Νέα Υόρκη, πίσω από την απατηλή λάμψη του «αμερικανικού ονείρου»

Νίκος Πουρναράς / Οικοδόμος
 

Για τα περισσότερα ΜΜΕ αντιπροσωπευτικότερη των ΗΠΑ είδηση  θεωρείται σήμερα μια κοτσάνα που ξεστόμισε ο πρόεδρος Τραμπ ή τι φόρεσε στην τελευταία εμφάνισή της η προεδρική σύζυγος Μελάνια.  Πάντως όχι ότι ο αριθμός των αστέγων στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε κατά 39% μόνο μέσα σ’ ένα χρόνο. Και μιας και είδηση θεωρείται ό,τι «γράφει» στις οθόνες, τότε τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Τμήμα Υπηρεσιών για Αστέγους του Δήμου Νέας Υόρκης, σε λίγα μάτια κι αυτιά θα φτάσουν.

Ενεργειακός σχεδιασμός στην υπηρεσία των μονοπωλίων

Από την Κεντρική Μακεδονία και την Κοζάνη, η κυβέρνηση προχώρησε την περασμένη βδομάδα στην παρουσίαση του σχεδιασμού της για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας, με αφετηρία τη συγκεκριμένη Περιφέρεια, όπου συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη παραγωγική δραστηριότητα της ΔΕΗ ΑΕ. Υπηρετώντας πιστά τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρισμού και συνολικά το «άνοιγμα» της εγχώριας ενεργειακής αγοράς, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο την ενίσχυση του μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα και ότι η συμβολή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή θα προσαρμοστεί στα προβλεπόμενα από τις ευρωπαϊκές Οδηγίες και τις διεθνείς Συμφωνίες για το κλίμα. Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού οξύνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε πολυεθνικά μεγαθήρια που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ενέργειας, για το ποιος θα επικρατήσει στις Ανανεώσιμες Πηγές, ποιος θα βάλει στο χέρι την ηλεκτροπαραγωγή με λιγνίτη, με την αγορά των μονάδων που θα πουλήσει η ΔΕΗ, και ποιος θα κυριαρχήσει στο δίκτυο διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, που αναδεικνύεται σε φιλέτο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με δεδομένη τη διασύνδεση των δικτύων και την πώληση ηλεκτρικού ρεύματος σε τρίτες χώρες.

Από πού κι ως πού;

Αύριο απεργούν οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο διεκδικώντας νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας

«Γάνωσαν» το κεφάλι του λαού όλη τη βδομάδα τα κυβερνητικά στελέχη για την «έξοδο στις αγορές» που οσονούπω έρχεται. Τι αφορά; Το πώς το κράτος θα εξασφαλίσει φτηνό δανεισμό για τα νέα πακέτα ενισχύσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους. Από πού κι ως πού αφορά ο στόχος αυτός το λαό, που καλείται να πληρώνει στο διηνεκές για τον νέο «εθνικό» στόχο του κεφαλαίου; «Γάνωσαν» το κεφάλι του λαού για τα συγχαρητήρια που παίρνει η κυβέρνησή τους. Τι λένε τα συγχαρητήρια; Οτι μιας και η κυβέρνηση εφαρμόζει απαρέγκλιτα τις αναδιαρθρώσεις που ζητάει το κεφάλαιο, αν δεν διανοηθεί καν να παρεκκλίνει απ' όσα ζητάει αυτό, αν δεν «κουραστεί» να υλοποιεί τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και αν δεν σταματήσει να δίνει - εμπράκτως - διαβεβαιώσεις ότι για τους στόχους του κεφαλαίου θα πληρώνουν έως και τα δισέγγονά μας, θα στείλει «μήνυμα επιστροφής στις αγορές». Από πού κι ως πού, λοιπόν, πρέπει ο λαός να «αγαλλιάζει» από τα συγχαρητήρια ιμπεριαλιστικών οργανισμών και εγχώριου κεφαλαίου; «Γάνωσαν» το κεφάλι του λαού για το πόσο «αποφασιστικοί» είναι στην προώθηση των στόχων του κεφαλαίου σε διεθνές επίπεδο, πώς «παίζουν μπάλα» στην ΝΑ Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, πώς έφεραν «στο πλευρό τους» τους «μεγάλους παίχτες» στην Κύπρο. Αλλά από πού κι ως πού ο λαός πρέπει να αισθάνεται ασφάλεια στη θανάσιμη αγκαλιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που για τα κέρδη μιας πολυεθνικής μαζεύει γύρω από μια γεώτρηση, αεροπλανοφόρα, φρεγάτες, κανόνια, έτοιμα να βάλουν μπουρλότο; Τελικά, από πού κι ως πού οι στόχοι του κεφαλαίου είναι στόχοι της εργατικής τάξης;