Ιδιωτική υγεία, κρατικές σφαίρες (σταμάτα να τρέχεις, άρχισε να αγωνίζεσαι)

 

07-12-2022

Η ιδιωτική υγεία ενοχλεί, οι κρατικές σφαίρες όχι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Από την οποία συνεχώς και τρέχουμε να ξεφύγουμε. Μάταιο όμως. Όσο τρέχουμε παραμένουμε θύματα, λεία για τους δυνάστες μας…

Πάνος Χριστοδούλου

Ας ξεκινήσουμε λίγο παράδοξα. Στην ταινία τρόμου και αγωνίας, με έντονα συμβολικό περιεχόμενο, run sweetheart run, μια γυναίκα τρέχει να ξεφύγει από ένα (μεταφορικά και κυριολεκτικά) alpha male τέρας μετά από ένα επαγγελματικό ραντεβού. Όσο και να τρέχει όμως το εν λόγω τέρας πάντα μπορεί να τη βρει μυρίζοντας το αίμα της. Την επίθεση αυτή, την αδιαφορία, την απειλή αισθάνεται ένα μεγάλο μέρος γυναικών στην πολιτισμένη καθημερινότητά μας. Όχι όμως μόνο γυναικών. Το αντίστοιχο άγχος έχουν και οι εργαζόμενοι, επιστήμονες και εργάτες, σε ένα σύστημα αρπακτικών που κυνηγά το αίμα τους. Και πόσο αίσθημα ασφάλειας δημιουργεί όλο αυτό;

Οι εφοπλιστές θα συνεχίσουν να φορολογούνται ... εθελοντικά!

 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ

Στην Ολομέλεια της Βουλής ψηφίστηκε χτες το σχετικό «συνυποσχετικό», με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να σφάζονται στην ποδιά των ...αναξιοπαθούντων εφοπλιστών

 

Eurokinissi

Στην Ολομέλεια της Βουλής ψηφίστηκε χτες το νέο «συνυποσχετικό» για την «εθελοντική» φορολογία των εφοπλιστών, που συμφωνήθηκε μεταξύ της κυβέρνησης της ΝΔ και της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Πρόκειται για μία ακόμα απίστευτη πρόκληση απέναντι στον λαό. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αυξάνει τη φορολεηλασία των εργαζομένων, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων, και στέλνει τον κρατικό μηχανισμό να αρπάξει σπίτια ακόμα και χαμηλοσυνταξούχων για 15.000 ευρώ, για τους εφοπλιστές, που εξακολουθούν να καταγράφουν κέρδη χωρίς ιστορικό προηγούμενο, με τον στόλο τους να δεσπόζει στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας, προβλέπει ...εθελοντική φορολογία!

Η κυβέρνηση περνά το «συνυποσχετικό» από τη Bουλή αφενός γιατί οι εφοπλιστές είχαν την ...«ευχαρίστηση» να αυξήσουν το φιλοδώρημα της «εθελοντικής φορολογίας» από τα 40 εκατ. ευρώ στα 60 εκατ., που δεν αντιστοιχεί ούτε σε 20 ευρώ τη μέρα ανά πλοίο τους, όταν τα ναύλα που κλείνουν π.χ. στα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) έχουν σπάσει πλέον το φράγμα των 400.000 δολαρίων ΗΠΑ τη μέρα! Αφετέρου γιατί ως αντάλλαγμα για αυτήν τη ...γενναιοδωρία, τους προσφέρει μείωση των συντελεστών φορολόγησης των μερισμάτων των πλοιοκτητριών εταιρειών, από 10% σε 5%. Το επιχείρημα που έχει διατυπωθεί για τη νέα παροχή, ουσιαστικά, προς τους εφοπλιστές είναι ότι με τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης θα αυξηθούν οι εθελοντικές εισφορές ανά πλοίο και άρα θα εισρεύσουν στον κρατικό προϋπολογισμό περισσότερα χρηματικά ποσά!

ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ Απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες τις τροπολογίες του ΚΚΕ για μέτρα ανακούφισης του λαού

 

Πηγή: Eurokinissi

 

Ούτε κουβέντα δεν βρήκαν να πουν, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης για τις τροπολογίες που είχε καταθέσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.

Υπενθυμίζεται ότι το ΚΚΕ είχε ζητήσει με τροπολογίες την κατάργηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, καθώς και για την κατάργηση του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, στην Ενέργεια, την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενούς της, και μέτρα για τα στεγαστικά δάνεια των παλιννοστούντων ομογενών που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.

Ασφυξία

 

Την αγωνία του για την «ασφυξία» που νιώθουν οι βιομήχανοι από το υψηλό κόστος Ενέργειας εκφράζει για πολλοστή φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας στην «Αυγή» τις σχετικές επισημάνσεις της Ενωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ). Θυμίζουμε ότι οι βιομήχανοι διαχρονικά απαιτούν φθηνότερο ρεύμα για τις επιχειρήσεις τους, αξιώνοντας μάλιστα από τους εργαζόμενους να εντάξουν τέτοια αιτήματα στις διεκδικήσεις τους, την ίδια στιγμή που τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά είναι καταχρεωμένα για λογαριασμούς Ενέργειας ή παλεύουν για να μην τους κόψουν το ρεύμα. Οι βιομήχανοι της ΕΒΙΚΕΝ, που ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει αναφανδόν, ζητάνε περισσότερες επιδοτήσεις από το κράτος για το «ενεργειακό κόστος», όπως και «εθνικό σχέδιο εγγυημένων τιμών Ενέργειας» μέσω επιδοτήσεων, απειλώντας με αναστολές λειτουργίας ή μετεγκατάσταση στο εξωτερικό (επομένως απολύσεις) επειδή «πλήττεται η ανταγωνιστικότητά τους». Εκβιάζουν δηλαδή για ακόμα περισσότερο «ζεστό» χρήμα, που βέβαια θα πληρώσει ο λαός μέσω της φορομπηξίας. Αυτά τα «θέλω» των βιομηχάνων, που αναγνωρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν ξεχωριστό «νόημα» και στη θέση του για «επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ», που επαναλαμβάνει με κάθε αφορμή. Θέλουν μια ΔΕΗ με κρατική πλειοψηφία στο μετοχολόγιό της, που εκτός των άλλων θα εξασφαλίζει φθηνό ρεύμα για τους βιομηχάνους, το οποίο από άλλον δρόμο θα πληρώνουν ξανά τα λαϊκά στρώματα. Το παρουσιάζει μάλιστα ως το ...«αντίπαλο δέος» στην πολιτική της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας ότι ο καβγάς τους είναι για το πώς και από ποια τσέπη θα φορτωθούν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα της «πράσινης ανάπτυξης», που όλοι μαζί υπηρετούν.

Το έγκλημα δεν μπορεί να γίνει ανεκτό

 

Το να στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο και να μην ξέρεις αν θα επιστρέψει σώο είναι εγκληματικό και ανεπίτρεπτο για την εποχή μας. Δεν υπάρχει γονιός κι εκπαιδευτικός που να μην ούρλιαξε από μέσα του μαθαίνοντας την είδηση του τραγικού θανάτου του μαθητή στις Σέρρες. Η οργή ξεχείλισε. Και δικαίως. Σε κάθε οικογένεια γίνεται θέμα συζήτησης και συμμερίζεται την τραγωδία. Τα αναπάντητα ερωτήματα «κουμπώνουν» με σκέψεις και εμπειρίες που έχει ο καθένας από τον δικό του χώρο: «Και στο δικό μας σχολείο είχε σκάσει ο λέβητας στο υπόγειο, ευτυχώς όμως δεν ήταν κανείς κοντά»... «Στην περιοχή μας υπάρχουν σχολεία που έχουν αίθουσες δίπλα στους καυστήρες»... «Τις προάλλες έπεσαν σοβάδες από το ταβάνι και λίγο έλειψε να μας ανοίξουν τα κεφάλια»... «Το προαύλιό μας είναι γεμάτο σκαλωσιές».

* * *

Γονείς και μαθητές καταγγέλλουν την παλαιότητα, την υποσυντήρηση και την επικινδυνότητα πολλών σχολικών κτιρίων. Στην εφημερίδα μας έχουμε γράψει πάμπολλες φορές τη φράση «από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα», μιλώντας για ταβάνια που «βρέχουν» σοβάδες, για οροφές που καταρρέουν, για παράθυρα που αποκολλιούνται κ.ο.κ. Τίποτα απ' αυτά δεν είναι βέβαια τυχαίο ούτε ευθύνεται η «κακιά η ώρα». Η συντήρηση των σχολείων από τους δήμους γίνεται μέσω της κουτσουρεμένης κρατικής χρηματοδότησης, που δίνεται σε δόσεις και πάντα με αρκετή καθυστέρηση. Οι Τεχνικές Υπηρεσίες των δήμων έχουν αποψιλωθεί και όλα τα αναγκαία έργα γίνονται στη χάση και στη φέξη μέσω εργολαβιών. Αν πάλι κάτι πάει στραβά, τότε οι ευθύνες γίνονται μπαλάκι μεταξύ δημόσιων υπηρεσιών και εταιρειών. Κι όλα αυτά όταν πάνω από το 50% των υπαρχόντων σχολικών κτιρίων είναι κτισμένα πριν από 40 έως 50 χρόνια, δηλαδή αντικειμενικά οι ανάγκες ελέγχου και συντήρησής τους είναι αυξημένες!