Από παρέμβαση των εργαζομένων της «Ηλεκτρονικής» στον ΟΑΕΔ του Αλίμου
|
Το
τελευταίο διάστημα ακούγεται όλο και περισσότερο σαν επιχείρημα πως για
το κλείσιμο, την πτώχευση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν μια
σειρά από μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις ευθύνονται η περίφημη «έλλειψη ρευστότητας στην αγορά» και η αδυναμία των επιχειρήσεων να δανειστούν απ' τις τράπεζες.
Τελευταία αφορμή, με την οποία επανήλθε η θέση αυτή, είναι η «Ηλεκτρονική Αθηνών»,
που, τις προηγούμενες μέρες κήρυξε ξαφνικά την εταιρεία σε κατάσταση
πτώχευσης, αφήνοντας στο δρόμο 450 εργαζόμενους και τις οικογένειές
τους, χωρίς καταγγελία σύμβασης, χωρίς αποζημιώσεις. Στο ίδιο μήκος
κύματος, η «Raxevsky» και ο «Μαρινόπουλος» ανακοινώνουν πως προσπαθούν
να έρθουν σε συμφωνία με τις τράπεζες για δανεισμό, για να προχωρήσουν
σε αναδιαρθρώσεις, με σκοπό να ξεπεράσουν το σκόπελο της πτώχευσης.
Φυσικό
είναι οι παραπάνω θέσεις να επαναλαμβάνονται από ορισμένα αστικά
πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ, τα οποία αποδίδουν τα λουκέτα των επιχειρήσεων
στην «αντιαναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης, στην εχθρότητα απέναντι
στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στα capital controls».
Πρέπει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη θέση, περί έλλειψης ρευστότητας εμφανίζεται με πολλές διαφορετικές εκδοχές. Το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερο βάρος έχει η εκδοχή που υποστηρίζει πως
το κλείσιμο των επιχειρήσεων οφείλεται στους κεφαλαιακούς ελέγχους στις
τραπεζικές καταθέσεις (capital controls), που οδήγησαν σε αυξημένες
δυσκολίες στη λειτουργία των επιχειρήσεων, αλλά και στη μεγάλη δυσκολία
δανεισμού απ' τις τράπεζες που «στέρεψε» τις επιχειρήσεις από κεφάλαια
κίνησης.
Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;