Παρεμβάσεις για την αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου «Παύλου Μελά» ως χώρου Πρασίνου και Άθλησης

Παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 22 Μάη στις 11 π.μ. στο Δημαρχείο Παύλου Μελά και συμβολική δράση το Σάββατο 23 Μάη στις 9 π.μ. μέσα στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά», προγραμματίζουν οι ΤΟ Δυτικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, προβάλλοντας την ανάγκη να δοθούν για χρήση στο λαό οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι και χώροι πρασίνου της περιοχής και ειδικότερα τα δύο στρατόπεδα («Καρατάσου» και «Παύλου Μελά»).

Με μαζική εξόρμηση στο λαό και τη νεολαία της περιοχής οι ΚΟΒ και οι ΟΒ αναδεικνύουν την τεράστια έλλειψη σε ελεύθερους δημόσιους χώρους πράσινου και άθλησης που υπάρχει γενικά στην πόλη και ακόμα πιο έντονα στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Αλλά και την απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης να καταφεύγει σε απαγορεύσεις και κλείσιμο πλατειών, να κάνει υποδείξεις για το μη συνωστισμό, αντί να πάρει μέτρα για να εξασφαλιστούν, να διαμορφωθούν περισσότεροι χώροι πρασίνου, αναψυχής και άσκησης του λαού της Θεσσαλονίκης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΝΕΟΥ ΛΑΤΟΜΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ Η ΜΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΜΑΡΑΣ ΔΡΥΜΟΥ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΔΑΝΕΙΟΘΑΛΑΜΟΥ

           

Η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΨΗΦΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟΥΣ:

       

   Πρώτον: Στην Απόφαση 198/22-12-15 της Μητροπολιτικής Επιτροπής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΚΜ) αναφέρεται ως 15^ο Θέμα η «Γνωμοδότηση …. ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότησηλατομείου - δανειοθαλάμου στη θέση Καμάρα Μυγδονίας του Δήμου Ωραιοκάστρου.». 

          Ο τότε αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών του δήμου μας, ο κ. Καραστερίου Ευάγγελος δήλωσε στην Επιτροπή: «Η έκταση …. είναι δημοτική και το Δημοτικό Συμβούλιο δεν συμφώνησε με την παραχώρησή της για τη χρήση αυτή.». 

          Αντί να σταματήσει κάθε παραπέρα ενέργεια … το θέμα αναβλήθηκε για να πάρει νέα απόφαση ο Δήμος Ωραιοκάστρου.

Δύσκολο

Με αφορμή την αναβολή της άσκησης «Καταιγίδα» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, πυκνώνουν τα «είπα - ξείπα» της κυβέρνησης για τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση. Τελευταίο παράδειγμα η συνέντευξη του υπουργού Αμυνας σε κυριακάτικη εφημερίδα, όπου ισχυρίζεται ότι η άσκηση αναβλήθηκε ως ένδειξη «καλής θέλησης» απέναντι στην Τουρκία, που ανέβαλε μια δική της λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, όπως λέει. Σύμφωνα όμως με τον υπουργό, υπήρξε επικοινωνία με τον ομόλογό του, ο οποίος του ανακοίνωσε την πρόθεση της Τουρκίας να αναβάλει τη δική της άσκηση, χωρίς όμως να ζητήσει άμεσα το ίδιο και για την ελληνική. Με τον τρόπο αυτό, η αναβολή της «Καταιγίδας» παρουσιάζεται ως απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης («σε συνεννόηση με το Μαξίμου», λέει χαρακτηριστικά ο υπουργός). Το όλο περιστατικό μικρή σημασία θα είχε αν δεν γινόταν σε μια περίοδο που πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το παζάρι κλιμακώνεται στο παρασκήνιο, με ενεργότερη ανάμειξη του ευρωατλαντικού παράγοντα και στόχο τη διευθέτηση διάφορων ανοιχτών ζητημάτων, μεταξύ τους και του καθεστώτος στην Ανατ. Μεσόγειο, ενώ κινήσεις της Τουρκίας φανερώνουν την πρόθεσή της να επιταχύνει τις εξελίξεις και στο Αιγαίο. Με δεδομένη επομένως τη στάση και της σημερινής κυβέρνησης, που ακολουθεί πιστά το ΝΑΤΟικό δόγμα «επαναγκίστρωσης» της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το «μορατόριουμ» στις στρατιωτικές ασκήσεις προέκυψε από το πουθενά και ότι δεν υπήρξε ΝΑΤΟική ομπρέλα συνεννόησης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, είτε με τα περίφημα ΜΟΕ είτε μέσω άλλων διαύλων.

Για να ξεριζωθεί η αιτία...

Την Παρασκευή 15/5/2020 ανακοινώθηκε η απόφαση του δικαστηρίου για την άγρια δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, μετά από το βιασμό και τη βάναυση κακοποίησή της. Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο ομόφωνα καταδίκασε τους δύο κατηγορουμένους, επιβάλλοντας ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας και κάθειρξη 15 ετών για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού.

Η συγκεκριμένη δίκη έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο και βρέθηκε στην επικαιρότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η συζήτηση επικεντρωνόταν είτε σε λεπτομέρειες, ερμηνείες και προεκτάσεις που αφορούσαν την προσωπική ζωή της Ελένης, είτε σε διαρροές των καταθέσεων και της δικογραφίας, στο όνομα πάντα του ...«ρεπορτάζ». Η υπόθεση αξιοποιήθηκε και για την τηλεθέαση, θολώνοντας τις κοινωνικές αιτίες που αναπαράγουν τη βία σε βάρος των γυναικών, των παιδιών, άλλων κοινωνικά ευάλωτων ανθρώπων, αλλά και αποκρύπτοντας την κρατική ευθύνη για την προστασία τους.

* * *

 

Η αγόρευση της εισαγγελέα στη δίκη και η απαράδεκτη, προκλητική παρέμβαση του υφυπουργού Ακη Σκέρτσου, που την καταδίκασε, αποτέλεσαν την αφορμή για να κατακλυστούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος με σχόλια και άρθρα για το θέμα. Δόθηκε έτσι η «πάσα» για να τροφοδοτηθεί εκ νέου μια ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στη Γενοκτονία των Ποντίων

Σήμερα, 19 Μαΐου συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων. Μπορεί μια τέτοια επέτειος να περιοριστεί σε μια «άχρωμη», οστεωμένη, μουσειακού χαρακτήρα τυπική εκδήλωση μνήμης;



Κι όμως, στα 101 χρόνια που μεσολάβησαν από τη σφαγή και προσφυγοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων, καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες, ώστε τα γεγονότα της εποχής να απογυμνωθούν από την ουσία τους, να συγκαλυφθούν τα πραγματικά τους αίτια και οι διδαχές της Ιστορίας να μη γίνουν κτήμα των Ποντίων, αλλά και γενικότερα του ελληνικού λαού.

Το εξαιρετικό άρθρο του Αναστάση Γκίκα που δημοσιεύτηκε στην 100ή επέτειο της γενοκτονίας και το οποίο σήμερα αναδημοσιεύουμε, απαντά στο βασικό ερώτημα:

Ποιοι ήταν οι βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στη Γενοκτονία των Ποντίων;

Καμία θυσία!

 

Από την κινητοποίηση στις 28 Απρίλη

Μ' ένα στόμα - μια φωνή η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα παρουσιάζουν ως «εθνική υπόθεση» την «επανεκκίνηση του τουρισμού», εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να βάλουν αδιαμαρτύρητα πλάτη για να σωθεί ό,τι σώζεται από τους τζίρους και τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων, των tour operators, των αερομεταφορικών εταιρειών.

«Βγάζουν μάτι» τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν περιορίζονται μόνο σε διευκολύνσεις και «ζεστό» χρήμα σε μεγαλοξενοδόχους, αεροπορικές εταιρείες και τουριστικούς ομίλους που ελέγχουν μεγάλα μερίδια στην παγκόσμια αγορά, αλλά επεκτείνονται και σε μεταρρυθμίσεις που διευκολύνουν την «επιχειρηματικότητα», ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας συνολικά για τους ομίλους, διαμορφώνουν προϋποθέσεις έντασης της εκμετάλλευσης και «αναζωογόνησης» κεφαλαίων που λιμνάζουν. Ενώ ταυτόχρονα με αντιφατικές ενέργειες και μη παίρνοντας ουσιαστικά μέτρα προστασίας που «κοστίζουν», καλούν τους εργαζόμενους να διαλέξουν μεταξύ «υγείας» και «ανεργίας»...