Ως «πλειοδοσία ευαισθησίας» απέναντι στα λαϊκά στρώματα, που στενάζουν από την πολιτική που οι ίδιοι υλοποιούν, εμφανίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τις προτάσεις τους για τη λεγόμενη «κοινωνική πολιτική».
Η πραγματικότητα είναι ότι η πλήρης στοίχισή τους στη στρατηγική του κεφαλαίου τούς οδηγεί να διαγκωνίζονται για το ποιος είναι ικανότερος να διαχειριστεί την εξαθλίωση και τη φτώχεια του λαού, αλλά και να ανοίξει νέα «χρυσωρυχεία» κερδοφορίας για το κεφάλαιο, κάνοντας τις προτάσεις τους να μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.