Ο Πούτιν συνεχίζει να καπηλεύεται το σοβιετικό παρελθόν: “Αν μπορούσα να αλλάξω την ιστορία, θα εμπόδιζα την κατάρρευση της ΕΣΣΔ”

Η δήλωση έρχεται να φουντώσει τη φιλολογία για τη θετική στάση του Πούτιν απέναντι στη Σοβ. Ένωση και την προσπάθειά του να παρουσιαστεί η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ως διάδοχη κατάσταση και δικαιούχος της βαριάς σοβιετικής κληρονομιάς, του ιστορικού της φορτίου και της θέσης που είχε στη διεθνή πολιτική σκηνή. Είναι όμως έτσι;

Κατιούσα

 

“Αν μπορούσα να αλλάξω ένα ιστορικό γεγονός, θα ήταν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης” είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, σε συνάντησή του με πολιτικούς υποστηρικτές του, στο Καλίνινγκραντ -την πόλη που είναι απομονωμένη από την υπόλοιπη ρωσική επικράτεια, σε μια λωρίδα γης στη Βαλτική θάλασσα.

Η δήλωση αυτή έρχεται να φουντώσει τη φιλολογία για τη θετική στάση του Πούτιν απέναντι στη Σοβιετική Ένωση και την προσπάθειά του να παρουσιαστεί η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ως διάδοχη κατάσταση και δικαιούχος της βαριάς σοβιετικής κληρονομιάς, του ιστορικού της φορτίου και της θέσης που είχε στη διεθνή πολιτική σκηνή.

-TA ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΡΕΤΑΛΙΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ

 

Περί επι­στο­λής Λα­φα­ζά­νη προς Αντάρ­συους
Ανε­πι­βε­βαί­ω­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες ανα­φέ­ρουν πως ο τί­τλος της επι­στο­λής είναι: «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε, ένα ακόμη ανά­χω­μα να ‘χαμε».

Η εί­δη­ση βέ­βαια δεν είναι η επι­στο­λή, έτσι κι αλ­λιώς, χρό­νια τώρα, το πάνε το γράμ­μα με­τα­ξύ τους, αλλά το ότι η ΛΑΕ έχει και Πο­λι­τι­κή Γραμ­μα­τεία, που φαί­νε­ται να υπο­γρά­φει την επι­στο­λή. Η επι­στο­λή επι­δό­θη­κε αρ­μο­δί­ως από το φε­ρέ­φω­νο των εφο­πλι­στών, πρό­ε­δρο της ΠΕΝΕΝ και γνω­στό ναυ­το­πα­τέ­ρα Αντώ­νη Ντα­λα­κο­γιώρ­γο, που ως γνω­στό δια­τη­ρεί σχέ­σεις και με τις δύο πλευ­ρές και προ­σφά­τως ελ­λι­με­νί­ζε­ται στην ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ.

Από πλη­ρο­φο­ρί­ες που διέρ­ρευ­σαν η επι­στο­λή είναι ιδιό­χει­ρη, δυ­σα­νά­γνω­στη, σε μεσ­σια­νι­κή γραφή με έντο­νο το Να­πο­λε­ό­ντειο ύφος και έντο­νο το στοι­χείο της συ­γκί­νη­σης. 

Σας θυμίζει κάτι από ναζιστόμουτρο κ. Μητσοτάκη;

Σας θυμίζει κάτι από ναζιστόμουτρο κ. Μητσοτάκη; -των Ν.Μπογιόπουλου / Π.Θεοδωρόπουλου

 

Παρακολουθήστε το ρατσιστικό παραλήρημα του Δαβάκη της ΝΔ στη Σπάρτη

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

 

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ - Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 8 Δεκεμβρίου 1938, ο αρχηγός των Ες – Ες, Χάινριχ Χίμλερ, εκδίδει διάταγμα με τον τίτλο: «Η καταπολέμηση της μάστιγας των Τσιγγάνων». Το 1940 ο ναζί γιατρός  Ρόμπερτ Ρίτερ σε έκθεσή του έγραφε: «…χαρακτηρίζουμε τους Τσιγγάνους ως λαό απολύτως πρωτόγονης εθνολογικής προελεύσεως, των οποίων το διανοητικό υπόβαθρο τους καθιστά ανίκανους για κάθε πραγματική κοινωνική προσαρμογή. Το ζήτημα των Τσιγγάνων θα μπορέσει να επιλυθεί μόνον όταν το κύριο σώμα αυτών των ακοινώνητων και άχρηστων ατόμων με μεικτό αίμα συγκεντρωθεί σε μεγάλα στρατόπεδα εργασίας…». Μέχρι το 1945 οι ναζί δολοφονούν περίπου 800.000 Ρομά και τσιγγάνους…

«Η εργασία απελευθερώνει» -Φάμπρικες φτηνών χεριών οι Γερμανικές φυλακές

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 

 

 

Οι κρατούμενοι στις Γερμανικές φυλακές εργάζονται για πολυεθνικές και μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας. Ο τζίρος μόνο στις φυλακές της Βαυαρίας άγγιξε το 2016, τα 41,5 εκατομμύρια ευρώ! Η εργασία των φυλακισμένων από το σωφρονιστικό σύστημα της Γερμανίας έχει «βαφτιστεί» ως «ενδεδειγμένη λύση» που θα τους βοηθήσει στην «επανένταξη» τους.

Στις φυλακές στο Ζάαρλαντ της Βαυαρίας, σύμφωνα με τo ρεπορτάζ της DW, η πλειονότητα των κρατουμένων εργάζεται και προμηθεύει με διάφορα προϊόντα την αυτοκινητοβιομηχανία και την αεροπλοΐα όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Δικαιοσύνης του κρατιδίου.

Στις φυλακές της Κάτω Σαξονίας το 33% του τζίρου προέρχεται από παροχή εργασίας κρατουμένων σε διάφορες εταιρείες! «Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε όλες τις παραγγελίες» λέει ο Πέτερ Λαντάουερ, διευθυντής των φυλακών στο Κάισχαϊμ.

Φτιάξε μου εσύ τις εικόνες και θα σου φτιάξω εγώ τον πόλεμο

 

της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Το 1897, και ενώ η κουβανική αντίσταση εναντίον των Ισπανών είχε ατονήσει, ο William Randolph Hearst, ιδρυτής της εφημερίδας New York Journal, συνέχιζε να στέλνει απεσταλμένους στην Κούβα να καλύψουν τον πόλεμο. Κάποια στιγμή ένας από τους πιο διάσημους εικονογράφους του, ο Frederic Remington βαρέθηκε να περιμένει στην Αβάνα και ζήτησε από τον Hearst να τον φέρει πίσω στη Νέα Υόρκη. Στο τηλεγράφημα του έγραφε: «Όλα είναι ήσυχα εδώ, δεν υπάρχει πόλεμος. Θέλω να γυρίσω». Η απάντηση του Hearst θα μείνει στην ιστορία: «Παρακαλώ μείνε. Φτιάξε μου εσύ τις εικόνες και θα σου φτιάξω εγώ τον πόλεμο».

Δεκατρία χρόνια αργότερα, το 1910, ο πρόεδρος Roosevelt σε ομιλία του στη Σορβόννη έλεγε ότι ο ρόλος του δημοσιογράφου για τη λειτουργία της δημοκρατίας είναι καταλυτικός. «Τα λάθη, τα ψέματα και η απόκρυψη της αλήθειας βλάπτουν την κοινωνία όταν τα διαπράττει ένας απλός πολίτης, η ζημιά τους όμως πολλαπλασιάζεται όταν γίνονται όργανο για να χειραγωγηθεί το κοινό μέσω μιας εφημερίδας».

Μ' ένα drone ... ξεχνιέσαι!

« Οταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η Γη με ζωγραφιά... μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι», λέει το τραγούδι το παλιό, μιλώντας για τον άνθρωπο - επιβάτη αεροπλάνου. Μέχρι στιγμής τραγούδι δεν έχει γραφτεί, ούτε για συγκρότημα σκληρού ναζιστορόκ, για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που ξερνάνε θάνατο και συλλέγουν πληροφορίες, τις απαραίτητες για την ανθρωποκτόνα ευστοχία του χάρου. Στην πλατεία Συντάγματος, λίγες μέρες πριν από την ημερολογιακή άφιξη της άνοιξης, ο Κουτσούμπας διαδέχεται στο βήμα τον φαντάρο και σημαίνει συναγερμό πολιτικών συνειδήσεων, διαμόρφωσης λαϊκών πατριωτικών αισθημάτων, και μοιράζει πολύτιμες πληροφορίες για τα επικείμενα, σε όσους θέλουν και μπορούν ν' αγωνιστούν, ορθώνοντας ανάστημα απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς του τόπου και του λαού.

Αλληλεγγύη ανοιχτής παλάμης

 

 

 

Όλα είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε. Για την ακρίβεια στην παλάμη μας. Αρκεί να γράψεις το σωστό μήνυμα και να δείξεις πόσο ευαισθητοποιημένος είσαι, σαν το Γρηγόρη Αρναούτογλου που ξεκίνησε την πρωτοβουλία.

 

Κατιούσα

 

Κάθε εποχή έχει την πολιτικοποίηση που της αξίζει. Κι εμείς φαίνεται πως ζούμε στην εποχή της μούντζας και την πολιτικοποίηση της ανοιχτής παλάμης. Πότε αγανακτισμένη και επιθετική, να βγάζει το άχτι της μπρος στη Βουλή. Πότε να ποζάρει στο φακό και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, περνώντας ευαισθητοποίηση και αντιπολεμικά μηνύματα. Κι όλοι οι υπόλοιποι να πιάνουν το μέτωπο με την παλάμη τους, για να ξεχάσουν αυτό που μόλις είδαν.