαίδευσης είτε εντός είτε και εκτός Ελλάδας. Και πτυχία και μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Ή μήπως όχι;
Καλό θα είναι υπουργέ μου, κάπου μέσα στο διαφημιστικό μήνυμα να μπει μια διευκρίνιση:
«Απευθύνεται σε παιδιά ενός κατώτερου Θεού, όχι αυτόν τον ανώτερο του Χρήματος»
