Πόλεμος για το νερό Πόλεμος με το νερό και τα μάτια στην επόμενη μέρα

Η Τουρκία ολοκληρώνει την κατασκευή ενός ακόμη τεράστιου φράγματος στον Τίγρη, ελέγχοντας την ίδια την ύπαρξη του Ιράκ και της Συρίας

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ • 22 Δεκεμβριου 2016

Ο πόλεμος, οι σφαγές και οι ταραχές συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό, στις πολύπαθες περιοχές της Μέσης Ανατολής. Οι τόσο «χρήσιμοι» ισλαμοφασίστες μισθοφόροι της Οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» (ISIS) φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν την ολοκληρωτική ήττα στα εδάφη της Συρίας και του Ιρακ και ετοιμάζονται να κλιμακώσουν την προσφορά τους με τις βρώμικες υπηρεσίες τους σ’ αυτούς που τους δημιούργησαν, στα εδάφη της Λιβύης, της υποσαχάριας Αφρικής, στην Υεμένη, στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν.

Τα σχέδια που εκπονήθηκαν από τους Αμερικάνους και φανερώθηκαν για πρώτη φορά στην Ανάπολη των ΗΠΑ στη Διεθνή Σύνοδο για το Παλαιστινιακό, με τη συμμετοχή και της Ε.Ε., στις 27 Νοέμβρη 2007, για μια «Νέα Μέση Ανατολή», επιτάχυναν τις αντιπαραθέσεις και τους ανταγωνισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, περνούν, βίαια, σε νέα ποιοτική φάση.
Η κλιμάκωση της εμπλοκής των Ρώσων, οι οποίοι ξεκίνησαν σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις και βομβαρδισμούς στις 30 Σεπτέμβρη 2015 κατά στόχων σε συριακό έδαφος, άλλαξε τα δεδομένα. Δύο – τρεις βδομάδες νωρίτερα είχαν αποκτήσει δεύτερη στρατιωτική βάση, αυτή τη φορά αεροπορική, στη Λαττάκεια. Μέχρι τότε η Ρωσία διέθετε τη μοναδική της ναυτική βάση στη Μεσόγειο, στην Ταρτούς, κι αυτή σε συριακό έδαφος. Στις 7 Οκτώβρη 2015, ο ρωσικός ναυτικός στόλος στην Κασπία Θάλασσα, 1.500 χιλιόμετρα μακριά, εκτόξευσε 26 πυραύλους Κρουζ, μεσαίου βεληνεκούς, που έπληξαν στόχους στις επαρχίες Ράκα και Χαλέπι, στα βόρεια και Ιντλίμπ στα βορειοδυτικά  της Συρίας, σε συντονισμό με τις επιχειρήσεις των ρώσικων αεροπορικών επιδρομών και τις χερσαίες επιχειρήσεις του συριακού στρατού.

Η ρωσική στρατιωτική επέμβαση έρχεται μετά την επέμβαση των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Τουρκίας, των μοναρχιών του Κόλπου κι άλλων δυνάμεων στη Συρία, που εκτυλίσσεται από το 2011 για την ανατροπή της εκεί κυβέρνησης, με μοχλό την λεγόμενη Αντιπολίτευση που οδήγησε και στη συγκρότηση των εγκληματιών του «Ισλαμικού Κράτους», το οποίο υποτίθεται ότι σήμερα πολεμάνε οι δυτικοί πρώην χρηματοδότες του.

Ζυμώσεις και παζάρια για το μέλλον των ΤΕΙ

Σε ζυμώσεις και παζάρια επιδίδεται εδώ και καιρό η κοινότητα των ΤΕΙ, καθώς είναι γνωστές και διακηρυγμένες εδώ και καιρό οι προθέσεις της κυβέρνησης για την αναμόρφωση του ακαδημαϊκού χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης, με ερωτηματικά όσον αφορά τη θέση των ΤΕΙ σε αυτόν. Θυμίζουμε ότι στα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία και σε κείμενο που έχει την υπογραφή του σημερινού υπουργού Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, γίνεται λόγος για ένα... «ξεσκαρτάρισμα» των Τμημάτων των ΤΕΙ, ώστε «αυτά που είναι ήδη (ακαδημαϊκώς) ισοδύναμα με αντίστοιχα πανεπιστημιακά» και αυτά που θα μπορούν να γίνουν μέσα σε μια τριετία, να ενταχθούν στα πανεπιστήμια. Για τα υπόλοιπα Τμήματα των ΤΕΙ, το πόρισμα προτείνει επίσης να εξεταστούν και, αν ο χαρακτήρας τους μοιάζει περισσότερο με σχολές επαγγελματικής κατάρτισης, προτείνει την ένταξή τους σε σχολές κατάρτισης που θα δημιουργηθούν εντός των πανεπιστημίων, ή αν ο χαρακτήρας αυτών των Τμημάτων είναι περισσότερο συμβατός με τον αρχικό σκοπό ίδρυσης των ΤΕΙ, τότε προτείνει να παραμείνουν ΤΕΙ, σημειώνοντας όμως ότι και αυτά θα πρέπει να αναμορφωθούν, «ανάλογα με το τοπίο που θα προκύψει σε εύρος μιας τριετίας».

Κάτι βαθύτερο υπάρχει

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η κριτική που περιέχεται στην έκθεση των «θεσμών» προς το Euro Working Group αναφορικά με τις παροχές της ελληνικής κυβέρνησης προς τους χαμηλοσυνταξιούχους. Εκεί διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση είχε ενημερώσει τους «θεσμούς» για τις προθέσεις της να μοιράσει την υπεραπόδοση από τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά εκκρεμούσε η τελική συνεννόηση. Γράφεται ακόμα ότι οι «θεσμοί» θα πρότειναν τα χρήματα να κατευθυνθούν σε άλλες δαπάνες, όπως η έκδοση συντάξεων που εκκρεμούν, η πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους, ή ακόμα η δημιουργία «αποθεματικού ασφαλείας». Τέλος, ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν είναι ότι με τις ψευτοπαροχές δημιουργούνται προσδοκίες στους συνταξιούχους (!) για νέα αντισταθμιστικά μέτρα απέναντι στις μεταρρυθμίσεις.
Είναι φανερό από τα παραπάνω και επιβεβαιώθηκε χτες και από τις διαβεβαιώσεις Τσακαλώτου ότι καμιά ουσιαστική διαφορά δεν υπάρχει ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους «θεσμούς» για τις «παροχές» της, μιας και αυτές βρίσκονται εντός του μνημονιακού πλαισίου, όπως διαβεβαίωνε εξαρχής η κυβέρνηση, υπερασπιζόμενη την πολιτική χειραγώγησης και ενσωμάτωσης του λαού. Κι επειδή σίγουρα η φασαρία των προηγούμενων ημερών δεν προήλθε από «παρεξήγηση», όπως έλεγε τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών, κάτι βαθύτερο κρύβεται πίσω από τις κόντρες στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, κυρίως ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία, με αφορμή τις ψευτοπαροχές της κυβέρνησης...